Geenstijl

John de Mol kocht nationaal persbureau ANP. Boel grappen over hoe de onafhankelijkheid & serieuze journalistiek nu stuk gaat. Maar is die dat niet al lang in Nederland?

Nederland heeft behoorlijk wat kranten en (regionale) dagbladen voor een klein kudtlandje. En veel te veel televisiezenders. Maar als je aan de achterkant van al die producties kijkt, vallen een paar negatieve dingen op. 89% van de dagbladen in Nederland is in handen van de Persgroep en het Mediahuis. Ne-gen-en-tach-tig procent. Alle kranten zijn van een handjevol aandeelhouders. Van de Persgroep (VK, AD, Trouw, boel regiotitels) weten we dat ze advertorials wel eens als redactionele content vermommen, koffietests faken of haringprijzen uitreiken die naar rotte vis stinken. Het Vlaamse Mediahuis maakte van NRC een matte folder voor luxe prullaria, wijnreizen, rijncruises en EU-propaganda. (En ja, wij zijn ook in Vlaamse handen gevallen maar voor die Belgen zijn wij slechts collateral damage bij de aankoop van TMG en onze eigen uitgeverij - News Media - is redactioneel een zelfstandige BV. Vandaar dat we dat Premium dinges zijn begonnen, waar we nu ff niet naar linken want dat zou weer een beetje hypocriet zijn - volgt u het nog? ) 

Op TV is het niet veel beter gesteld: de NPO is met een marktaandeel van ruim 32% het allergrootste mediabedrijf van Nederland. En dat is dus een 100% staatsomroep. Volgens NOS op 3 is er allemaal niks aan de hand, maar wij vinden deze moetklik datavisualisatie eigenlijk helemaal niet zo gezond. Het filmpje bij dit topic is een Amerikaanse montage die laat zien wat er kan gebeuren als de eigenaar van 200 lokale tv-zenders zijn "journalisten" dwingt om allemaal dezelfde verklaring voor te lezen. Pro-Trump, in dit geval - over Fake News gesproken. Nu de obvious question: Lachen om De Mol en zijn ANP-aankoop is prima. Maar dan moet je ook de vraag stellen hoe onafhankelijk de vaderlandse journalistiek überhaupt is.