Geenstijl

Wederhoren in de vlek

Dinsdagavond publiceerde GeenStijl een kleine 300 pagina's Wobvangst, die een lezer ons toestuurde. Daarbij hebben we eerlijk duidelijk gemaakt dat wij zelf niet de indieners waren. Het leidde tot een nieuwsstroom waarin ook veel journalisten van allerlei pluimage (kranten, tv en NPO) hun ongenoegen over het handelen van de VPRO, BuZa en D66 lieten blijken. De VPRO zelf ging al door het stof, er komen diverse onderzoeken van de NPO Ombudsman tot de omroep zelf en minister Slob schreef vrijdag aan de Kamer dat hij zich "niet volledig geïnformeerd" acht door de VPRO, waardoor hij de Kamer verkeerd heeft voorgelicht.

Uiteraard gaan De Dingen zoals ze altijd gaan: enkele dagen na het begin van wat een nuttig, misschien wel noodzakelijk debat is over de innige banden tussen pers en politiek, waar Pieter Omtzigt in april nog hardop aan herinnerde, begint de cognitieve dissonantie van D66 en hun media zich te roeren. Kritiek op Kaag is "vrouwenhaat", het in twijfel trekken van journalistieke onafhankelijkheid "populisme" en bovendien beweert Carnavalsvereniging de Vlekwrijvers verklaren de makers van de Kaag-docu vandaag - tot grote hilariteit van velen - dat het allemaal een "hetze-achtige campagne" is van GeenStijl en De T. 

Vanwege die laatste ontwikkeling is de indiener van het Wobverzoek opnieuw in zijn pen geklommen om ons de onderstaande mail te sturen. Wij hebben zijn identiteit bevestigd en het originele Wobverzoek ingezien, inclusief ontvangstbewijs van BuZa, maar houden hem op zijn verzoek anoniem . Dat is een journalistieke afweging in het belang van onze bron: "Je weet zelf dat je niet veilig bent voor haatreacties" wanneer je gewoon wat kritische vragen stelt aan een ministerie over de totstandkoming van een NPO-'documentaire'. Gehele mail, transparant, onderstaand:

Naar aanleiding van dit artikel van de makers van de Kaag-docu.

Ik ben de indiener van het onderhavige Wob-verzoek. In tegenstelling tot wat de documentairemaker beweert: ik heb het verzoek ingediend omdat ik verwachtte dat de woordvoerders van D66/MinBuza wel degelijk invloed hadden uitgeoefend op de documentaire. Dat was eerder in Kamervragen ontkend. Had ik een motief om Kaag te schaden? Nee. Had ik een motief om de waarheid te achterhalen? Ja! Ik kon niet bevroeden dat MinBuza alles ook werkelijk zou openbaren. Dat heeft me verbaasd. Ze hadden van alles kunnen weglakken onder de 11.1-grond ("persoonlijke beleidsopvattingen" - red.). 

Ik heb niets tegen Kaag. Heb genoten van de documentaire. Maar het zat me niet lekker dat er geen invloed zou zijn uitgeoefend. Iedereen weet dat woordvoerders dat doen. 

Op de dag van vrijgave van de stukken heb ik je gemaild. Ik heb jullie getipt (en De Telegraaf) omdat ik wist dat andere media het links zouden laten liggen. En zo geschiedde, in eerste instantie. Maar was mijn verzoek een hetze? Nee. Was het een campagne, zoals de maker suggereert? Laat me niet lachen. Een campagne omdat een burger de overheid (en de NPO) wil controleren? Dan dient deze documentairemaker zich echt beter in te lezen in het begrip ‘campagne’. Ik heb de documenten toch niet zelf geschreven?

En daar zou ik aan willen toevoegen, geheel in lijn met wat Kaag altijd zegt (die ik absoluut niet haat, heb zelfs overwogen op haar te stemmen): ik zou mensen willen aanbevelen om te kijken naar ‘de inhoud’. Laten we het over de inhoud hebben. De inhoud van de 275 pagina’s die openbaar zijn gemaakt en blijk geven van inmenging. Die spreekt voor zich. Die openbaarmaking is kleurloos. Ieder kan zijn mening vormen aan de hand van die documenten. Dit heeft niets met partijpolitiek, seksisme of een hetze te maken. Of met een medium dat hierover bericht. Kijkend naar de inhoud kun je tot een conclusie komen.

En nog een laatste opmerking: wat de auteur van NRC oppert over wederhoor door GeenStijl: de Telegraaf deed zoiets en kreeg de deksel op de neus.

Groet,
[bij redactie bekend]

Je kunt op GeenStijl rekenen voor betrouwbare informatie, duiding en analyse. Draag bij aan de toekomst van kwaliteitsjournalistiek: