Wat ook nog steeds bizar is: de voormalige Catalaanse president Puigdemont die Duitsland niet uit mag omdat de Spaanse overheid druk is met onderdrukken.

Vinden zij van Stichting Meer Democratie en die hun Europese broertjes en zusjes ook en daarom zijn ze een petitie gestart. In die petitie wordt en passant gepleit voor de 'Schotse' oplossing die bij een stichting met 'meer democratie' in de naam past: democratie. Gewoon vragen aan demense wat ze willen en dan niet drie triljoen agenten op oude stemmende omaatjes in laten hakken zoals de vorige keer. GA PRATEN dus. En teken die petitie. Dat we dit in het Europa van idealisten als Frans Timmermans nog uit moeten leggen, verdorie.

Op 13 augustus 1940 werd de gekozen president van Catalonië Lluís Companys door de Gestapo nabij Nantes gearresteerd. Hij was niet gevlucht voor de bezetter om zijn zieke zoon te blijven bezoeken. Later werd hij uitgeleverd aan dictator Franco van Spanje die hem na een showproces fusilleerde. Hij was de enige president in Europa die tijdens zijn ambtstermijn geëxecuteerd werd.

De actie was onderdeel van een verzoek van generaal Franco om tegoeden van politieke organisaties in ballingschap te bevriezen en zo`n achthonderd Catalaanse politieke vluchtelingen vanuit Frankrijk uit te leveren. Pas over drie jaar gaan de Spaanse archieven over deze heksenjacht open.

In de jaren negentig vroegen de Duitse kanselier Helmut Kohl en de Franse president François Mitterrand om vergeving voor de daden van hun landen tegen de regering in ballingschap. 

Sinds afgelopen maandag blijken dat slechts loze woorden. In het grensgebied ten zuiden van Denemarken werd de eveneens gekozen president van Catalonië Carles Puigdemont gearresteerd. Men is de geest van de Weense conventie of het belang van de onschendbaarheid van politici vergeten. Zonder vertegenwoordiging zijn volken logge schepen op onbedoelde ramkoers.

Er is op het Iberisch schiereiland niet een probleem met de politieke leiding, maar van bevolkingsgroepen die niet meer samen door een deur willen. Dat los je niet op door paramilitairen met geweld een stembusgang te laten saboteren. Dat los je niet op door gekozen politici te vervolgen. Symptoombestrijding met geweld is het nieuwe Europa. 

Madrid dacht dat nieuwe verkiezingen een oplossing waren, maar de kiezer ging niet mee in dat plan. De separatisten behielden een meerderheid en zijn sindsdien bezig politieke bannelingen tot president te kiezen. Mocht dat niet lukken, dan volgen 22 mei nieuwe verkiezingen. Het blijft een vicieuze cirkel.

Of die net gewonnen of net verloren worden maakt niet uit. Of Catalonië een autonome regio in Spanje blijft of op termijn zelfstandig lid is van de EU ook niet. De regio blijft verdeeld. Democratie is meer dan de meerderheid die regeert zonder oog voor de minderheid. Op deze route blijft het een tweestrijd die nooit zal ontwikkelen tot een oplossing.

Binnen Europa zijn het niet alleen gekozen politici maar ook journalisten, publicisten die worden beperkt in hun doen en laten. Deels leidt de dreiging van geweld tot zelfcensuur. Soms leidt de dreiging van religieus geweld tot censuur van complete personen. Een voorbeeldje:

De verkeerspolitie van Schleswig-Holstein heeft de Catalaanse ex-president Carles Puigdemont gearresteerd toen hij onderweg terug van Finland naar onderduikland België was. Dat smaakt naar smerig spel.

Sinds het onafhankelijkheidsreferendum in Catalonië (GS-dossier) zit Puigdemont al als politiek asielzoeker in België, en kennelijk is die status niets waard in het land van Wir Schaffen Das. Kennelijk is de Catalaan te wit voor een free pass over de Autobahn. De Spaanse politie had vrijdag opnieuw een internationaal opsporingsbevel uitgevaardigd tegen Puigdemont en andere leiders van de onafhankelijkheidsbeweging van Catalonië, en daar geven de Duitsers gehoor aan. Puigdemont, die 25 jaar cel riskeert voor het organiseren van een referendum, wilde zich eerst in Finland aangeven maar besloot toch terug naar België te reizen. Zodra hij de Deens-Duitse grens overstak, werd hij aangehouden. Madrid, Berlijn en/of de EU wisten dat ie er aan kwam. Belgische premier Charles Michel heeft nog niet gereageerd, de rest van de regeringsleiders zal ongetwijfeld (blijven) zwijgen - inclusief de onze.

Gisteren nog melige grappen over gemaakt, vandaag wordt het de trieste waarheid. De Belgen, die in 1830 niet meer bij Nederland wilden horen, gaan de afgezette Catalaanse regiopresident Carles Puigdemont en consorten vanmiddag nog in de separatistische lurf grijpen. Puigdemont was naar Brussel gekomen om steun van de EU te krijgen, maar in de EU van de Beulen van Kiev (Guy en Timmerfrans - red) is kennelijk nu opeens geen plek meer voor meer meer meer Europa. Om 14:00 uur volgt een persco [LIVESTREAM] waar uit de doeken wordt gedaan hoe er op de deur gebonsd gaat worden. Tot die tijd draaien we een leuk Duitsch liedje.

Mocht de geschiedenis zich weer eens herhalen - en dat doet ze nogal vaak - dan zien we het somber in voor Puigdemont cum suis. De vorige naar het buitenland gevluchte Catalaanse leider Lluis Companys kreeg ook al eens nazi's in zijn nek, en eindigde kapotgeschoten aan een paal.