Het is weekend. Hier is die kerel uit Paterson.
This Is Just To Say

I have eaten
the plums
that were in
the icebox

and which
you were probably
saving
for breakfast

Forgive me
they were delicious
so sweet
and so cold

Prettig weekend. And be nice.

Het is weekend. Hier is een Belg.
O krinklende winklende waterding,
Met 't zwarte kabotseken aan,
Wat zien ik toch geren uw kopke flink
Al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zoo snel,
Al zie 'k u noch arrem noch been;
Gij wendt en gij weet uwen weg zoo wel,
Al zie 'k u geen ooge, geen één.
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?
Verklaar het en zeg het mij, toe!
Wat zijt gij toch, blinkende knopke fijn,
Dat nimmer van schrijven zijt moe?
Gij loopt over 't spegelend water klaar,
En 't water niet méér en verroert
Dan of het een gladdige windtje waar,
Dat stille over 't waterke voert.
O schrijverkes, schrijverkes zegt mij dan, -
Met twintigen zijt gij en meer,
En is er geen een die 't mij zeggen kan: -
Wat schrijft en wat schrijft gij zoo zeer?
Gij schrijft, en 't en staat in het water niet,
Gij schrijft, en 't is uit en 't is weg;
Geen Christen en weet er wat dat bediedt:
Och, schrijverke, zeg het mij, zeg!
Zijn 't visselkes daar ge van schrijven moet?
Zijn 't kruidekes daar ge van schrijft?
Zijn 't keikes of bladtjes of blomkes zoet,
Of 't water, waarop dat ge drijft?
Zijn 't vogelkes, kwietlende klachtgepiep,
Of is 'et het blauwe gewelf,
Dat onder en boven u blinkt, zoo diep,
Of is het u, schrijverken, zelf?
En 't krinklende winklende waterding,
Met 't zwarte kapoteken aan,
Het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
En 't bleef daar een stondeke staan:
‘Wij schrijven.’ zoo sprak het, ‘al krinklen af
Het gene onze Meester, weleer,
Ons makend en leerend, te schrijven gaf,
Eén lesse, niet min nochte meer;
Wij schrijven, en kunt gij die lesse toch
Niet lezen, en zijt gij zoo bot?
Wij schrijven, herschrijven en schrijven nog,
Den heiligen Name van God!’
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is Charles. I know. I know. they are limited, have different needs and concerns. but I watch and learn from them. I like the little they know, which is so much. they complain but never worry, they walk with a surprising dignity. they sleep with a direct simplicity that humans just can't understand. their eyes are more beautiful than our eyes. and they can sleep 20 hours a day without hesitation or remorse. when I am feeling low all I have to do is watch my cats and my courage returns. I study these creatures. they are my teachers. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is de broer van Roos. De driehoek met vier kanten werd met regelmaat gepest. Men gaf dan vaak als reden: ‘Jij bent anders dan de rest.’ Ook had hij vier hoeken, deed aan zijn naam geen eer: hij wilde er maar drie en niet die ene meer. Ach, dacht het gedrocht, wat maakt het nu nog uit? Dood gaan we toch... Dus nam hij een besluit. Na zijn sprong vanaf de toren versplinterd als gebroken glas, ging hij in de boeken als figuur met nog meer hoeken. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is Henry Wadsworth Longfellow. When the summer fields are mown, When the birds are fledged and flown, And the dry leaves strew the path; With the falling of the snow, With the cawing of the crow, Once again the fields we mow And gather in the aftermath. Not the sweet, new grass with flowers Is this harvesting of ours; Not the upland clover bloom; But the rowen mixed with weeds, Tangled tufts from marsh and meads, Where the poppy drops its seeds In the silence and the gloom. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is Walt Whitman. Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! Through the windows—through doors—burst like a ruthless force, Into the solemn church, and scatter the congregation, Into the school where the scholar is studying, Leave not the bridegroom quiet—no happiness must he have now with his bride, Nor the peaceful farmer any peace, ploughing his field or gathering his grain, So fierce you whirr and pound you drums—so shrill you bugles blow. Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! Over the traffic of cities—over the rumble of wheels in the streets; Are beds prepared for sleepers at night in the houses? no sleepers must sleep in those beds, No bargainers’ bargains by day—no brokers or speculators—would they continue? Would the talkers be talking? would the singer attempt to sing? Would the lawyer rise in the court to state his case before the judge? Then rattle quicker, heavier drums—you bugles wilder blow. Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! Make no parley—stop for no expostulation, Mind not the timid—mind not the weeper or prayer, Mind not the old man beseeching the young man, Let not the child’s voice be heard, nor the mother’s entreaties, Make even the trestles to shake the dead where they lie awaiting the hearses, So strong you thump O terrible drums—so loud you bugles blow. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is die gast van die dure straat. Wanneer door 's werelds Licht de blindgeboren jongen Gezicht verkreeg, hij stond verwonderd en bedeesd. Beweging, verwe, stal van plant, van mens, van beest, Verbluften zijn gedacht' en liefelijk besprongen. Voorts sloten, torens, schier ten hemel hoog gesprongen, Het tijd-verdrijf van 's mensen onderwind-al-geest; Maar de zienlijke god, de schone zonne, meest. Zijn tonge zweeg, 't gemoed dat riep om duizend tongen. Even aleens, mijn licht, wanneer gij mij verschijnt En dat mijn ziel ontdekt uw ziels sieraden vijndt, Die 't oge mijns gemoeds, dat t' haarwaarts strekt, ontmoeten Zo zwelt mijn hart van vreugd en van verwondring diep En danke jegens u en jegens die u schiep, Totdat het berst en valt gebroken voor uw voeten. Prettig weekend. En be nice.

