Geenstijl

Iets met omgangsvormen

Je zou toch maar Pieter Omtzigt zijn. Je hele leven - zelfs met gevaar voor eigen gezondheid - op de kop gooien om te strijden voor 'het goede'. Niet achterin de zaal braaf meeblaffen met de baas, maar je oprecht, emotioneel en betrokken hard maken voor het land. Voor de mensen. Voor de slachtoffers. Continu over je schouder kijkend of er niet een partijgenoot staat om een dolk in je rug te planten. Een dolk in je rug te planten. Een dolk in je rug te planten. En natuurlijk ook: een dolk in je rug te planten. En dan plant Chris van Dam, zelf onverkiesbaar weggewerkt door zijn eigen kudtpartij, er nog even een dolk in. Iets met: omgangsvormen. Of, hoe Pieter het zelf al omschrijft: "Ik heb een weloverwogen besluit genomen. Daarmee is het CDA voor mij nu een gesloten hoofdstuk. Er waren verschillen van mening over de inhoud en er waren verschillen in hoe ik vind dat je omgaat met elkaar." Het hele interview met Pieter Omtzigt, met het heerlijke zinnetje 'Ik heb een redelijk actieve herinnering aan wat ik doe en dat zou ik ook hier hebben', leest u hier. Dikke vinger, Chris van Dam. Welkom terug, Omtzigtman.