Geenstijl

De Profeet van Molenbeek brengt een bezoek aan Denemarken, waar de lokale sociaaldemocraten nog weten wat 'sociaal' en 'democratisch' is - en geen woekerende religies van uitvretende asieleisers tolereren in hun verzorgingsstaat

Zondagmorgen, 8 uur. Op de weg langs de  "kleurrijke vrijstaat" Christiania in Kopenhagen houdt een ladderzatte en knetterstonede Somaliër van een jaar of achttien auto's tegen. Hij springt nog net niet op onze motorkap en dat is maar goed ook want mijn maat Teun Voeten geeft gas. De qatkauwer - dat zie ik meteen aan zijn tanden en aan zijn uitpuilende ogen - is niet aan het bedelen. Hij doet dit gewoon om automobilisten te sarren. 

Een jaar of twintig geleden al werden de Somaliërs in Nederland, en met name die in Tilburg, de nieuwe Marokkanen genoemd vanwege de permanente overlast die ze verzorgden. Ik gold in die tijd als allochtonenspecialist en ik stond op het punt me te verdiepen in de Somalische gemeenschap in Nederland maar ik koos wijselijk voor wat meer exotische reportages in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.

Ik heb toen nog wel wat research gedaan voor de Groene Amsterdammer en een paar uurtjes rond gehangen op het Centraal Station van Amsterdam. Daar werd qat per vuilniszak verkocht. Ik heb toen op een bankje met een paar Somaliërs die rommel zitten kauwen en vond het drie keer niks. Het is heel hard werken voor een beetje gegiechel en slapeloosheid. Je kan net zo goed koffie snuiven.  

Laatst in Engeland zag ik in Manchester, Leeds en Birmingham grote groepen Somalische jongeren door de stad zwerven, op zoek naar rottigheid. Mensen uitdagen, sarren en pesten en troep maken. Werken ho maar. In Kopenhagen dus ook, waar de cijfertjes zeer alarmerend zijn. 

Alleen zijn de Denen wat pittiger met hun beleid ten aanzien van buitenlanders: je wordt meteen het land uitgegooid als je je misdraagt, ook al heb je een Deens paspoort.

De Denen zijn lekker eigenwijs en gaan hun eigen gang. Een paar jaar geleden controleerden ze paspoorten aan de grens met Duitsland, hoofdzakelijk om migranten te weren. Toenmalig minister van Integratie Inger Støjberg bewaakte de grenzen van Denemarken omdat de EU dat niet deed. En zonder identiteitspapieren kwam en kom je niet in aanmerking voor een een verblijfsvergunning, waardoor Denemarken een uiterst geringe toestroom van asielzoekers heeft. 

Støjberg werd in 2015 minister voor Vreemdelingen, Integratie en Huisvesting. Ze schuwde de controverse niet en vond bijvoorbeeld dat moslims vrij moesten nemen tijdens de ramadan omdat ze volgens haar die maand maar op halve kracht werkten. En ze wilde mohammedaanse kindbruidjes redden van hun brute ouwe verkrachters, waardoor ze echtparen op nogal rigoureuze wijze "uit elkaar trok". Dat is toen een flinke rel geworden omdat haar wet in strijd was met zowel de nationale als de internationale regelgeving. Uiteindelijk moest ze daarom al haar werkzaamheden neerleggen en kreeg zelfs een rechtszaak aan haar broek. Op 13 december 2021 werd ze veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 60 dagen. Een treurig en bijzonder oneervol einde van een veelbelovende loopbaan. 

De Somalische stennisschopper heeft geluk dat Teun goed geluimd is en bovendien wil de doorwinterde oorlogsfotograaf nog een kijkje nemen in het levensgevaarlijke Christiania. 

Ik was er in 1980 en vond het toen al een vieze bende. De Zweden zijn dol op deze hippieshit want hier kunnen ze blowen en hun wiet en hasj scoren, in tegenstelling tot hun eigen land waar een rigide zero tolerance beleid van kracht is. Eventjes de brug van Malmö naar Kopenhagen over zoeven en je bent er (al kost een enkeltje tolbrug 50 euro maar misschien betalen Vikingen minder).

Het wemelt ondanks het vroege tijdstip van de louche niet-hippies ("Balkan-types") in Christiania, die duidelijk zwaardere drugs in de aanbieding hebben voor party animals die de hele nacht hebben doorgehaald. 

We maken kiekjes en krijgen het meteen aan de stok met schuimbekkende hippies en andere vogelverschrikkers. Op een website lees ik later dat een groepje toeristen werd aangevallen in Christiania, alleen omdat zij een camera bij zich hadden, terwijl ze niet eens probeerden om foto's te maken. De website: "voor je eigen veiligheid raden wij je daarom aan om geen enkele camera mee te nemen naar Christiania, ook geen mobiele telefoon met camerafunctie."

Tot zover het Deense Ruigoord. Het is mooi geweest en we reizen door naar Bandholm, waar we het knusse pontje pakken naar het piepkleine eilandje Askø, waar de Rotterdamse Mary-Ann (alias @MrsGinT) en de Nederdeen Christian wonen.

Na het deprimerende Malmö is Askø, met zijn vijftig bewoners en een prachtig zeemanskerkje, een verademing. We gaan meteen hyggen in de enorme tuin aan het water en het gesprek gaat al snel over het Deense model. 