Inmiddels traditioneler dan een stroopwafelpiet: het jaarlijkse overzicht van alle VrijMiBo-babes van het afgelopen jaar. En waar we 'babes' zeiden bedoelen we meisjes die hun geld verdienen met het oppompen van de zwellichamen van mannen die ze niet kennen. Briljant ook, dikke centen verdienen aan iets wat iedereen elke dag toch al doet, namelijk de kleren uittrekken. Stick it to the man, sisters! Fantastische baan, niks meer aan doen. Grijp de fles, pak een oliebol en kijk wie je allemaal gemist hebt afgelopen jaar. En dan nu de statistieken. Er kwamen dit jaar VrijMiBo's bij. Zo rond de 52. Ergens in september zaten we op 300 VrijMiBo's, dus dan zijn het er nu iets van, uhm. 320 of zo. Er is echt niemand die het iets uitmaakt, het is de laatste dag van 2016 en er wachten tieten in de Lees Verder. KLIK DAN! (En een gelukkig nieuw jaar).

Het is weekend. Hier is William nog maar eens. O HURRY where by water among the trees The delicate-stepping stag and his lady sigh, When they have but looked upon their images -- Would none had ever loved but you and I! Or have you heard that sliding silver-shoed Pale silver-proud queen-woman of the sky, When the sun looked out of his golden hood? -- O that none ever loved but you and I! O hurty to the ragged wood, for there I will drive all those lovers out and cry -- O my share of the world, O yellow hair! No one has ever loved but you and I. Prettig weekend. En be nice.

Het is mater coïtus weekend! Hier is de Shakemeister. Those parts of thee that the world's eye doth view Want nothing that the thought of hearts can mend; All tongues, the voice of souls, give thee that due, Uttering bare truth, even so as foes commend. Thy outward thus with outward praise is crown'd; But those same tongues, that give thee so thine own, In other accents do this praise confound By seeing farther than the eye hath shown. They look into the beauty of thy mind, And that in guess they measure by thy deeds; Then, churls, their thoughts, although their eyes were kind, To thy fair flower add the rank smell of weeds: But why thy odour matcheth not thy show, The soil is this, that thou dost common grow. Prettig weekend. En be nice.