Geenstijl

Mogguh. Lekker geslapen? Op je gemak in je witte lichaam? Nou. Neem dan maar eens even snel de missionarishouding aan, want Theoloog des Vaderlands Janneke Stegeman wil je graag even in submissie woordneuken met haar bijbel, een preek over uw witte privilege en een emmer kokend wijwater jamaarjulliewater. Want je moet je godverdomme eindelijk eens schuldig gaan voelen over je afkomst, je huidskleur en het ongemak dat je daarover zou moeten ervaren. Aldus deze in peperdure woorden verpakte oorverdovende leegte. Als je het aan ons van de vrijzinnig vrijgemaakten van het internet vraagt, zouden we tegen poehapreker Stegeman willen zeggen dat de tijd dat huidskleur een argument was om mensen op te kunnen beoordelen, minstens net zo ver achter ons ligt als de tijd dat we ons door theologen en kerkelijke zedenpredikers met een op valse verzinsels gestoeld schuldgevoel lieten opzadelen op zondagmorgen. Hee Janneke. De vorige eeuw belde. Het was God, om te vertellen dat ie niet bestaat en dat zijn zendelingen op aarde onderhand eens moeten leren om mensen op hun praktijken te beoordelen en niet op hun pigment. Wie huidskleur inzet als middel om mensen in groepen in te delen, om ze vervolgens op basis van hun kleur bepaalde eigenschappen toe te dichten, zit met zijn kop nog in de tijd toen men dacht dat het kerstenen van zielige negertjes in Afrika heilzaam was voor hun ontwikkeling.