Daar is Koos Plooij weer

Documentairemaker Sinan Can was vrijdagavond te gast bij Café Kockelmann om te vertellen over zijn programma De wapenroute waarin hij onderzoek doet naar de oorsprong van de wapens die een einde maakten aan de levens van Theo van Gogh, Peter R. de Vries en Pim Fortuyn. De programmamaker legt uit dat op de patroonhouder van de Star M-43 Firestar - het pistool waarmee de extreemlinkse milieuterrorist Volkert van der Graaf op maandag 6 mei 2002 LPF-lijsttrekker Pim Fortuyn executeerde - DNA is aangetroffen dat niet van Van der Graaf of Fortuyn afkomstig is. Dat spoor kan helpen te verklaren hoe Van der Graaf - zelf heeft hij er tegenstrijdige verklaringen over afgelegd - aan het wapen is gekomen dat nog in december 2001 werd gebruikt bij de overval op een juwelier in Emmen. Dat DNA is inmiddels opgewerkt (een proces waardoor het beter is af te lezen) en opnieuw door de nationale databank gehaald: geen match. Een naslag in internationale DNA-databanken wordt echter geblokkeerd door Officier van Justitie Koos Plooij.

Plooij was begin deze eeuw ook de openbaar aanklager in het proces tegen Van der Graaf. De OM’er zegt tegen Can (en deze zomer tegen Argos dat eveneens in de zaak was gedoken) dat verder onderzoek geen zin heeft. De magistraat in zijn eigen woorden: “Als bekend zou worden wie de donor is van dat DNA, is er niet meer dan een verdenking dat die persoon in 2002 of eerder een patroonhouder in handen heeft gehad. Dat is een overtreding van Artikel 26 van de Wet wapens en munitie. En dat feit is al heel lang verjaard. Dus als er een naam uit zou rollen, dan kan ik geen onderzoek doen naar de vraag of die persoon terecht verdachte zou zijn geweest als het destijds zou zijn ontdekt.”

C'est ça

De bekende ex-politicus Pim Fortuyn is nu al meer dan twintig jaar dood en in Den Haag krijg je dan een laan een plein een straat een steeg een vaag standbeeld met twee enorme handen een mooie brug een of andere aftandse brug naar je vernoemd. Want tja. "We hebben in de stad geen straten over waar zijn naam zou passen. Ook zijn we ons bewust van de controverse en uiteenlopende meningen: niet iedereen wil hier in een Pim Fortuynstraat wonen." zei wethouder Hilbert Bredemeijer 2,5 jaar geleden. En nu hangt er sinds twee maanden een bordje. "Een woordvoerder van de gemeente laat weten dat niet iedere onthulling even groots wordt gedaan. 'Bij de plaatsing van nieuwe naamborden wordt niet standaard een moment van onthulling georganiseerd. Wanneer er wel iets georganiseerd wordt, doen we dat vaak in samenwerking met initiatiefnemers.'" Waardig eerbetoon hoor. Echt prachtig.

In de stiltecoupé

WAT DAN? Alleen foute antwoorden mogelijk

De geest van Pim

Ronald Sørensen (Rotterdam, 4 mei 1947) was politicus voor Leefbaar Rotterdam en de PVV. Voor de PVV zat hij van 2011 tot 2015 in de Eerste Kamer. In 2017 stapte hij over naar het Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Daarna stapte hij over naar JA21. In 2022 werd hij samen met zijn vrouw Nel gekozen voor de wijkraad voor Oosterflank namens Leefbaar Rotterdam. 

Sørensen: “Toen Feyenoord kampioen was geworden, ging ik met Nel naar het stadhuis. Het is daar voor mij echt thuiskomen. Het voelde als een warm bad, want heel veel gemeentebodes stemmen en stemden op Leefbaar Rotterdam. Ik vroeg beleefd om een biertje, Nel om een glaasje witte wijn. Bleek dat er op de receptie geen alcohol werd geschonken. Dat is toch bizar? Het drankbeleid was onder Peper wel anders, dat moet ik hem meegeven. Die nam dan ook gewoon flessen wijn van de gemeente mee naar huis. Wij hadden in 2002 de verkiezingen gewonnen en ik zit op het fractiekantoor. De telefoon gaat, is het Bram Peper. Hij zegt: "Zo, Ronald, nu gaan we afrekenen met de Partij van de Arbeid in Rotterdam. Een echte wraakexpeditie.” Ik zei: “nou, leuk u te horen, meneer Peper, we gaan wellicht, en zeer graag zelfs afrekenen met de PvdA, maar niet met u erbij." 

