Geenstijl

Nog 100 dagen tot Rotterdam ontploft **gilt in Conchita Wurst* *

Confettikanon bij de hand, want we tillen een tipje van de sluier op. Wat een spektakel staat ons te wachten in Rotterdam vanaf 14 mei? We zijn dan al weer een dikke week voorbij de zege (of crash) van Verstappen in Zandvoort. Al denken de paragnosten van Paravisie dat het hele festival niet doorgaat, omdat de geesten melden dat er wat problemen in de haven zullen zijn. Spannond! (De haven in Rotterdam wordt mondiaal nieuws om een reden die niet prettig is, en op de Noordzee wordt een groot schip tot zinken gebracht. Dat u het alvast weet.)

De moeder aller songfestivals is het San Remo van Italië. Het stond ooit voorbeeld voor het Europese zusje. Grote verschil is dat daar nog steeds een orkest meedoet en dat het Europese zusje steeds meer een Soundmixshow wordt. Een van de kanshebbers is deze Elodie, die bij menig man een Euromast in de broek zal toveren. Zulke blazertjes zien wij Sieneke of Marga Bult niet dragen.

In het land waarnaar een Rotterdams volkszanger vernoemd is, Litouwen, zijn ze ook lekker druk bezig. Al wekenlang soebatten ze over wie met welk lied naar Ahoy mag. Wij hopen dat deze koekwaus het gaat worden. Alleen al om zijn dansje.

Tsjechië is duidelijk met zijn tijd aan het meegaan. Waar wij als Nederland ooit als eerste land, totaal inclusief, Milley Scott stuurden naar het Eurovisie, als eerste zangeres van kleur in Europa, blijkt Tsjechië ook kolonies te hebben. Of zoiets. Milley approprieerde destijds de Mexicaanse cultuur, met sombrero en al. De Tsjech zingt over Ketamama.

Nadat Duncan vorig jaar met zijn homokontje onderwater ging om als winnaar weer naar boven te spuiten, is Frankrijk dat gaan analyseren. De overtreffende trap van bloot kontje is namelijk gevonden, en dat is dit heerschap dat nu al in de vrouwenbladen te vinden is. Het maakt eigenlijk niet uit wat hij zingt. De meeste vrouwen zouden er graag voor overwerken. 12 punten in je broekje. Liedje is er nog niet, maar dit is de foto:

Gretha-land is ook al druk bezig. Vorig jaar werd hun zanger nog zo pijnlijk in beeld gebracht, toen Duncan won. Dit keer mogen zijn achtergrondzangeressen het proberen in de Zweedse finale. Of ze het gaan halen? Dan moeten ze wel 9 blond-ogigen verslaan in de finale in maart. It ain't over, till the fat ladies sing, zullen we maar zeggen.

So long, farewell, aufwiedersehen, goodbye. Nog 100 nachtjes slapen!