Geenstijl

GeldBlog

Toen ik als aandelenanalist begon was het juli 2000 ten tijde van de dot-com crash. Daarna kwam de kredietcrisis en nu corona. Eigenlijk is het een continuatie van één en dezelfde crisis, want alles draait om te veel slechte schulden. Sindsdien hebben overheden, bedrijven maar vooral centrale banken de financiële markten zo geperverteerd, dat er de gekste dingen gebeuren. Als je met een DeLorean terug kon gaan naar 2000 en je had de toekomst wereldkundig gemaakt, dan had de goegemeente je al 20 jaar terug in het gesticht laten opnemen. En dan hadden ze je een dienst bewezen, want de echte gekte vindt dus buiten het gesticht plaats.

Zo ging de olieprijs in 2020 negatief. Jawel, als je vaten olie zou hebben gekocht, dan kreeg je geld toe! Er was een groot tekort aan opslagruimte, dus konden vele partijen de geleverde olie nergens kwijt en/of doorverkopen (corona-vraaguitval), wat tot de (tijdelijke) ineenstorting leidde van de olieprijs.

En dat was niet de enige prijs die negatief ging, want enkele landen kregen al geld toe als zij staatsobligaties uitgaven. Duitsland en Zwitserland bijvoorbeeld. Deze trend heeft zich niet alleen voortgezet, maar ook verbreed. Minder dan 15% van de wereldwijde schulden hebben nu een yield van meer dan 2%!

Voor de leek is dit wellicht moeilijk te plaatsen, dus nu volgen wat voorbeelden ter context. Italië, het land waar de schuldquote (overheidsschuld/BBP) over de 160% zal gaan dit jaar (saillant: eurozone regels stellen dat dit 60% dient te zijn of in die richting moet bewegen), die kan nu geld lenen voor 10 jaar vast tegen 0,55%. Iedere leek met een beetje gevoel voor risico-rendementsverhoudingen weet dat dit nergens op slaat.

Maar het kan nog gekker, een land wat al failliet is gegaan binnen de eurozone kan nu voor 3 jaar vast tegen negatieve rente lenen! Het land wat al in crisis verkeerde voor corona, waar nu de corona-maatregelen enorm veel ellende veroorzaken (toerisme is groot gedeelte van de economie), dat land kan kort lenen en geld toe krijgen! Wie zijn die gekken dan die dit staatspapier kopen? Wel, dat zijn de Griekse banken, want die kunnen dit als onderpand gebruiken om bij de ECB tegen negatieve rente te lenen. Kom ik later nog op terug, maar iedereen die zich de kredietcrisis nog kan herinneren weet dat de doom loop voortaan moest worden voorkomen.

Die doom loop, de incestueuze verhouding tussen banken en overheden (als banken in de problemen komen, komen overheden in de problemen) die moest en zou doorbroken worden. Wel, nu wordt deze doom loop dus gewoon in de verdubbelaar gegooid door het ECB-beleid!

Dit betekent dus ook dat de ECB deze Griekse rommelleningen aanneemt als onderpand, waar de eurolidstaten dus garant voor staan. Mocht het eurohuwelijk ooit klappen, dan wordt het een hele dure scheiding. Dit is dan ook de macht die dit soort landen binnen de eurozone hebben. En die gebruiken ze! Waar de ECB eerst een kopie was van de uiterst solide Duitse Bundesbank, is het nu meer geschoeid op de Latijnse leest. De nadruk van het beleid ligt op de eurolidstaten die een hoge schuldenlast hebben.

Maar hoewel de eurozone zo haar eigen dynamiek kent, is het schuldenprobleem helaas een wereldwijd probleem. Overal zijn er te veel (slechte) schulden en hebben overheden en centrale banken moeten ingrijpen (lees: pappen en nathouden). Zo becijferde Morgan Stanley dat 8 van de G10 landen gezamenlijk USD 304 miljard aan financieel waardepapier zullen opkopen, PER MAAND, om het schuldgedreven piramidespel niet te laten instorten.

Zoveel liquiditeit gaat nooit ongemerkt de financiële markt voorbij natuurlijk. De effecten zijn duidelijk te zien in de S&P500 (zie hieronder).

Alhoewel correlatie niet hetzelfde is als causatie (en met de twee verschillende y-assen is het een beetje iffy), durf ik in dit geval de claim van causatie wel aan. Maar waar de aandelenmarkt er een flinke boost van heeft gekregen, blijven de grondstoffen flink achter. Zoals hieronder te zien valt, is de ratio tussen aandelen en grondstoffen nu historisch laag.

De voornoemde onzinnige omstandigheden (en de vele andere die ik niet heb aangekaart), zouden de aandelen/grondstoffen ratio uiteindelijk naar een meer normale verhouding moeten brengen. Voor beleggers wellicht interessant om naar aandelen van bedrijven zoals Barrick Gold, Rio Tinto (koper en zilver dus groen groen groen!), en Royal Dutch Shell(transformeert naar groen en goedkoop op groene multiples) en dergelijke te kijken of, als u wat meer ervaren bent , direct te beleggen in grondstoffen futures.

Maar het gevaar met ratio’s is dat ze relatief zijn; wellicht gaan de grondstofprijzen niet omhoog, maar de aandelenprijzen omlaag. Iemand die hier op heeft gehint is Brkan een kleine vermogensbeheerder. Volgens Brkan is een overschot aan liquiditeiten bij bedrijven vaak een teken dat de top nabij is. Ik neem aan dat deze vermogensbeheerder doelt op feit dat als bedrijven steeds meer liquiditeiten hebben, zij blijkbaar de toekomst vrezen, anders hadden ze het geld wel geïnvesteerd. Dus wie heeft er gelijk? Is het grondstoffen omhoog? Aandelen omlaag? Of combinatie van beiden? Of grondstoffen omlaag maar minder omlaag dan de aandelen? Wie het weet mag het zeggen.

Zolang de liquiditeit wereldwijd blijft toenemen, kan de financiële waanzin nog doorgaan (in nominale termen zeker), maar zodra deze stopt (stoppen van liquiditeitstoename is genoeg), is het ieder voor zich. Voor beleggers die niet long-short gaan, is beleggen nu ook een soort van stoelendans geworden. De belegger die inderdaad weet wanneer de muziek stopt en dus wanneer hij op de stoel moet ploffen, zit goed (pun intended). Helaas denkt iedere belegger dat hij/zij daartoe in staat is…