Juncker kan in Brussel gewoon zijn vriendje Selmayr via een volstrekt corrupte procedure tot hoogste ambtenaar benoemen zonder dat hij in de politieke problemen komt, maar een beetje in die vlek wrijven kan nooit kwaad.

Daarom zijn wij ook blij dat de Europese Ombudsman, na een verzoek van godbetertje D66, zich kwaad heeft gemaakt en Jean-Claude Juncker in het ambtenarenbrussels vraagt of hij wel helemaal goed in de bovenkamer is om zo zijn reet af te vegen met iedere vorm van bestuurlijk fatsoen, onafhankelijke ambtenarij en gouvernementele integriteit. Vooral vraag twee begint met een constatering die in ieder democratisch parlement onmogelijk zou moeten zijn. "The Commission did not answer several of Parliament’s questions on how this appointment may have damaged the trust in the EU as a whole." Geen antwoord geven op moeilijke vragen. Riep daar iemand 'nepparlement'? Alle vragen van de Ombudsman, die ook alle documenten over de benoeming heeft opgeëist, na de breek.

NRC Canardcourant moest weer door de pomp. Het PR-interview met de geregisseerde spijt van Camiel Eurlings was de zoveelste journalistieke misser van de Meubelfolder die de Ombudsman moest witwassen. Maar Vandermeersch zwijgt - dus what's the point?

Iedereen woedend over een kritiekloos en voorgekauwd interview, terwijl er daar wekelijks tientallen van verschijnen. Maar ja, een deel van de blaam trof NRC zelf dus werd de Ombudsman ingeschakeld om de sportredacteur van dienst, Henk Stouwdam, onder de bus te gooien (mirror). Nou staan sportredacteuren sowieso niet bekend om hun kritische journalistiek, maar hier komen Peter Vandermeersch en de redactiechefs er wel weer heel makkelijk vanaf. Quote Ombudsman: "Het stuk werd afgewerkt door de avondploeg, die er zelf een nieuwsbericht van maakte. Chefs en hoofdredactie waren niet meer aanwezig." Yeah right. NRC liet zich zelfs achteraf nog souffleren ("handgemeen" werd aangepast naar "wederzijds handgemeen") dus kennelijk kan dat daar gewoon, maar Vandermeersch wordt op basis van fysieke afwezigheid vrijgepleit van de heersende mores op de Rokinvloer. “Een stuk dat vragen over de intenties ervan oproept, schiet zijn doel voorbij”, schrijft De Jong ook nog. Die vragen waren, zijn en blijven ook bij het Omtzigtverhaal eveneens nog steeds onopgehelderd.

Vandermeersch eiste het opstappen van Omtzigt ("onhoudbaar"), de Ombudsman meende dat de krant daarin 'terughoudend' had moeten zijn (lees: nooit die oproep had moeten doen), maar Vandermeersch zwijgt ook daarover. Nul reactie, dus geen reflectie. Inzake Eurlings negeerde Vandermeersch de kritiek op de krant door in een hoofdredactioneeltje de scalp van Camiel te eisen, maar als de Ombudsman enkele dagen later schrijft dat het niet alleen aan Camiel lag, maar dat het hele interview überhaupt niet fit to print was, houdt d'n Belg wederom z'n bakkes. Nul reactie, dus geen reflectie. Zou Sjoerd de Jong zelf ook niet het gevoel hebben dat hij enkel gebruikt wordt als witwaswerker? Een Ombudsman is iemand die bij de buitenwacht de indruk van introspectie moet wekken, maar hij is niets meer dan een interne navelstaarder zolang de hoofdredactie niet met een reactie op zijn geveinsde zelfonderzoekjes komt. Hef je functie dan lekker op, want nu lijkt het net of de krant kritisch is op zichzelf terwijl die zelfvoldane televisievlaming zich nooit eens geroepen voelt, of gedwongen wordt, om inhoudelijk te reflecteren. En ondertussen blijft de avondbode falen want de weeffouten worden niet hersteld. Achteraf betreurt men de ontstane ophef.