Hij wilde ons gidsen, hoe we het beste de PvdA konden slopen. Hij kende veel geheimpjes, maar het grootste geheim was dat hij een zware alcoholist was en dat iedereen in zijn omgeving dat prima vond. Hij was een ordinaire kruimeldief, anders ga je, met een salaris van 3 ton, toch geen flessen drank meejatten van het gemeentehuis? 

Ik zat in mijn jeugd bij de PvdA maar toen ik Bram Peper leerde kennen was de liefde voor de partij snel voorbij. Hij was natuurlijk wel een goeie voetballer bij Haarlem. Ik zat destijds in de vakbond, en mijn penningmeester voetbalde net als Peper bij VOC, de Rotterdamse eliteclub. Die penningmeester zei: “Ik ken een prof bij VOC en die roept dat hij over een jaar burgemeester van Rotterdam is." Dat was Peper dus. 

In de media werd geopperd dat Peper genaaid werd met die bonnetjeskwestie, maar neem van mij maar aan dat het nog veel erger was dan alleen die 30.000 euro die hij moest terugbetalen. Hij had gewoon reteslim gebruik gemaakt van een vormfout. De werkelijkheid over Bram Peper als burgemeester: daar zou ik een boek over kunnen schrijven.” 

Nel: "Nog even over dat alcoholverbod bij de viering van het kampioenschap van Feyenoord. We hadden een keer een barbecue van de gemeente. Was er geen varkensvlees. Dries Mosch, een echte Fortuynist van het eerste uur, riep: ‘wat nou, geen varkensvlees!’ Die is toen bij de slager speklappen gaan halen.”

Say it with him

Als je aandacht wilt, kun je aandacht krijgen. Vooral als je *check bio* "student politicologie te Nijmegen | Bestuurslid Politiek JD Arnhem-Nijmegen | D66 | Tweets op persoonlijke titel" bent. Jonge Democraten. D66. De partij van Thom de Graaff, onderkoning van Nederland en medeplichtig aan politieke moord (videobewijs). Bartje H. was nog niet eens geboren of in ieder geval niet cognitief bewust toen de heer Fortuyn door een laffe hond met zes kogels uit het leven geschoten werd in het hart van de Nederlandse breinwasmachine. Anno 2023 lijkt Bartje H. nog steeds niet erg cognitief bewust, al kan dat ook komen omdat er op zorgwekkende wijze met de nagedachtenis van wijlen Pim Fortuyn wordt omgesprongen in het hedendaagse discours van de Nijmeegse politicologiefabriek. Enfin, zeg het met hem, of spreekt u hem misschien toch een beetje tegen?

Volstrekt ongepast om dit vandaag te doen!

Pim Fortuyn is alweer 21 jaar dood. Vandaag is er dus nog een historische gebeurtenis maar toch nooit zo historisch als het doodschieten van een politicus in koelen bloede, op klaarlichte dag, met achteraf verleende toestemming van een rechter die Volkert nog net niet eigenhandig inschreef voor de City Pier City Run van 2014. U mag het allemaal herdenken hoe u zelf wilt, als u maar weet dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en we nooit normaal moeten maken, wat niet normaal was.

Houd toch een beetje rekening met Kauthar Bouchallikht, lui

Weet u wat ook traumatiserend was? De beelden van de instortende WTC-torens toen moslimterroristen met hun gekaapte vliegtuigen duizenden de dood injoegen. De laatste woorden van Kevin Cosgrove die de alarmcentrale aan de lijn had toen hij vanaf de 105e verdieping van de Zuidelijke Toren om hulp smeekte totdat het donderend geraas van het ineenzakken van de toren hoorbaar werd en de verbinding verbroken. Dat Pim Fortuyn op laffe wijze werd geëxecuteerd door de extreemlinkse milieuterrorist Volkert van der Graaf. Dat diezelfde avond nog de Wageningse GroenLinks-wethouder Jack Bogers met de club Milieu Offensief belde om te zeggen dat de dader hún Volkert was. Daardoor maakte hij het politieonderzoek kapot. Later moest Bogers een boete van 500 euro betalen en kreeg hij een gemeentelijke onderscheiding.

Het moment dat duidelijk werd dat collega Theo van Gogh was neergeschoten, gekeeld en gestoken door de moslimterrorist Mohammed Bouyeri. Die zomerdag in 2007 dat een politieagent zei dat ik mijn kantoor-werfkelder in Utrecht niet mocht verlaten omdat er een zelfgemaakte bom was aangetroffen in het hoofdkantoor van DWARS even verderop en de EOD de Oudegracht had afgesloten. Jesse Klaver was toen overigens secretaris van de jeugdbeweging van GroenLinks.

