Geenstijl

Ah het is de schuld van de buurt

We kunnen hier een verhaal ophangen over hoe we laatst onder de douche stonden en de islam ineens heel erg kudt vonden. Hoe we moesten denken aan homo's die van het dak worden gegooid, homo's die bespuugd worden, vrouwen die gekleineerd worden, vrouwen die door aparte ingangen naar binnen moeten, vrouwen die besneden worden, andersgelovigen die afgemaakt worden, vrouwen die hoofddoeken moeten dragen, vrouwen die niet naar mannen mogen gluren, concertgangers die dood moeten, radiopresentatoren die bedreigd worden, cartoonisten die afgeslacht moeten worden, lichaamsdelen die door het metrostation vliegen, Geertje Wilders die beveiligd moet worden, journalisten wiens kop eraf werd gezaagd, joodse restaurants die gebukt gaan onder terreur, mensen die zomaar worden neergestoken door maffe Syriërs, homo's die gestenigd worden, talaq talaq talaq, eerwraak, jihad en meer van dat soort vreugdebeperkende reli-crack, en hoe iedereen die daar iets van zegt wordt weggezet als islamofoob, racist of een ander modewoord, als ze al niet op straat uit liggen te bloeden (Theo) of naar het buitenland moeten vluchten (Ayaan). Het heeft toch helemaal geen zin. Iedereen hoort erbij, dus de islam hoort er ook bij, maar de islam sluit juist mensen uit, kortsluiting - het lukt de Jettens, de Halsemaatjes en de Van Aartsens van deze wereld maar niet de uitgang te vinden in dat paradoxale doolhof.

En zo moet de buurt in Amsterdam-Zuidoost maar wennen aan de versterkte gebedsoproep, dat god de grootste is, Mohammed z'n makker en de rest is ruk. "De buurt moet wennen aan het geluid", aldus het moskeebestuur. Van de drup in de regen, met islamofobie als veilige paraplu. Soumission, u koopt het hier, wen er maar vast aan.