Geenstijl

Deradicaliseringsprogramma op drie keer woordwaarde is heel wat, maar deradicaliseringsprogramma bij de overheid is drie keer niks.

Kern van een verhaal in Elsevier: terrorismebestrijder NCTV heeft een deradicaliseringsprogramma bewust op afstand van het ministerie van Justitie geplaatst. Door het programma onder te brengen bij een stichting hoefde de minister geen verantwoording af te leggen aan de Kamer en ouders en extremisten zouden minder worden afgeschrikt, maar medewerkers van het programma deelden informatie ook minder snel met politie en AIVD.

Welnu. Dit continue gegoochel van overheid en instanties, dat voortdurende geëxperimenteer om deradicaliseringsprogramma's te laten werken, het aanhoudende ge'PvdA om een roedel wilde wolven terug in de maatschappij te plaatsen, met inclusiviteitsdialogen en pamperpraatjes van kneuzen als Frans Timmermans, het creëren van schijnveiligheden met allemaal interessant klinkende projectjes en het OM dat zich ervan afmaakt met 'lidmaatschap van een terroristische organisatie'. Het is om doodmoe van te worden. Pleur dat staatsgevaarlijke tuig het land uit en klaar.

Die soft approach dialoogjes door lekker samen te voetballen met geradicaliseerde idioten werkt niet (dat legt ervaringsdeskundige Jason Walters hier uit) en met het geld dat je op de Raborekening van een diversiteitsakela als Fatima Elastiek en een anti-radicaliserings-tsjernobyl als Saadia Ait-Taleb plempt had je ook andere dingen kunnen doen. Alleen is iedereen met een vleugje linkse politiek in z'n donder bang een keer met de vuist op tafel te slaan, want dat is precies wat Wilders doet en dat willen we natuurlijk niet - want Wilders is een nazi. Bij iedere aanslag tikt de wijzer van de politieke doomsdayclock echter weer wat verder naar rechts en dan mag iedereen weer gratuit tetteren over populisme en polarisatie. Dit houwtje-touwtje geclown van de overheid moet áltijd goed gaan om slachtoffers te voorkomen, terwijl het voor een aanslagpleger maar één keer goed hoeft te gaan om slachtoffers te maken - en dat gaat op deze manier een keer gebeuren. Geef meer poet aan veiligheidsdiensten, verbind dat met lokale aanpak (wat Marcouch hier zegt), overal meer blauw, controle op de buitengrenzen en iedereen die graag naar Syrië wil moet een gaatje in z'n Westerse paspoort laten perforeren alvorens op te rotten.