De bomaanslagen op de marathon van Boston in 2013 gepleegd door moslimterroristen/broers Tsarnajev en het beeld van de 29-jarige Krystle Campbell levenloos op haar rug, de ogen open. De islamitische aanslag in 2015 die een groot deel van de redactie van Charlie Hebdo het leven kostte; de video van het achteloos doodschieten van de toegesnelde politieagent en reeds gewond geraakte Ahmed Merabet. De zwarte vrijdag in november later dat jaar toen er maar liefst zes aanslagen in Parijs plaatsvonden met als dieptepunt de executies in concertzaal Bataclan. Het verhaal van de kennis die tot in detail beschreef hoe hij op het terras van restaurant La Belle Équipe in het 11e arrondissement werd neergeschoten, 19 gasten om hem heen minder gelukkig. De vele moslimaanslagen die daarna plaatsvonden in West-Europa en de bijbehorende beelden van uiteengereten, neergeschoten of aan stukken gereden lichamen van mannen, vrouwen en kinderen. De honderden ISIS-filmpjes van de meest gruwelijke moorden uit naam van de islam.

Dus ja, ik begrijp GroenLinks Kamerlid Kauthar Bouchallikht en haar trauma's wel. Het moet niet leuk zijn geweest om als 7-jarige de opkomst en ondergang van Pim Fortuyn meegemaakt te hebben en dan opeens met zo'n dekselse televisieserie geconfronteerd te worden.

Arm kind.

Het échte slachtoffer van de moord op Fortuyn

Zo’n topic dat je denkt ‘Zucht, meisje, moeten we nou echt..?’ Maar we moeten nou echt. Want andere media, die bij iedere twitterruft van Thierry een week lang de Mediaforums bij elkaar Batsignen om een Hoge Toon uit de buizenradio te doen piepen, zullen doen of deze tweet nooit geplaatst is. Sterker nog, van Trouw tot NRC en de Corrie zitten ze deze tweet te liken - evenals natuurlijk de bekende beroepsslachtoffers en hun advocaten (hoi Wil). Nou. Dan maar wij een mediaforumpje knutselen: Kauthar was 8 toen Fortuyn werd vermoord door iemand met een GroenLinks-profiel en mede dankzij de retorische inspanningen van huidig GroenLinks-senator Paul Rosenmöller. Twintig jaar geleden gebeurde het ondenkbare in onze democratie, maar zíj heeft het trauma. Maak het nou, dom wicht. Maar ook: bedankt voor het wederom tonen van je ware kleuren. Afwijkende opvattingen mogen van GroenLinks nog steeds DEAUD. Turks-Nederlands bevrijdingsmeisje Lale Gül won vrijdag de Pim Fortuynprijs. GroenLinks Kamerlid (en Moslimbroeder) Kauthar Plaatsdelikt wint de Paul Rosenmöller Prijs - voor Snijden in Eigen Vingers.

Weet u wie er ook al twintig jaar dood is?

Je zou het niet zeggen, maar vandaag is het dus twintig jaar geleden dat Pim Fortuyn door Volkert van der Graaf werd neergeschoten. Omdat deze aanslag de democratische rechtsorde in Nederland ernstig schokte rent Van der Graaf inmiddels weer vrij rond, en is Pim Fortuyn nog steeds dood. Wij blikken terug. Met Menno de Bruyne, het geheugen van het Binnenhof, die op De Avond in Den Haag was en de woeste menigte zag. Met Cees Wijburg, die op De Dag het nieuws las op het Mediapark. En met 3FM-directeur Paul van der Lugt, die er vlak naast stond toen het gebeurde, en onlangs een boek uitbracht over De laatste dag. Dag Pim.

Kunst of Kudt?

(foto viaDion Graus *die vermoedelijk op zoek was naar een nieuw neukhok) *

Wij weten niets van kunst maar we weten wel wat we niet mooi vinden en dit vinden we niet mooi. Vrijdag is het twintig jaar geleden dat Volkert Pim Fortuyn doodschoot en de maker van dit werk heeft een goede poging gedaan die daad met zijn penseel (?) te herhalen. Wij kennen columns van Matty Verkamman die flatteuzer zijn voor de kale nepprofessor dan deze schoolkrantcartoon. Aan de andere kant: zo erg als dit (dit, echt, dit) is het dan weer niet en wij worden meteen een beetje vrolijker als we denken aan de collectieve hartverzakking die ze op de burelen van de Groene Amsterdammer krijgen wanneer ze zien dat het interieur van Onze Nationale Vergaderzaal wordt opgeluisterd door een portret van de vermoordste politicus die de Tweede Kamer nooit gekend heeft. Mens, ga toch even deze kos-te-lij-ke NPO-serie opnieuw bingen, veel beter. C'est ça!