De VrijMiBo Was Here
Dit mag je nooit vergeten:
er was een plaats die Camelot
heette - en ik was Merlijn.
- Zal het altijd zo zijn?
In ridderpak, de heupen omgord,
rond de tafel; om elke vinger blonk
een ring - heel even maar.
- Voor ons stond de beste wijn.
Die plaats is morgen een ruïne:
men kan niet altijd gelukkig zijn.
- We hebben onze beste tijd
met liefhebben verdaan
Het Nieuwe VrijMiBo
My father's thoughts seemed scribbled
on little pieces of paper and shaken in a hat
from which he would choose at random
one mysterious remark or another.
One day watching a sparrow
fashioning a nest behind a drainpipe,
he wept as though it were a sight
of rarest beauty.
Have you ever seen a shoe on the side of the road
and wondered who it belonged to?
he asked me, and I knew
it belonged to someone like him.
Prettig weekend. En be nice.
Soort Van VrijMiBo
Het wordt stil, het wordt warmer in de zaal.
Steeds zilter waait dun ratelend metaal.
De schrijfmachine mijmert gekkepraat.
Lees maar, er staat niet wat er staat. Er staat:
'O moeder, nooit zult gij de bontjas dragen
waarvoor elk dubbeltje werd omgedraaid,
en niet meer ga ik op mijn vrije dagen
met een paar bloemen naar het hospitaal,
maar breng de rozen naar de Kerkhoflaan...'
Dit staat er, en Awater's strak gelaat
geeft roerloos zijn ontroering te verstaan.
Hoe laat is het? Awater's hoofd voelt zwaar.
De telefoon slaapt op de lessenaar.
De theekopjes worden teruggehaald.
De klok tikt, tikt, slaat, tikt tot half-zes slaat.
De groene lampen worden uitgedraaid.
Prettig weekend. En be nice.
Zure VrijMiBo
We zagen de spraakwatervallen van Speed,
hangende tuinen, verre sterrebeelden
die toch nabijer dan medereizigers waren.
In een bus vol naasten bezochten we
en werden we bezocht door nachtmerries,
visioenen van heiligen en engelen
zongen ons doof en we ontwaakten
in hotel Harmonie.
Twee spiegels, tegenover elkaar geplaatst
boden ons een oneindig perspektief.
En toch, dacht ik, er moet meer zijn.
Prettig weekend. En be nice.
Een Glaasje Bij De VrijMiBo
When the townspeople
gave the teenaged Buddha
a glass of wine
so delicious he grew
to an unthinkable size
and froze into a blue statue
that shielded the town
from a wave that broke
upon his back
and would have swept away
the town if he'd not tasted
the wine and afterward the people
were overjoyed and said
they would do good deeds
like carpool their children to school
more often and plant lettuce
everywhere while the Buddha
melted into water and receded
into the calm sane sea.
Prettig weekend. En be nice.
Wij adviseren de VrijMiBo
Van omgelogen dromen geen
museum maken en een ander
middelpunt aannemen dan de
verwarmde holte van de eigen hand
het prentenboek van kinderlijke
teleurstelling verbranden
de spiegel uit zijn recht ontzetten
van de eerste bezienswaardigheid
de afgepaste vakken van de tijd
niet meer te buiten willen gaan
het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog
in het publiek onthullen
de horizon als enig vaste lijn
aanvaarden en de dingen verder
maar onbewogen laten wat ze zijn.
Prettig weekend. En be nice.
Spreekkoren VrijMibo
We stonden bij Achilles, het regende woei,
in een geur van sigaren, nat gras en natte mannen,
het gromde en stampvoette om ons heen,
voetbal was oorlog, toen al.
Vader, weet je nog hoe het even doodstil werd,
de bal kwam, hij kwam uit de grauwe lucht
en woei voor het doel,
niemand had gezien dat hij daar stond.
Weet je nog hoe hij toen even met zijn hoofd knikte,
bijna ootmoedig, bijna verlegen, bijna verontschuldigend.
We hadden verloren voor we het wisten. Abe.
Prettig weekend. En be nice.
Arkadische VrijMiBo
Over het bij vlekken zongeplengde dak
hangt de beuk zijn loof van dieper rood
Raamkozijnen glimmen groen en vatten
terracotta bloemepotten
daarin geraniën groeien van het esmeralden blad
met doffe kring
naar meekraplakken bloemen
Op de dijkweide weidt zijn zwijnen
een zwijneweider wijl hij op een schelp gebrande aarde
ocarina speelt
De klanken wuiven licht zo wuiven ook de beukeblaren
alsof zij in hun wuiven roerloos waren
Wie met een luit in het hart door 't land gaat
en in het water van zijn ogen stuwt het worden van een zang
perst hij niet op zijn lippen uw Amarillis-schone naam
Prettig weekend. En be nice.
Cancel de VrijMiBo
Repulse the staring eye,
The hostile gaze of hate,
And check the pedantry
Of those inveterate
Defamers of the good.
They mock the deepest thought,
Condemn the fortitude
Whereby true work is wrought.
Though just men are reviled
When cravens cry them down,
The brave keep undefiled
A wisdom of their own.
The bold wear toughened skin
That keeps sufficient store
Of dignity within,
And quiet at the core.
Prettig weekend. En be nice.