VrijMiBo voor alle Donnies

Het is weekend. Of je nu binnen de ring of buiten de ring bent.
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht --
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels van mijn raamkozijn.
Dan blies een jongen als een orgelpijp,
De klanken schudden in de lucht zoo rijp
Als jonge kersen, wen een lentewind
In 't boschje opgaat en zijn reis begint.
Hij dwaald' over de bruggen, op den wal
Van 't water, langzaam gaande, overal
Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust
Van eigen blijheid om de avondrust.
En menig moe man, die zijn avondmaal
Nam, luisterde, als naar een oud verhaal,
Glimlachend, en een hand die 't venster sloot,
Talmde een pooze wijl de jongen floot.
Prettig weekend. En be nice.
Krab voor de VrijMiBo

listen, he said, you ever seen a bunch of crabs in a
bucket?
no, I told him.
well, what happens is that now and then one crab
will climb up on top of the others
and begin to climb toward the top of the bucket,
then, just as he's about to escape
another crab grabs him and pulls him back
down.
really? I asked.
really, he said, and this job is just like that, none
of the others want anybody to get out of
here. that's just the way it is
in the postal service!
I believe you, I said.
just then the supervisor walked up and said,
you fellows were talking.
there is no talking allowed on this
job.
I had been there for eleven and one-half
years.
I got up off my stool and climbed right up the
supervisor
and then I reached up and pulled myself right
out of there.
it was so easy it was unbelievable.
but none of the others followed me.
and after that, whenever I had crab legs
I thought about that place.
I must have thought about that place
maybe 5 or 6 times
before I switched to lobster.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo in de kringloop der planeten

Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -Â
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop der planeten.
Prettig weekend. En be nice.
Blauwe VrijMiBo

Het is weekend. Straks is het even stil maar dan is het weer weekend.
Roses red and roses white
Plucked I for my love's delight.
She would none of all my posies--
Bade me gather her blue roses.Â
Half the world I wandered through,
Seeking where such flowers grew.
Half the world unto my quest
Answered me with laugh and jest.Â
Home I came at wintertide,
But my silly love had died,
Seeking with her latest breath
Roses from the arms of Death.Â
It may be beyond the grave
She shall find what she would have.
Mine was but an idle quest--
Roses white and red are best!
Prettig weekend. En be nice.
Royal VrijMiBo

Het is weekend. Nou ja het was al weekend maar nu is het ook nog vrijdag.
Is de koning zo oud
dat in plaats van een zak veren
een vogel over hem heen gelegd wordt
en hij blijft liggen als
wie onder iedereen die hij gekend heeft ligt
totdat hij geen voetstappen meer hoort
en het donker geworden is?
Is hij zo koud
dat hij mist wie op hem ligt?
Prettig weekend. En be nice.
Zonnige VrijMiBo in de zon

Vrij en eeuwig,
tijdeloos ontheven,
in een hoog en onaanrandbaar zweven,
schrijdt gij,
koninklijk geheven,
langs de blauwe muren van het licht
o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren
langs de wolkenlooze bergen van den dag
o! de nacht -
waar uw fonkelende gouden tocht
in den hoogen, sidderenden loop der herten
eenzaam eindigt,
in de diepste verten.
Prettig weekend. En be nice.
Roepende VrijMiBo

Het is weekend. Wij hebben nog een kater van afgelopen dinsdag maar hee. Het is weekend.
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo vol zonnestralen

Fair Daffodils, we weep to see
You haste away so soon;
As yet the early-rising sun
Has not attain'd his noon.
Stay, stay,
Until the hasting day
Has run
But to the even-song;
And, having pray'd together, we
Will go with you along.
We have short time to stay, as you,
We have as short a spring;
As quick a growth to meet decay,
As you, or anything.
We die
As your hours do, and dry
Away,
Like to the summer's rain;
Or as the pearls of morning's dew,
Ne'er to be found again.
Prettig weekend. En be nice.
Deksels goede VrijMiBo

If in that Syrian garden, ages slain,
You sleep, and know not you are dead in vain,
Nor even in dreams behold how dark and bright
Ascends in smoke and fire by day and night
The hate you died to quench and could but fan,
Sleep well and see no morning, son of man.
But if, the grave rent and the stone rolled by,
At the right hand of majesty on high
You sit, and sitting so remember yet
Your tears, your agony and bloody sweat,
Your cross and passion and the life you gave,
Bow hither out of heaven and see and save.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo om de hoek

Mensen die je kent, mensen
die je best had kunnen kennen.
Een mevrouw die op een schoolplein stond
om haar kinderen weg te brengen, op te halen,
net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak
maar meestal in gedachten - een gezicht
dat je als je het ergens anders tegenkwam
in verwarring bracht.
Zoals je winkeliers
alleen maar in hun winkel snapt.
Daarbuiten klopt iets niet.
Een gezicht dat jaren later
zomaar ergens op een fietspad fietst,
je was het jaren kwijt,
je weet het weer,
hebt bijna spijt.
Prettig weekend. En be nice.
