Per se de VrijMiBo
Susie Brown will be in town. She will be in town to sell her things. Susie Brown is moving far away. She would like to sell her queen mattress. Do we want her queen mattress? Do we want her ottoman? Do we want her bath items?
It is time to say goodbye to Susie Brown. We have enjoyed her friendship.
We have enjoyed her tennis lessons.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo zonder kater
Een witte ochtend, eerste dooi
de lucht wit-grijs, egaal gespreid
en aan de lange horizon
welt nu een witte zon.
Geen wind, beweging of geluid.
Er botten waterdruppels uit;
aan iedre tak en iedre struik
zijn knoppen licht.
Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid
maakt zich nu kenbaar en het is
of in een diepe adempauze van de tijd,
dichtbij, een pasgeboren kind
zich stil, volmaakt en ademend bevindt.
Prettig weekend. En be nice.
Gutes neues VrijMiBo
Im welken Walde ist ein Vogelruf,
der sinnlos scheint in diesem welken Walde.
Und dennoch runt der runde Vogelruf
in dieser Weile, die ihn schuf,
breit wie ein Himmel auf dem Welken Walde.
Gefügig räaumt sich alles in den Schrei:
Das ganze Land scheint lautlos drin zu liegen,
der große Wind scheint sich hineinzuschmiegen,
und die Minute, welche weiter will,
ist bleich und still, als ob sie Dinge wüßte,
an denen jeder sterben müßte,
aus ihm herausgestiegen.
Prettig weekend. En be nice.
Het Jaar in VrijMiBorsten
Is het nog weekend?
Het leven is een feestje, je moet alleen zelf de slingers ophangen en de incognitomodus inschakelen. En omdat tradities nu eenmaal tradities zijn, volgen na de zogeheten 'breek' circa 52 foto's van vrouwen, die weinig kleren aanhebben. Opdat 2023 maar uw jaar mag worden, of ons jaar, of hun jaar, of het jaar van de mensheid als geheel en de vrouwheid in het bijzonder. Proost allemaal.
VrijMiKerstBo
Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen niet verdragen.
Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn.
O camera. O beeld van welbehagen.
Laat me van dit de antipode zijn.
Prettig weekend. En be nice.
Het Wordt Onze VrijMiBo
Anders dan dichters, die met zoveel zwier
de deugden van hun vaderland beschreven,
vind ik het enkel goed om er te leven.
Mijn eigenlijke land is dit papier.
Is immers dit papier - al om het even
of ik in vreemde streken woon of hier -,
en ik als vorst, mijn pen als valkenier
jagen er op de vogels die daar zweven.
En toch, hoe afgedwaald ook in dat land,
waarin de hele wereld is te vinden,
soms stuit ik op een smal en effen strand,
of op een stad met grachten en met linden,
of op een vaart met vissers langs de kant,
en dan ben ik, als ieder, mild vanbinnen.
Prettig weekend. En be nice.
Vroege VrijMiBo
Heuvels die glooiden zie ik en soms zwemmen er
Vissen doorheen. Mooie vissen die naar me zwaaien.
Sluiers van gordijnen als het raam openstaat en de
Wind naar binnen waait. En hemels de geur van verre
Egyptische tabak, verpakt in platte sigaretten. Mijn lief,
Ik wil niets meer dan dit uitzicht vol mooie, naar mij
Zwaaiende vissen. De sluier van je haren en de heuvels
Die glooien. Een ode aan alles wat langzaam verdwijnt.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo met alcoholvol bier
Gij mergelende dronkaards
wáárheen voert uw weg?
Uw huid bespant uw jukbeen
elke dag weer strakker.
'k Las wél dat Bacchus was
een joviale knaap
belust op dans en zang,
maar toch geen wreed tiran, een makker,
en geen kwelgeest.
Ik denk aan U
o mergelende dronkaards
die uw lach te vroeg verleerd hebt
en wier vlees, door ziekt' of ander ongemak,
verteert tot gij uw 'Nooit meer'
nooit meer zweert.
Prettig weekend. En be nice.