Christian: "De wetgeving ten aanzien van migranten is niet nieuw maar wordt hoogstens strenger toegepast. Haatimams kunnen meteen vertrekken, of ze nou een Deens paspoort hebben of niet. In Nederland zou dat ook kunnen qua wetgeving, maar de uitvoering laat te wensen over en dan druk ik mij nog voorzichtig uit."

Mary-Ann: "Toen de Amerikanen uit Afghanistan wegvluchtten, wilde een vrij grote groep Afghanen met een Deens paspoort hier naar toe komen. Die zijn door en door gescreend en een aantal bleek hartstikke fout te zijn. Die laten we dus niet binnen. In Nederland worden ze wel binnengelaten. Verder wordt hier veel via een referendum beslist, en dat werkt prima."

Christian vertelt dat je in Nederland nooit iets over Denemarken leest, terwijl de Deense kranten regelmatig over Nederland berichten: "De moord op van Gogh was hier enorm in het nieuws, de ontwikkelingen werden op de voet gevolgd. En ze weten hier precies wie Mark Rutte is, getuige deze briljante cartoon op de voorpagina van Politiken."

Denemarken is net iets groter dan Nederland maar heeft slechts 6 miljoen inwoners. Mary-Ann: "De afstand hier tussen mensen is groter, dus is er meer hang naar cohesie. In Nederland heb je precies de tegenovergestelde situatie. En de mensen gaan hier veel hoffelijker met elkaar om. Laatst hadden we het het Appeltjesfestival op het eiland. Dan komen hele gezinnen van de boot en lopen de kinderen met hun eigen rugzakje en tentje en slaapzak naar het festivalterrein, weer of geen weer. Kinderen zijn hier keurig opgevoed, je hoort ze nooit klagen."

Christian: "Wij woonden eerst in Etten-Leur. We lieten daar dagelijks de hond uit, niet te geloven wat een troep we daar tegenkwamen op straat en in het bos. Overal zwerfvuil, flessen, blikjes, hondenstront en peuken. Dat zul je in Denemarken niet meemaken. Mensen pleuren niet eens een peuk op straat. Ze houden van hun land en van de natuur. Noem het fatsoen, chauvinisme voor mijn part. En je kunt hier iemand op wangedrag aanspreken, in Nederland krijg je meteen een beuk."

Mary-Ann: "Ze zijn gek op hun vlag, die wappert echt overal, het hele jaar door. En hij hangt bij iedereen in de kerstboom, zoiets kan je je in Nederland toch niet voorstellen? In Nederland vindt men dat vlaggewapper dan meteen eng-nationalistisch maar hier doet iedereen het, links en rechts. In Nederland mag je niet meer trots zijn op je land. De Denen zijn nog echt trots op hun land, en dat heeft niets met rechts te maken."

Christian: "Een partij als de Nye Borgerlige (Nieuwe Burgerlijken) wordt door links als rechts-extremistisch beschouwd maar ik vind dat ze eerder realpolitik bedrijven. Inger Støjberg vind ik ook niet extreem-rechts, eerder een goede patriot. Ze bestreed shariarechtbanken en de zogenaamde shariapolitie die caféhouders in de buitenwijken van Kopenhagen terroriseerden. Ze ging de wijken in en nam het op voor de kroegbazen. En die zaak waar ze voor veroordeeld is, die is een beetje uit de hand gelopen. Ze wilde de islamitische kindhuwelijken bestrijden, een prima doel toch? Volwassen mannen die met meisjes van negen trouwen, het moet niet gekker worden. 

Mary-Ann: "Aan woke doen we hier niet. Wappies zijn er ook bijna niet, iedereen ging braaf zijn coronaprik halen. Maar de politici liegen hier ook niet aan een stuk door, ze zijn een stuk transparanter dan Nederlandse politici. Mensen hier geloven nog in de politiek, mede door het referendum. En er is hier godzijdank nauwelijks discussie over stikstof. Niet zo gek in een land van boeren en vissers. Je kunt de Denen met Friezen vergelijken, die houden ook niet van die gekkigheid. En ik krijg gratis Deense les, zoals iedere nieuwe Deen!" 

Het bleef nog lang onrustig op het piepkleine eiland - the best kept secret of Denmark, don't tell anyone - en het hyggen ging door tot in de kleine uurtjes. Askø is een geweldige plek om te chillen en te ontstressen, zeker als je net uit de hel van Malmö komt. 

Tip van Tuur: kijk naar de geweldige film Babette's Feast voor het Deense eilandgevoel. En anders naar die briljante monoloog in Festen. Farvel så længe!

Foto's deels door dr. Teun Voeten

Arthur van Amerongen maakt voor GeenStijl een rondreis door Europa, door de achterwijken van de omvolking en langs de zonsondergang van het Avondland. Als volleerd wereldreiziger trotseert hij daarvoor met een klein budget menig beschimmeld hostel, karige koffietentje en als het moet: een stenen bankje in een stadspark. Desalniettemin is deze reis een kostbare aangelegenheid dus uw gulheid om Ome Tuur gevoed, verwarmd en gemotiveerd te houden op zijn barre bedevaart langs de historische artefacten van de Europese islam en ideologische boobytraps van de stille burgeroorlog, wordt hogelijk gewaardeerd: