Via via VrijMiBo
Bring me my helmet and spear; bring my old armor
Rusty as gold –
I will have one tilt with a last arrogant giant
Before I am old.
Scuttle about, little millers; look to your windmills,
Look to your laughter!
I often fail to distinguish between two evils
Till a long time after.
Prettig weekend. En be nice.
Een Restzetel voor de VrijMiBo
Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit
verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat
men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen
het gratis glas van het huis smaakt nog
naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen
en op het privaat
ontmoet men verbaasd wie men was —
Prettig weekend. En be nice.
De Vieze Kleren Van De VrijMiBo
Spilt the skin of the tears, the days' terrible drain,
Lopped his partial, too partial ears at the throat,
Folded the paper hands and the paper heart, opened
His notebook to the old rose folded at the comma
And climbed to and clung to the stem a gesture
To empty his face of tempation, the tricks of the tree.
Prettig weekend. En be nice.
IJle VrijMiBo
Men noemt het ruischen, maar zijn 't geen stemmen?
En waren 't stemmen, is er dan geen mond
Om één keer te zwijgen in dit beklemmende
Aanzwellen, dat, aanvangverloren, geen einde vond?
De kussen die zij buigende elkaar toedragen
Strijken niet verder, gaan niet naar omlaag, en rustig-koel
Blijven de stammen zonder eenig bindend doel
Hun eeuwig kozende kronen schragen.
Prettig weekend. En be nice.
De Verleiding Weerstaan Van De VrijMiBo
Mijn vogel pover mekaniek
Baldadig en impertinent
Opstijgen hoger hoger
Verleid door 't klatergouden omkoopgeld
Van de bedriegelijke zon.
Totdat de val begint
Verstopte leiding losse moeren
Fataal, duizlingwekkend
En eindelijk,
Apotheose van 't verlies. -
Eerst door de lege lucht
Dan door de bittere weerstand
Van klei en steen
Tot in het harde heil der diepste duisternis.
O eind van de vergeefse vlucht
O eerste zekerheid: terug in 't doel
O slaap zonder een morgen.
Prettig weekend. En be nice.
Thuiskomen met de VrijMiBo
Er woont een zachte zuster in mijn huid
een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt
en soms haar handen op mijn zijde legt,
's nachts stelten loopt, of danst of rust.
Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op
en ik leg mij huiverend naast haar:
een dode, een schamel geraamte,
knikkend en stamelend.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo is de Peulschil
Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die de trein
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.
En toch, zij duurde lang genoeg om mij,
Het eindloos levenspad met fletse lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.
Waarom hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe ogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!
En waarom mij dan zo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?
Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?
Prettig weekend. En be nice.
De Val van de VrijMiBo
De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
Prettig weekend. En be nice.
Prik de VrijMiBo
Dass der grösste Teil der Welt
Das Schlechte für das Gute hält:
Dies Uebel sieht man alle Tage.
Jedoch, wie wehrt man dieser Pest?
Ich zweifle, ob sich diese Plage
Aus unsrer Welt verdrängen lässt.
Ein einzig Mittel ist auf Erden,
Allein es ist unendlich schwer:
Die Narren müssen weise werden;
Und seht, sie werden 's nimmermehr.
Nie kennen sie den Wert der Dinge;
Ihr Auge schliesst, nicht ihr Verstand;
Sie loben ewig das Geringe,
Weil sie das Gute nicht gekannt.
Prettig weekend. En be nice.
