VrijMiBo in november
De sterren aan de hemel geven toe
dat ik vannacht de juiste stappen doe,
ik heb het bed, de kamer en het huis verlaten
en spoed mij opgeruimd door ingeslapen straten,
ik laat mijn dagdroom die het niet kan laten
nog na te blijven gonzen laat ik praten,
ik hak de straatweg in de pas, ik ben niet moe,
ik ga naar gras en water, naar niets en niemand toe.
Prettig weekend. En be nice.
Lock, Stock en de VrijMiBo
In takken groeperen zich groene zinnen
popelend om alle kanten uit te lopen
Op stoeptegels een kindertekening
door regenschrift al half gewist
Achter een dakkapel begint een merel te zingen
houdt dan midden in zijn herinnering op
In mijn hoofd vertwijgt zich zijn lied - niemand
ziet iets aankomen, dat is ons geluk.
Prettig weekend. En be nice.
Vijfde Van de Elfde VrijMiBo
Wide are my habits of wealth
as the changeable taffeta of a child's dress
or the rain
gathering thornsoft its drift
under the acacias of my love.
Oh I am as a child,
stolen into water and blunted into money,
the cymbals crouched
and spring in an applause of brass
... though the rain puts its face in my hand.
Prettig weekend. En be nice.
Bijna Voorbij De VrijMiBo
Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.
Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven -
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de dood.
De kruinen ijl, de stammen bloot
en dit door stilte en mist omgeven.
Prettig weekend. En be nice.
De klimaatweke VrijMiBo
Hot sun, cool fire, tempered with sweet air,
Black shade, fair nurse, shadow my white hair.
Shine, sun; burn, fire; breathe, air, and ease me;
Black shade, fair nurse, shroud me and please me.
Shadow, my sweet nurse, keep me from burning;
Make not my glad cause cause of mourning.
Let not my beauty's fire
Inflame unstaid desire,
Nor pierce any bright eye
That wandereth lightly.
Prettig weekend. En be nice.
Great Reset in de VrijMiBo
Soms was zij heel de dag met zichzelve alleen.
langzaam boog zij zich dan af naar de wand
en zij verdween in onzichtbare verten; hij bleef alleen
achter, wachtende of zij wel keren zou uit dat land.
later keerde zij dan, maar zij was zo doordrenkt
door vijandige geuren en vreemde, geheimzinnige glansen,
dat hij zich door haar kussen verraden vond, en zich, gekrenkt
door de tederheid van haar machteloos en vermoeid erbarmen
langzaam uit de angst van haar tengere armen bevrijden moest.
Prettig weekend. En be nice.
Het is weer... NO BRA DAY
Wild geraas, makkers, staken
Welkom op de meest Frans Timmermansloze themadag van het jaar. De dag dat we net als vorig jaar VIEREN dat we geen bh dragen. En niet alleen sommige mannen vieren dat ze vandaag geen bh dragen, ook sommige vrouwen vieren dat ze vandaag geen bh dragen. Als we één woord zouden moeten kiezen om onze gemoedstoestand op dit moment te duiden is het: genieten. Genieten met een hoofdletter g. Genieten van het leven, van elkaar, van een beetje leverpastei op je broodje, van dikke vette tieten en van #NoBraDay. Na de klik een ingekleurde foto van je moeder, d.d. oktober 1958.
Een stapje terug in de VrijMiBo
My mother forbade us to walk backwards. That is how the dead walk, she would say. Where did she get this idea? Perhaps from a bad translation. The dead, after all, do not walk backwards but they do walk behind us. They have no lungs and cannot call out but would love for us to turn around. They are victims of love, many of them.
Prettig weekend. En be nice.
