Geenstijl

Zijn we weer! Foto's vonden we bij ANP. Zelf superdebiele onderschriften verzinnen. Dossier hier!

Van rechts naar links op de foto: Hermen (half op foto), Maikel, Denise, Simon alias de Tittentrekker (met pet), Tijmen van 10, Rolf-Maurits, Graafbert (rode muts), Carmelo-Henk (met beige tas), Treintje, Barry en daarachter staat Hond-Wolf op zijn telefoon te kijken - Hond-Wolf was zelf ook niet zo gelukkig met zijn naam. Vaag in de achtergrond zien we verder nog Samantha, Guus-Staaf, nog een Samantha, Dirk, Pieter, Carsten Jancker, Alfons, Geert-Willem, Gaby, Patty en Jan-Pik. Dit verhaal gaat echter over Carmelo-Henk, die gast die heel ostentatief op de weg staat.

Hier kijken we op de rug van Carmelo-Henk, die nog steeds op de weg staat. Wat kan Carmelo-Henk het nou schelen als hij wordt overreden door een vuilniswagen! Carmelo-Henk is vernoemd naar de Amerikaanse basketballer Carmelo Anthony en dat is vrij frappant, want Anthony is 37 jaar oud, terwijl Carmelo-Henk zelf al 70 is. Waarschijnlijk had zijn moeder Truus-Anthony een voorspellende gave. Enfin, Carmelo-Henk wacht op zijn sukadelappen want hij gaat voor Kerstmis een beuker van een stoof maken. Daar zuipt hij dan een fles pinot noir bij leeg en ondertussen zet hij het filmpje '40 minutes of Prime Carmelo Anthony' op repeat, en dan valt hij huilend in slaap terwijl hij zachtjes met zichzelf speelt. Hoe is het mogelijk dat iemand zoiets verzint?

En wie staat daar rechts op de foto nog steeds op de weg? Ja hoor, Carmelo-Henk met z'n eigenwijze bek. Voor Carmelo-Henk geen carrière in het basketbal: hij was productiemedewerker klein prefab beton in Sint-Oedenrode. Nu woont hij als een superboomer in de Amsterdamse Utrechtsestraat en gaat hij iedere dag naar Concerto, waar hij door de bakken van ingewikkelde priegeljazz struint, terwijl hij andere bezoekers uitlegt dat je voor je dood toch echt een keer naar Bill Evans Trio moet luisteren. Grappig, want hij hoorde ooit van Hans Teeuwen dat het niet beter wordt dan Art Blakey and the Jazz Messengers. Daar vindt Carmelo-Henk dan weer helemaal niks aan. ENFIN.

Even een kijkje in de winkel hoor, want Carmelo-Henk is nog lang niet aan de beurt. Wel aan de beurt is Schichiel Mot, die de bestelling eigenlijk helemaal niet kan betalen. Hij laat de medewerker van slagerij enorme lappen vlees in een tas pleuren, en dan op het einde zegt Schichiel: "Kudt, ik kan het helemaal niet betalen!" En dan rent hij gierend van het lachen naar huis, waar hij zich tegoed gaat doen aan een blikje ravioli. "Die had ik mooi tuk!", mompelt hij dan.

Terug naar buite... WAT! Carmelo-Henk is op de stoep gaan staan! Man zonder principes! WAT EEN RUGGENRAATLOZE SUPERMIET!!