Geenstijl

Wokey De Jong roept op tot functioneringsgesprekken.

De programmering van de NPO. Dat voelt toch een beetje of je in een ver land geld in een bodemloze put smijt, en als je dat dan heb gedaan blijk je er helemaal niks voor terug te krijgen, want je hebt zojuist geld in een bodemloze put gegooid. In de praktijk van de NPO is het een of andere jolige B-presentator die de honneurs waarneemt door in een ver land geld in een bodemloze put te gooien. Gelukkig hebben we in Nederland een controlerend mechanisme in de vorm van de ultieme wokelord Angela de Jong. Angela de Jong is de Geert Wilders onder de televisierecensenten want 'ik ben het natuurlijk niet eens met alles wat Angela de Jong zegt maar ze heeft ook goede punten!!1!' Een van die goede punten: het creamen van de NPO-programmering. Niet dat ze zich bij de NPO druk maken om die vinnige stukjes van De Jong, want daar zijn ze bezig met verdwalen in een subsidielabyrint. Vrij dodelijk veegje uit de pan wel, verder. Eigenlijk is die representatieve NPO alleen representatief voor het niveau binnen de NPO zelf. Bejaard en alleen leuk met de verwarming op 50 en een glaasje advocaat erbij, tot vervelens toe herhaald, niet origineel, stoffig - en dan krijg je op zaterdagvond kennelijk ook een regelrechte oorverkrachting als Beste Zangers Songfestival in je maag gesplitst. Die hebben we helaas gemist. Volgens de NPO moeten ze meer lalala geld, maar wat ze eigenlijk een keertje nodig hebben is een fijne bezem.