Geenstijl

Eerst clowns, dan tranen.

Het is raar. Echt heel erg raar. Inwoners van de skitterende wereldstad Amsterdam (bomvol hoop, lieve mensen, politiewaarnemers), internationaal beroemd door de instortende kades en bruggen, zijn ongelukkig. Weer. Nog steeds. Allemaal. Altijd. En dat is dus, nogmaals, raarrrrrrrrrrr. Want: Diversiteitstraining. Genderneutrale briefaanhef. Regenboogvlaggen. Vrouwenquotum. Ongedocumenteerdenopvang...etc. etc. etc. En voorzien van raadsleden die het transfobe NPO Radio 1 tenminste durven aan te spreken op steeds maar weer gruwelijk kwetsende haatzaaierij die in de ether wordt gepompt. Toch zijn ze ongelukkig, de Amsterdammertjes. Vooral "laagopgeleiden en jongeren van 18 tot en met 24 jaar" vinden Amsterdam steeds meer een kutland. Raar, raar, raar. Ongelukkig en geen vertrouwen in de toekomst, terwijl die zoveel paradijselijks gaat bieden. Zoals een eigen digitale munt, gratis bijstand zonder tegenprestatie, gratis geld voor iedereen die zielig is, lekker naar eigen vermogen arbeiden/herverdelen, meeverdienen in genationaliseerde coöperaties, nul parkeerplekken, vijfarenplannen...hoe zonnig kan een toekomst zijn? Maar! We weten natuurlijk allemaal waar de ongelukkige, laagopgeleide, jonge Amsterdammer wél op zit te wachten en wél dolgelukkig van wordt: een kabelbaan over het IJ! *huilt* *zichzelf in knie schiet* Gelukkig is er een MAXvandaag-puzzel van de Utrechtse gracht.