Geenstijl

Er is in Nederland al eerder over dit fenomeen geschreven. De synthese tussen straatcultuur en criminaliteit enerzijds en jihadisme anderzijds, is sterk en hoogst problematisch. Nu lijkt ook de zelfbenoemde intellectuele voorhoede het concept te zien. Der Spiegel liet islam-expert Oliver Roy aan het woord. Grunberg wijdde er zelfs een voetnoot aan. Zie bijvoorbeeld hoe Deense extremisten bendeleden rekruteren, de neder-rapper Maru-One (van MU-zikant naar MU-jahid), de Duitse rapper turned jihadist Deso Dogg, enz. Maar, ondanks dat onze Verheven Voorhoede de dynamiek in beschrijvende zin begrijpt, slaan zij de plank volledig mis waar het de achterliggende werkende mechaniek betreft. Zij stellen namelijk dat criminelen zich louter aangetrokken voelen tot de gewelddadigheid van de jihad. De overeenkomsten tussen criminelen met een islamitische achtergrond en jihadisten zouden zich dus beperken tot hun fascinatie voor geweld. Dit is absoluut niet het geval, hun overeenkomsten zijn talrijker en bovendien fundamenteler. 1- Zowel criminelen met een islamitische achtergrond als islamisten koesteren subversieve intenties jegens de Nederlandse staat en cultuur Islamisten hebben een historisch geworteld en gedetailleerd geloofssysteem dat hun voorschrijft niet in gastsamenlevingen te integreren, en deze zo mogelijk middels zending of geweld te bekeren. Islamitische criminele jongeren voelen een meer diffuse, areligieuze en onhistorische antipathie jegens hun (gast)samenlevingen. Met hun criminele activiteiten ondermijnen zij deze op een meer aardse manier. Het is subversie zonder expliciete ideologie. Beide groepen hebben niet de intentie in westerse samenleving te integreren en er constructief aan bij te dragen. 2- Zowel criminelen met een islamitische achtergrond als islamisten identificeren zichzelf als moslim Islamitische straatjongeren/criminelen gedragen zich wellicht weinig vroom. Maar desgevraagd zullen zij zich altijd primair als moslim identificeren. Zij zien zichzelf wel degelijk als onderdeel van de wereldwijde islamitische gemeenschap. Ongeacht hoe subversief hun criminele acties zijn, zij zullen zich nooit minachtend over de islam uitlaten of de "islamitische zaak" actief tegenwerken. Bovendien minachten zij autoriteiten, maar als zij dan uiteindelijk toch een autoriteit serieus nemen, is deze in bijna alle gevallen religieus van aard. Het is dan ook geen toeval dat de culturele uitingen van de straatcultuur van islamitische jongeren vaak doortrokken zijn van islamitische thema's en symbolen. Rappert Ismo bijvoorbeeld rapt "Ik geloof niets blind behalve de Koran." "De duivel roept maar geef hem geen kans." "Flikkers geef ik geen hand." En: "Ik haat die fucking Joden nog veel meer dan de nazi's." In hetzelfde nummer rapt hij over zijn aardse succes en straatreputatie. Dit nummer, dat bijna 3 miljoen views heeft, illustreert de synthese tussen straatcultuur en islam. Voornamelijk in Franse rapmuziek, maar ook zeker in Britse, valt eenzelfde fenomeen waar te nemen. Dat islamisten zichzelf als moslim identificeren is evident.

3- Zowel criminelen met een islamitische achtergrond als islamisten minachten of haten joden Meerdere studies van socioloog Mark Elchardus toonden aan dat de helft van alle islamitische studenten in Brussel, Gent en Antwerpen antisemitisch zijn; waarschijnlijk ligt dit percentage onder islamitische criminelen veel hoger. Uitingen door moslimjongeren waarin wordt gezegd 'als ik ze zie, wil ik ze gelijk prikken', het maken van nazi-groeten richting joden, en gewoon kalmpjes zeggen dat je joden haat, is niet ongebruikelijk. En, zoals hierboven vermeld haalt een rapnummer waarin "ik haat die fucking joden nog veel meer dan de nazi's" wordt gezegd, bijna 3 miljoen views. Hoe islamisten op hun beurt over joden spreken, behoeft eigenlijk geen voorbeelden. 4- Zowel criminelen met een islamitische achtergrond als islamisten verheerlijken geweld. Roy en Grunberg zagen dit als enige overeenkomst, maar het is juist de minst belangrijke en meest diffuse. Criminele jongeren verheerlijken gang- en crimineel geweld. Islamisten verheerlijken religieus geweld. Echter, het is helemaal niet ongebruikelijk dat ook niet-vrome islamitische jongeren, crimineel of niet, zich verblijden om religieus geweld. Conclusie Ibhrahim Wijbenga noemt dit fenomeen "Gangsterislam" en stelt: "Het is waarschijnlijker dat teruggekeerde jihadi’s in de zware criminaliteit belanden, dan dat ze hier een aanslag plegen. Zij zien Europa als melkkoe die de wereldwijde jihad kan financieren. De opbrengsten van overvallen en de bezittingen van ’ongelovigen’ worden beschouwd als oorlogsbuit.” Hoogleraar terrorisme en contraterrorisme Edwin Bakker valt hem bij: "In Denemarken maken ze zich zorgen over criminele jihadisten die terugkeren. Daar ging een deel van een crimineel netwerk als groep naar Syrië. De Denen vrezen dat deze terugkeerders de georganiseerde misdaad zullen doen verharden, want bij hen is de drempel voor het gebruik van geweld drastisch minder geworden na de strijd in Syrië. In Denemarken is men niet zozeer bang voor terroristische aanslagen, als wel voor afrekeningen en gewelddadige overvallen, al dan niet ‘gelegitimeerd’ door een deel af te dragen voor de ‘goede zaak’.” Deze financieel-ideologische dynamiek werkt verdere vervlechting tussen criminaliteit en jihad in de hand. Het valt op dat islamisten hun niet-vrome criminele broeders nooit aanspreken op hun subversieve gedrag. Waarom is dit het geval, aangezien zij de hele islamitische gemeenschap in een slecht daglicht stellen? Eigenlijk is dit logisch. Terwijl islamisten hun gastsamenlevingen op hun religieus geïnspireerde manier ondermijnen, doen criminelen en straatjongeren met een islamitische achtergrond het op hun eigen areligieuze en 'aardse' manier door intimidatie van wijkbewoners, overvallen, drugshandel, enzovoort. Vanuit islamistisch perspectief is dit uiterst gunstig. Immers, het betreft de ondermijning van een niet-islamitische samenleving door individuen die zichzelf als moslim identificeren. Dat is louter winst. Daarbij: waarom zouden islamisten het riskeren een groep van zich te vervreemden die in tijden van nood zo makkelijk voor de islamistische zaak te winnen lijkt? Een significant segment van Europese moslims heeft sympathie voor IS & consorten en een deel van hen lijkt bereid zich daadwerkelijk bij die groepen te voegen. Het is spijtig, maar islamitische criminaliteit en islamisme is een vervlochten fenomeen.