Geenstijl

Bizar. Bizar bizar bizar. Prof. Madeleine de Cock Buning is nog nauwelijks een weekje Fake News-tsaar van de EU en roept nu al dat er "geen tijd te verliezen" is om maatregelen te nemen tegen fake news.

Kortom, het Politbureau in Brussel heeft al lang bepaald wat de wenselijke uitingen in de media zijn (moslims goed, traditionele partijen toppie, EU goed, expansie=leven, populisten fout, Rusland eng) en roept dus een soort schijncommissie in het leven om zo snel mogelijk de wetten op te stellen die "fake news gaan bestrijden om het pluralisme in de media te waarborgen". Krankzinnig dit. 

Dat commissielid dat zegt dat internet een geweldige kans is voor de VvMU, maar dat het dus niet de bedoeling is dat er onwelgevallige geluiden op staan en dat "valse geluiden" moeten worden gestopt. Bi-zar. Want wie moet nu gaan bepalen wat vals is en wat niet? Een paar pennenlikkers in een Brusselse bunker? Kijk eens naar bovenstaand filmpje: het Grote Slopen van onze vrijheden wordt verpakt in de dodelijke taal van deze tijd: dialoog, ronde tafel, meningen van experts - maar de lijn is duidelijk. De laarzen moeten op de nekken om de Europese trein door te laten denderen. 

Praten over "het beschermen van de Europese waarden en het beschermen van de burger tegen valse informatie" is Frans en Duits voor censuur, wurgafspraken met de Amerikaanse socialmediaboeren en ruim baan voor overheidssteun voor politiek correcte media. Maar goed, van een Duits Europa kunnen we natuurlijk niets anders verwachten. 

Er dreigt hier echt een pijler onder de Westerse democratie weg te vallen. Het grote probleem is dat "listening to each other" aan de dialoogtafel over the "wicked problem" niet belangrijk is bij de vrijheid van meningsuiting. Vrijheid van meningsuiting is een heldere ideologische keuze, die we zo ergens in de 18e eeuw hebben verzonnen - niet iets dat je in een kamertje vol grijze apparatchicks kan onderhandelen. Ook niet als je doet alsof het een diverse groep is van academici en journalisten: grijze muizen die niet consequent de gevolgen van de keuze voor een open samenleving kunnen dragen zijn de titel academicus of journalist niet waard. Hier het hele lijstje, trouwens. De EU heeft besloten dat vrijheid wel degelijk aan marchandages onderhevig is: De Cock Buning heeft het over het balanceren van de vrijheid van meningsuiting en het recht op "transparante en gecheckte informatie". Dat worden dus bureautjes waar kleine Timmerfransjes en Vandermeerschjes hun subjectieve blik laten gaan over de media, met alle groepdruk en ideologische dwang die daar vanuit gaat. Orwell. Orwell. Orwell.

Het is schokkend om te zien, de manier waarop de krampachtige mandarijnen in Brussel om gaan met de vrije pers. De Cock Buning stelt dat er haast gemaakt moet worden: verwacht de eerste censuurwetten dus nog voor de zomer. Logisch, na de Brexit en de teleurstellende verkiezingsuitslagen in Nederland, Oostenrijk en Duitsland - men verliest de grip en raakt in paniek. Als u dan niets meer van ons hoort zitten we in een keldertje onder het Binnenhof met een tuinslang in onze reedt te luisteren naar de wonderen van de verbinding en diversiteit.

Oh, mevrouw De Cock Buning, mogen wij trouwens u van harte het boekje "you can't read this book" van Nick Cohen *aanbevelen? Daarin staat precies wat voor vreselijk enge plutocraat u bent. *