Geenstijl

Buurland België is al dagen in de ban van een racistisch incident op Pukkelpop, waar dronken festivalgangers "de Congo is van ons" naar een paar donkere meisjes hebben gezongen bij een optreden van Kendrick Lamar. Ja, het is werkelijk vreselijk.

Groot in de media natuurlijk, met veel aandacht voor de slachtoffers. Nou hoor je ons niet zeggen dat het sjiek is om 'de Congo is van ons' te scanderen, laat staan om die vermeende 'Hitlertekens' te maken waar de meisjes het over hebben. Wat we wel zien - voor de zoveelste keer - is een mediagretigheid om een "racistisch incident" (alternative take: een flauw brallerig liedje op een festival, mede uitgelokt door de slachtoffers) breed uit te meten. Het duurt vervolgens enkele dagen (en een aangekondigd politie-onderzoek) voordat een ingezonden brief (dus niet de nieuwsredactie zelf) met een druppel op de gloeiende plaat komt: de donkere dames hebben zich ook niet van hun meest sympathieke kant getoond bij het optreden. Of dat tekstje de hele waarheid vertelt, weten wij natuurlijk ook niet. We waren er zelf niet bij. Het briefje werpt wél een licht op de kwestie dat nog niemand gegeven had. Bovendien leidt enig graafwerk in de (inmiddels verwijderde) sociale media van een van de 'slachtoffers' ook tot, sja, toch niet al te frisse uitlatingen over blanken. Kortom. Er lijkt hier weer eens meer aan de hand dan de initiële ophef doet vermoeden, qua samenloop & wisselwerking. Maar ja. De racismekaart is een sterke joker in het mediaspel, en daar kunnen we wel weer zuchtenderwijs van alles van vinden maar we werden in onze zoektocht naar informatie over dit ENORME DRAMA ineens enorm afgeleid dus zo is het wel bon.