Geenstijl

*Als sterke eurolanden de euro verlaten, dan blijft er in wezen een zeuro over. *

Sinds 1971 zijn de remmen eigenlijk losgegaan. Nixon sloot het goudloket en de derde en laatste levensfase van ons monetaire systeem is toen in gang gezet. Velen zullen zich daar wat minder bewust van zijn, maar 2008 ligt wel vers in het geheugen. Sinds de kredietcrisis (handig omgedoopt tot the Global Financial Crisis om zo de connotatie met krediet los te weken) hebben centrale banken de printers flink brrrr brrrr brrrr laten doen. Dit heeft tot een grotere vermogensongelijkheid geleid; een groot gedeelte van de bevolking heeft niet kunnen profiteren van de (perverse) effecten van bovengenoemd beleid. Nu het monetaire beleid versterkt wordt door het fiscale beleid, is het wellicht tijd om dat gedeelte van het volk in ieder geval in staat te stellen om zichzelf te beschermen via de aanschaf van een huis met een hypotheek.

Door het ultra ruime monetaire beleid heeft een ware tsunami aan liquiditeit zich een weg gebaand naar de financiële markten. Zoals eerder beschreven in dit blog, heeft dat tot flink hogere prijzen geleid in aandelen, obligaties en vastgoed. Als er gekeken wordt naar wie deze beleggingscategorieën (al dan niet direct) in bezit hebben, dan is het juist de groep die al relatief goed af waren.

Nu schreeuwt de linkse afpakdienst al jaren moord en brand dat de rijkaards moeten worden geplukt, maar zij hebben nog steeds niet door dat dit vooral door het centrale bank beleid komt. Ik blijf me erover verbazen dat links maar niet inziet dat prudent centrale bank beleid (heeft politiek overigens officieel geen invloed op) en sterk beperkte immigratie juist hun achterban enorm zou helpen; zij lijkt nooit verder te komen dan de klepel. Gelukkig komt de VVD Links nu versterken.

Als de monetaire en fiscale waanzin als een gegeven wordt beschouwd, dan rest maar één echte manier om de vermogenloze klasse te helpen: geef ze de mogelijkheid om een huis/appartement te kopen via een hypotheek. In de grofweg drie mogelijke manieren waarop deze crisis tot haar climax zal komen (inflatie, schuldenkwijting en nieuwe muntsoort) kan huisbezit, onder bepaalde voorwaarden, de huidige groep vermogenlozen deels bescherming bieden tegen wat komen gaat.

Inflatie is één scenario. Nu is er geen of nauwelijks inflatie in de echte economie, maar wel in de verschillende beleggingscategorieën, zoals vastgoed. Dus mocht de huidige monetaire en fiscale waanzin nog een tijdje doorgaan, dan zal huisbezit dus geen slechte zet zijn. Mocht de inflatie overslaan naar de echte economie, dan zal vastgoed wederom het goed doen (op lange termijn) want nominale lonen en bouwmaterialen zullen met inflatie meestijgen. Dit alles moet wel onder bepaalde condities worden gedaan (zie einde van deze column).

In scenario twee, schuldenkwijting, kan de huizenbezitter met hypotheek er ook goed uitkomen. De wereld heeft immers een schuldenprobleem en uiteindelijk houdt de muziek op met spelen en moet iedereen toegeven dat de schulden niet te dragen zijn. Die momenten van volledige overgave zijn een steeds terugkomend fenomeen. In het verleden hebben koningen en regeringen gewoonweg de schulden die zij niet meer konden betalen weggestreept (debt Jubilee). Dat kan op vele manieren gebeuren met verschillende gradaties van kwijting op staatsschulden, bedrijfsschulden en private schulden. Binnen deze categorieën kan dan ook weer onderscheid gemaakt worden (bijvoorbeeld tussen hypotheken, consumptief krediet en studieschuld) en zo verder. Dus het hangt er wel een beetje van af wat er gedaan wordt en hoe, maar in het algemeen worden schuldenaren geholpen bij een debt Jubiliee en de bezitters van deze schulden worden zwaar benadeeld (dat zijn dus met name de banken, verzekeraars en pensioenfondsen en dus de pensionado’s). Het verkrijgen van een huis met daarop een hypotheek, is dus de manier om in het kamp van de geholpene te kunnen komen. De groep is niet alleen electoraal de grootste, maar de overheid zelf is natuurlijk ook een grote schuldenaar. Als je weet dat de schuldenaren de (relatieve) winnaars worden, dan is je daarbij aansluiten geen slecht idee (onder voorwaarden, zie einde column).

