Geenstijl

Die hebben wel wat beters te doen

Daar zit je dan, op de wit-leren bank van de kringloop, pak Javaanse Jongens driekwart (met Rizla natuurlijk) weg te knallen, onder het 'Home is where the heart is'-bord, twee grote honden die al een week niks te vreten hebben gehad, zelf heb je alleen nog maar een witbrood voor de komende paar dagen, je wc-bril is gebarsten maar de huurbaas laat niets van zich horen, de verwarming maakt zo'n irritant tikkend geluid en van je oud-collega's van de plantsoenendienst, waar je acht jaar geleden bent vertrokken wegens die vermaledijde rug, laten ook niks meer van zich horen. De centen zijn op, Manuela is bij je weg en je parkiet genaamd Robbie-Robbie is gestorven, hoe haal je het einde van de week, het is allemaal de schuld van de Rabobank en je begint aan je vierde Schultenbräu van de dag. Het is 10 uur 's ochtends. De organisatie van het Songfestival vraagt of je misschien zin hebt om in 'een aquarium naar zeikliedjes van gozers met een klein homokontje' te luisteren. Je hebt dat hele Songfestival nooit gezien, je kijkt immers alleen SBS6, en je twijfelt of je opgewonden zal worden van reten. Nee. Toch maar niet.