Geenstijl

Yes! Amper een etmaal onderweg naar een mogelijk referendum over de wet en het donordebat begint al. Dat faciliteren we natuurlijk graag. Hieronder een gedoneerde brief, uitgenomen uit de mail:

Beste mensen van Geenstijl. Er moet me iets van het hart over het gebruik van het woord 'donorwet'.

Kijken we in het woordenboek, dan zien wij dat het woord, dat afgeleid is van het woord 'doneren', een actie inhoudt, namelijk het weggeven van iets. Synoniemen zijn 'geven' en 'afstaan'.

Het probleem met de nieuwe 'donorwet' is dan ook dat de term de lading niet dekt en zelfs misleidend is. Door de wet wordt de actie van het doneren van organen vervangen door het uitnemen van organen, waarbij de 'donor' passief blijft. De actie, het initiatief, ligt voortaan bij de overheid. Ik stel dan ook voor om voortaan de term "uitnamewet" te gaan hanteren. Met de voorgestelde wet raakt men aan het beginsel van zelfbeschikking. Immers, men maakt zelf geen keuze meer over de eigen lichamelijke integriteit, die keuze wordt in eerste aanleg door de overheid voor jou gemaakt.

Maar de wet heeft meer tekortkomingen. Wat als de beoogde 'donor', zoals één op acht mensen in onze maatschappij, een IQ heeft van onder de tachtig en derhalve niet precies weet waar hij/zij wel of niet voor tekent? Wat te doen met zwakzinnigen? Ik mis deze overwegingen in de publieke discussie. Alleen al daarom is een referendum zinnig: ik wil met die argumenten wel om de oren worden geslagen. Wat te doen met mensen die administratief analfabeet zijn? Die een fobie hebben voor alles wat met papierwerk, centrale administraties, stempels en handtekeningen te maken heeft? 

Wat te doen met mensen die gewoon geen initiatief op kunnen brengen hun eigen huis schoon te houden en hun afwas te doen, laat staan een dergelijk abstracte zaak te regelen? Wat te doen met mensen met een semi-Nederlandse status? Geldt de wet voor Nederlandse staatsburgers of ook voor, bijvoorbeeld, asielzoekers? Wat wordt er gedaan om asielzoekers van hun status op de hoogte te brengen? En als deze wet niet voor hen geldt, is er dan geen sprake van ongelijke behandeling?

Zijn de medische details voldoende uitgevent? Weet de bevolking dat bij uitname van organen eerst spierverslappers worden toegepast omdat het lichaam bij uitname vaak dermate heftig reageert dat men anders de procedure niet kan uitvoeren? Zijn mensen op de hoogte van het verschil tussen 'hersendood' en de staat waarin de individuele hersencellen ook echt niet meer leven? Want dat doen ze dus nog wel.

Zijn mensen op de hoogte van de statistiek: dat bij elke diagnose, ook die van hersendood, fouten gemaakt worden? Misschien is dat één op honderd keer, misschien één of duizend, of nog minder, maar ik kan garantie geven dat er een foutmarge is. Welke is dat? Er zijn gruwelijke verhalen verteld van mensen die na een hersendoodverklaring weer voetbal kunnen spelen.

Daarom heb ik vandaag een enveloppe op de bus gedaan om het inleidend verzoek om een referendum te ondersteunen. Want first and foremost is het van belang dat men zich bewust is van de implicatie van de wet en er is geen sterker middel om de argumenten vóór en tegen op de kaart te krijgen dan het aanjagen van de publieke discussie via een referendum.

Groeten van reaguurder Hufterst,
die zich bijzonder opwindt over de ver-D66iging van ons land