Het derde scenario, het Ray Dalio scenario, waar er een nieuw Bretton Woods systeem (een nieuw geldsysteem) opgetuigd zal worden kan uiteindelijk ook een positief effect hebben op fysieke bezittingen zoals vastgoed. Als een dergelijke big reset (een term die nu steeds vaker wordt gebezigd tezamen met Green New Deal en dergelijke) deels zou plaatsvinden, dan is dat te vergelijken met een Nexit. Als sterke eurolanden de euro verlaten, dan blijft er in wezen een zeuro over. Alle schulden die wij hebben, staan in deze (z)euro’s uit (dus helaas ook de pensioenbezittingen). De (z)euro zal dus enorm verzwakken omdat de sterke landen zich eruit hebben teruggetrokken. Hierdoor daalt de reële waarde van onze schulden (in nieuwe guldens is de schuld steeds minder waard). Mocht het een algehele Big Reset zijn, dan betekent het dus dat het huidige geld niets meer waard gaat zijn, waardoor 1) iedereen zijn waardeloze geld probeert om te zetten in fysieke bezittingen; en 2) de hypotheekschulden in de oude munt geheel weg geïnflateerd worden.  

Ik heb de drie scenario’s erg vluchtig aan bod laten komen, maar het moge duidelijk zijn dat ze elkaar ook niet uitsluiten; het kan van scenario één naar drie gaan of een combi worden van twee scenario’s. Verder kan dit alleen (relatief) goed aflopen als dit plan aan vele randvoorwaarden voldoet. Om er enkele te noemen:

A) De vermogenloze bevolking dient de hypotheek voor een ultra lange tijd rentevast te verkrijgen (>20 jaar) tegen een lage rente (is nu het geval).

B) Verder zouden deze mensen die normaal huursubsidie ontvangen, deze nu moeten ontvangen als korting op de hypotheekrente.

C) de huisprijs waar deze vermogenlozen een hypotheek op kunnen krijgen, moet een bovengrens krijgen zodat de perverse werking van deze maatregelen worden beperkt.

D) Hypotheekverschaffers kunnen een gedeeltelijke staatsgarantie op dit soort vergeven hypotheken krijgen om alles soepel, snel en goedkoop te laten verlopen.

E) De overheid zou verder aan de huis aanbodzijde het nodige moeten doen (anders stijgen de huizenprijzen aan de onderkant van de markt zodanig dat ze onbetaalbaar worden en/of wordt het positieve effect voor de vermogenloze groep grotendeels teniet gedaan). Bouwbesluiten moeten snel worden genomen, gemeenten moeten worden beperkt in het uitbuiten van hun grondposities, bouwers moeten reguleringstechnisch meer ruimte krijgen om te bouwen (PFAS, fijnstof, goedkeuringsprocedures, bestemmingsplannen, leges, etc.) en bouwers moeten geholpen worden in hun kapitaalbehoeften in dezen. Wellicht ook een idee om alleen deze nieuwe huizen te laten doen gelden voor de vermogenloze hypotheek, zodat de opwaartse prijsdruk op bestaande woningen niet teveel wordt verhoogd.

Zo zullen er nog honderden andere maatregelen getroffen moeten worden om dit plan enigszins in goede banen te leiden. Laat er geen misverstand over bestaan; ik ben faliekant tegen deze alsmaar uitdijende overheid die alles en iedereen vanuit haar ivoren toren aanstuurt en steeds maatregelen moet nemen om de slechte bijwerkingen van haar eigen beleid recht te trekken (ad infinitum). Ik walg ervan. Maar als ik het als een gegeven beschouw dat de monetaire en fiscale waanzin zal worden voortgezet (onder het daverende applaus van sheeple), dan zijn de vermogenlozen de grootste slachtoffers en zal het bezit van een huis met een langlopende goedkope hypotheek hun reddingsboei kunnen zijn. Dus geen gelul, iedereen een huis. En gratis bier natuurlijk.