Het is weekend. Wees je daar bewust van.

A crow flew into the tree outside my window.
It was not Ted Hughes's crow, or Galway's crow.
Or Frost's, Pasternak's, or Lorca's crow.
Or one of Homer's crows, stuffed with gore,
after the battle. This was just a crow.
That never fit in anywhere in its life,
or did anything worth mentioning.
It sat there on the branch for a few minutes.
Then picked up and flew beautifully
out of my life.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Buiten is het warm.

Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.

Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van tafel stoot, en lacht.

Ik leg mijn hoofd op mijn armen
en kijk op en leg het weer neer.
Ik weet zelf niet of ik gelukkig ben.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ook voor Liz Truss.

What are days for?
Days are where we live.   
They come, they wake us   
Time and time over.
They are to be happy in:   
Where can we live but days?

Ah, solving that question
Brings the priest and the doctor   
In their long coats
Running over the fields.
Prettig weekend. En be nice .

Het is weekend. Als u het allemaal nog weet dan mag u het ook best zeggen.

The halotolerant crocodile
idles in brackish water like a tow truck
Salt glands meter in its diapsid skull;
smug fucker that the epochs couldn't kill.

How easy "kill" then closes onto "smile,"
the lockjaw of a life that rides its luck,
knowing from hindmost teeth to jackknifed tail
Leviathan is neither fish nor mammal.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kom maar binnen.

De
voetstappen
die ik achterlaat
zijn bezit
van de grond.

Mijn leven
is van het
verleden.

Mijn woord
is in de monden
van anderen.

Ik
ben niet.

Ik was.

Zo
is het
met alle dingen.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En dat redden we nog maar net.

Dieses Baumes Blatt, der von Osten
Meinem Garten anvertraut,
Gibt geheimen Sinn zu kosten,
Wie's den Wissenden erbaut.
Ist es ein lebendig Wesen,
Das sich in sich selbst getrennt?
Sind es zwei, die sich erlesen,
Dass man sie als eines kennt?
Solche Fragen zu erwidern
Fand ich wohl den rechten Sinn.
Fühlst du nicht an meinen Liedern,

Daas ich Eins und doppelt bin?
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ons niet bellen.

How oft in schoolboy-days, from the school's sway
Have I run forth to Nature as to a friend,—
With some pretext of o'erwrought sight, to spend
My school-time in green meadows far away!
Careless of summoning bell, or clocks that strike,
I marked with flowers the minutes of my day:
For still the eye that shrank from hated hours,
Dazzled with decimal and dividend,
Knew each bleached alder-root that plashed across
The bubbling brook, and every mass of moss;
Could tell the month, too, by the vervain-spike,—
How far the ring of purple tiny flowers
Had climbed; just starting, may-be, with the May,
Half-light, or tapering off at Summer's end.
Prettig  weekend. En be nice.

Het is weekend. Het staat erin.

Vanmorgen hebben wij in het Wilhelminagasthuis
ter gelegenheid van het jubileum van de Vara
een echte ouwe socialist ontleed.

Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam:
halfvergane rode vlaggen, strijdliederen,
Internationale broederschappen en solidariteit,
AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken
door P. Quack (antiquarisch).

In plaats van hersenen vonden wij: 'Een ver-
ontrustend rapport over de afnemende belangstel-
ling van de jongere generatie voor het dem. soc.'
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En koel. Nou ja. Koel.

Ik doe wat ik doe langzamerhand
zonder innerlijke achtergrond, ja, een jeugd
en veel in koelen bloede daarna, maar het meeste
is ijlte, een strandwandeling met dichtregels
op golftoppen, zomaar, de ijlte, niet
gevuld met ontstaansgeschiedenissen zonder Schepper.
Het is dit of dat, maar nooit dit en dat
tegelijkertijd, mijn leven komt en gaat,
als katoen, druiven, maaltijden,
komt en gaat en blijft dan ineens weg.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Daar zijn we weer.

Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.

Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al,
ja ja, kom er eens om,

Gij weet waarom het is, ik niet.
Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?
Prettig weekend. En be nice.