Hallo... Daar zijn we weer!

Jahoor. Moontj(e). Die rapafghaan. Die lutser van de deugradio. Die NPO-dino. Die ene schrijver met 600 lezers en 9000 meningen. Die andere ook. Die linksdraaiende subsidietaxpoetverbrander. Die chick die bekend is van geen hoer zijn maar die nu wel in haar blote hangboobs aandacht zoekt wegens geen hoer zijn. Die zonnige Big Black Zwarte Piet-mevrouw. De kantinejuffrouw van Gaza. Die rat die populistische klikbeetsaits begon en voor de meest idiote populisten werkt maar zich op Twitter voordoet als het gezicht van net conservatief Nederland. Het boekenrecensiemeiske van De Volkskrant. Ze staan er allemaal weer  tussen, de hijgerige moraaldominees die aan elkaar gekoppeld zijn in een binnenderingse human centipede van overgesubsidieerde en onderpresterende zelfbevestiging. Het was echt een kwestie van tijd voordat tout Kultureel Amsterdam een MANIFEST in de VOLKSKRANT ging publiceren tegen realistische VVD'ers. Nu is het dan eindelijk zover. Lekker veel entertjes, lekker veel alarmisme, lekker veel "er moet nu echt wat veranderen". Gaat er nu dan echt wat veranderen? Nee, natuurlijk niet. De VVD wordt de grootste bij de volgende verkiezingen, het inteeltcircus in Amsterdam blijft doordraaien en dit soort krijsmanifesten van "geëngageerde kunstenaars" zullen nog in De Volkskrant blijven verschijnen tot de laatste dode boom in de papierversnipperaar is verdwenen.  Mogen we een boeiender en minder voorspelbaar land? Dit fophefcircus is nog saaier dan de bureaucratenmuil van Stef Blok.

UPDATE: Jammer, Meneer Samuel heeft de Pakjesboot gemist en is vanaf nu fout. Graag niet meer uitnodigen voor uw verbindende debatten of opiniekolommen van de landelijke couranten.