Geenstijl

Hee nu het toch al de hele week over zieke politiek gaat, even de schijnwerper weer op de bron van het meeste kwaad: dat rotte palendorp aan de Amstel. Daar zit een interim burgemeester die vindt dat een lieve stad best wat salafisme kan omarmen.

Jozias van Haatsen zei het echt, over het salafisme: "Jongeren die je nodig hebt, vinden houvast in dit soort gebedshuizen met deze oriëntatie. En naar mijn oordeel moeten we dat accepteren, en hen de hand reiken."

Kennelijk heeft Van Aartsen zin in een nieuwe Holocaust, want hij doet hier dus een handreiking naar fascistoïde overtuigingen van radicaal-islamitische snit. Ohnee wacht, salafisme heeft niets met de islam te maken want het is "helemaal geen stroming binnen de islam." Is die man gek, kwaadaardig, of nee, allebei? Hoeveel aanslagen, schietpartijen, kanaries in de koolmijn, boeken, podcasts, Ayaans, waarschuwingen, Maajids, rode lampjes, Hebdo's, Bataclans, kleine daden van verkeersagressie door al dan niet suikerzieke baardjurken, of halalpinguins en damesparasols voor, achter en naast je bij de kassa van de Lidl in een schotelwijk heeft een persoon nodig om zijn eigen lichtje te zien gaan knipperen dat. de. orthodoxe. islam. een. probleem is. Een ziekte in je democratische organen, een tumor in je maatschappelijke brein en een uitzaaiing onder je sociale huid -  niet een lieve ideologie die je de hand moet reiken, maar een veroveringsideologie die je zo veel of ver mogelijk buiten de deur moet houden. Sowieso dachten we dat we die dooie riedel 'niks met de islam te maken' nou toch onderhand wel gekeeld & begraven hadden als kutsmoesje waar niemand meer in trapt.

Een paar maanden is die vvd'er uit Den Haag nu interim in 020. HaCarmel verloor z'n ruiten en toen zweeg hij, maar een stomme pop zonder kop bij een moskee is "een aanslag". Marokkaanse drugsmaffia en gangsterislam zijn 'jongens uit Amsterdam' die de moeder kunnen worden geknuffeld. De islamitische schietgebedsoproep over de grachten laten galmen is helemaal geen probleem. Het struisvogelpatroon van de Amsterdamse zelftevreden welgestelden die de stad besturen was natuurlijk al langer bekend. Maar Jozias van Aartsen doet wel heel erg z'n verdomde best om zichzelf het plaatje in weg te kijken. We gaan bijna naar Femke Halsema verlangen om dit gevaar te vervangen, maar hoe dan ook is de vraag: wanneer tieft deze quisling op naar de eeuwige jachtvelden van uitgerangeerde handreikers?