Redactiestatuten, journalistieke codes en Ombudsmannen bij dode bomen: ze vormen een dun laagje chroom om de schijn te wekken dat moraal & ethiek altijd getoetst worden aan kaders & zelfkritiek. In werkelijkheid zijn het pijprokersprotocollen die een rookgordijn rond reflectie optrekken, en onder dat rookgordijn leeft ondertussen een journalistieke moraal voort waarbinnen geregisseerde interviews gewoon worden geplaatst en onschuldige Kamerleden aan ongeïnformeerde verzinsels kunnen worden opgehangen. 

En Sjoerd de Jong is de Jan Driessen van NRC Handelsblad.

Drie weken de tijd had Sjoerd de Jong om zich in te lezen in de groteske zeperd van de Vlaamsche Meubelfolder inzake verzonnen en onbewezen “Russische invloeden” op/van/bij Omtzigt. En waar komt ie mee? Een malle meta-duiding over een ”Kulturkampf“.

Is er eindelijk een soort van reflectie van de krant op de krant, wijst de vinger toch weer naar de critici en blijkt het hele stuk (mirror) gebaseerd op een hardnekkige, door NRC zelf verzonnen denkfout: “Een Kamerlid dat bekend staat om zijn kritische argwaan in het MH17-dossier, raakt ruim een jaar na de eerste conclusies van de onderzoekscommissie JIT betrokken bij het ventileren van een alternatieve lezing die toch weer twijfel zaait over dat onderzoek." Nee meneer Ombudsman. Er is geen ‘alternatieve lezing’ ingebracht. Er zijn tientallen getuigen die op 17 juli 2014 andere vliegtuigen dan MH17 in de lucht zagen in het gebied, en bovendien: niemand aan de VU trok het OVV-rapport in twijfel. De tolk niet, de Oekraïner niet en Pieter Omtzigt al helemaal niet. De enige die twijfel zaaide, is NRC, een half jaar later in een zwaar opgeklopt artikel. Als je op dit foute frame je stuk bouwt, wordt het rammelwerk van NRC dus nooit hersteld.De Ombudsman begint overigens nog wel leuk: "NRC, met alle lux et libertas, is nu de krant van de ‘hetze’ en de campagnejournalistiek, het blog GeenStijl (‘nodeloos kwetsend’), dat zich in de kwestie vastbeet en NRC er wekenlang van langs gaf, de plek voor wie nuance en context zoekt." Juistem. Dat klopt.

Maar vervolgens maakt de Ombudsman er van dat de kritiek op NRC, die van vele kanten (en vooral: uit vele aanwezigen) opsteeg, onderdeel is van de “culture wars” (lolwut?). Redacteuren Heck en Kouwenhoven krijgen een kleine tik op de vingers en OK, dat idiote hoofdredactioneel waarin “intrigant” Omtzigt opgeroepen werd om op te stappen, dat had niet gehoeven van de Ombudsman. Maar verder is alle kritiek op de krant en de klungelende redacteuren toch vooral de schuld van GeenStijl de “Kulturkampf”.  Dat moesten we googelen. Het blijkt een term uit de tijd van Bismarck en betekent zoveel als een ’preventieve oorlog tegen een interne vijand‘. Eh, OK hoor. Ons ben je kwijt nu. Wij dachten dat het ging over twee knuppels van een krant die te gretig op zoek waren naar “Russische invloeden” en daarbij zonder gedegen kennis van MH17 of context van een bijeenkomst waar ze zelf niet bij waren op basis van 1 instabiele bron valselijk en ten onrechte beweren dat Omtzigt twijfel zaaide onder nabestaanden met complottheorieën. Waar de krant vervolgens zelf helemaal aap op ging. En precies dat is door alle critici van het stuk weersproken en weerlegd - maar door de krant nog steeds niet rechtgezet. Trouwens. Is Pieter Omtzigt zélf eigenlijk wel benaderd voor dit artikel?

Kulturkampf? Koekoek. Gewoon een ouderwetse canard, meneer.