Geenstijl

Als de Omvolkskrant een artikelkop 'Gender reveal party's worden steeds populairder, maar ze zijn minder onschuldig dan ze klinken' heeft, weet je dat je absoluut niet moet klikken. Als je koppig bent en toch klikt, weet je dat je een afgrijselijke woordendiarree in je gezicht krijgt. Dat een journaliste je ergens in het artikel bij monde van een expert genderstudies probeert uit te leggen dat je niet meer mag zeggen 'Hoera een jongen', omdat je moet zeggen 'Hoera een kind'. Je weet direct waarom die elf wijven van het Nederlands elftal zich niet geplaatst hebben voor het WK. Je krijgt medelijden met zo'n journaliste van de Omvolkskrant. Dat de genderneutrale tornado op de redactievloer aan de Jacob Bontiusplaats zo'n gigantische ravage heeft aangericht in een hoofd. Haar pijn. Van die continue steekjes, alsof een genderneutrale wesp zijn angel keer op keer in het gezond verstand rost. Ratatata. En dat allemaal omdat een blij gezinnetje na een behendige zwaai met een mes een roze of blauwe taartvulling aantreft. "Hoera, een jongen!" Je leest: "Roze en blauw zijn geen onschuldige kleuren. Roze wordt gekoppeld aan eigenschappen als schattig en zorgzaam, blauw aan stoer en professioneel. In deze wereld betekent blauw dat je beter bent voorbereid op een rol in de publieke sfeer dan roze. Zo werp je voor de helft van de wereld al bij voorbaat een obstakel op." Misschien. Héél misschien. Kunnen we gewoon een keertje NORMAAL doen met z'n allen. Dat 'blauwe taartvulling bij Sabine en Ivo uit Purmerend' niet per se in één alinea gebruikt wordt met 'obstakel voor de helft van de wereld'. Het is maar een idee, hè.