Geenstijl

Het is een loterij waar niemand bij wint.

Solidariteit is geen altruïsme. Het is een vorm van egoïsme, in een zachte betekenis van het woord, omdat mensen individueel willen dat er rekening met hen gehouden wordt en daarom houden ze rekening met een ander. Solidariteit in coronatijd is een spel waarin wederzijdse belangen worden uitgeruild. En dat spel spelen we best netjes met ons allen. Nauwelijks incidenten, de anderhalve meter wordt gerespecteerd, en sommige mensen doen zelfs net alsof ze het prettig vinden.

Maar de solidariteit wordt bijeen gehouden door een vorm van bangheid. En als angst en angstvalligheid de gedeelde emoties worden waarop die anderhalvemetermaatschappij is gebouwd, krijg je een beklemmende situatie waarin mensen elkaar gaan bespioneren, zich te snel door (de stortvloed aan) emotionele of sentimentele berichtgeving laten leiden, en allround onhebbelijk worden. Dat is wat die lockdown - ondanks de relatieve bewegingsvrijheid - zo benauwend maakt voor degenen die nog vrij adem durven halen, in de buitenlucht en zonder mondkapjes.

De RIVM-tombola van Jaap en zijn mensen braakt elke dag een aanwakkerend alarmgeluid uit, dat driemaal kraait en daarbij drie tamelijk willekeurige getallen uitspuugt. Aantal doden. Aantal nieuwe gevallen. Aantal ziekenhuisopnames. Drie getallen die op zichzelf niks zeggen en waarvan we al vanaf dag 1 weten dat ze niet deugen: de besmettingsaantallen móeten hoger zijn (maar ja, geen tests, HUGO), het aantal doden kan vertekend zijn omdat er hier en daar nogal eens wat dor hout valt zonder dat het in de RIVM-multomappen terechtkomt, en het aantal ziekenhuisopnames is ook niet per definitie het exacte coronagetal.

In die RIVM-cijfers ontbreekt ook een goed, vrij zicht op een breder plaatje van economische gevolgen, economische risico’s, welke groepen vrijer (zouden moeten) kunnen bewegen dan anderen, of wat nou echt goede maatregelen zijn om het leven zo goed en vooral zo snel mogelijk weer normaal op te kunnen pakken en door te kunnen laten gaan, zonder onszelf een nieuwe hoge piek van pandemiegevallen op de hals te halen. En het "Het Nieuwe Normaal" is bullshit, het oude normaal is straks gewoon weer het nieuwe normaal - de vraag is alleen hoe lang we er op moeten wachten.

De RIVM-cijfers zijn een losstaand nanodeeltje van een uiterst complex internationaal probleem en Mark en zijn Mensen kunnen zich er dagelijks grotendeels achter verschuilen, omdat de meeste media en de meeste mensen alleen maar willen weten wat die getallen zijn, en of ze lager worden om een vlakkere curve te bereiken. Maar de rest van de keuken van de Haagse worstenfabriek is grotendeels gesloten en het is gans onduidelijk welke politieke acties, initiatieven óf doemscenario’s (dat ranzige smerige doodzieke Brussel en haar coronastaatsgreep richting eurobonds!) er in de achterkamers worden bekokstoofd. Om nog maar te zwijgen van de vele verhalen van toegenomen (kinder-) misbruik, toegenomen zelfmoorden, eenzaamheid, gemiste mantelzorg, onderwijsachterstand en toenemende werkloosheid door leeglopende reserves van op slot gegooide bedrijven. De coronacrisis is véél groter dan de IC-bedden-teller.

GeenStijl stopt daarom met de dagelijkse RIVM-loterij, die we niet meer iedere dag braaf mee zullen pompen met de MSM-pushgolf, tenzij we ons de tiefus vervelen of er een enorm opvallende stijging of daling in zit. We zetten wel een update met een linkje onder het topic dat toevallig rond 14:00 uur online staat, en anders weet u zelf heus wel waar Teletekst, Nu.nl of de website van het RIVM wonen want we zijn allemaal grote mensen hier. Kost een beetje onderliggend lijden in clicks, maar dat overleven we wel.

Maar het doorpompen van die fopgetallen maakt ons medeplichtig aan een kokervisie die de coalitie iets te lekker lekker uitkomt, en die bange mensen bevestigt in hun angst. Dat ademt simpelweg niet zo lekker.