Zo. Gaan wij weer even het selectief met een paar wetenschappers eens zijn. Maar potverdrie wat hebben achttien politicologen en bestuurskundigen vandaag in NRC gelijk zeg. (MIRROR)

Zij fileren namelijk vakkundig (maar dan letterlijk he, want ze halen gewoon allemaal feitelijke feitelijkheden uit hun vak aan) alle argumenten van het kabinet voor het niet referendabel maken van het referendum. We willen eigenlijk het hele stukkie citeren maar houden het even bij de greatest hits. "Het voornaamste argument waarmee de regering de afschaffing van het raadgevend referendum onderbouwt is ‘afbrokkelende politieke steun’. Onduidelijk wat daarmee bedoeld wordt. Over de steun onder kiezers kan het niet gaan. Nog altijd is een zeer ruime meerderheid uitgesproken voorstander, slechts een kleine minderheid uitgesproken tegenstander." Pats boem feit Kajsa Ollongen ga je huiswerk eens doen. 

En dan de krokodillentranen over het Oekraïne-referendum. Daar krijgen het CDA en de PvdA even een veeg uit de pan vol boter op hun hoofd. Die opkomstdrempel slaat uiteraard nergens op, MAARRR... "bonden twee fracties in de Tweede Kamer – CDA en PvdA – zich in de aanloop naar het Oekraïnereferendum aan de uitslag als de drempel gehaald zou worden. Dat veranderde een niet-bindend referendum de facto in een bindend referendum." Eigen schuld, dikke bult, politiek. De enige reden om het referendum af te schaffen is burgerhaat, afkeer van de burger danwel een hekel aan gewone mensen. Want wat voor dure woorden het kabinet ook gebruikt, lui die er voor gestudeerd hebben gebruiken zonder enige moeite nog duurdere woorden om uit te leggen wat iedereen al lang weet: het kabinet praat peop over het referendum.

Gelukkig kan de prijs voor de aller aller aller aller aller domste hot take over Halbe Zijlstra, die wij ongelezen naar de NRC-redactie hadden gestuurd, bij de receptie worden opgehaald door columnist Frits Abrahams.

Die heeft namelijk een column (spiegel) geschreven waarin hij ten strijde trekt tegen een van de grootste misstanden van deze tijd. Woordgrapjes over Halbe Zijlstra. "‘Halbe Faalstra’. ‘Halve Zoolstra’. ‘Halbe Liegstra’. ‘Joop Klepzeiker’. Fotocollages met het hoofd van Halbe Zijlstra tussen met napalm gebombardeerde Vietnamese kinderen, in de auto van de net vermoorde president Kennedy, bij de invasie in Normandië, naast Hitler. #Halbewaserbij. Lachen!" Mag dus allemaal niet van Frits. Weten we dat ook weer. 

Maar ja, zo'n column moet vol, dus Frits heeft zelf Halbe ook ergens mee vergeleken. En waar kun je Halbe Faalstra/Halve Zoolstra/Halbe Liegstra dan beter mee om de oren slaan dan met een held uit de Nederlandse cultuur, die volgens iedereen en zijn subsidievreter door Zijlstra kapot (kapot, hoort u? Kapot!) is gemaakt? Nee precies. Laten we Halbe Zijlstra, die we niet meer mogen pesten, met Lucebert vergelijken! "Lucebert ontweek het onderwerp in interviews, Zijlstra verborg zich voor de pers, in dit geval de Volkskrant. Dat was onhandig, stom en laakbaar, maar ook nogal menselijk. Bij de een stond een artistieke carrière op het spel, bij de ander een politieke. Velen gingen hun in dit opzicht voor, met politicus Willem Aantjes als bekendste voorbeeld. Ze verdienen terechtwijzing, dat beseffen ze zelf ook wel, zoals blijkt uit de beslissing van Zijlstra om af te treden." Lekker dan.

Het aardige van de vergelijking is dat het de totale leegte van het morele spiegelpaleis van de Fritsen Abrahamsen toont. Want van de alleszins verdedigbare stelling dat je best van kunst van moreel verwerpelijke kunstenaars kunt genieten, maakt Abrahams ineens dat het maken van kunst je een vrijbrief geeft om je te misdragen. Hopen dat de Germaansche volkeren zich verenigen tegen de Jood, later verbergen dat je dat ooit gehoopt hebt maar wel een grote moralistische broek aantrekken over van alles en nog wat wordt dan ineens "onhandig, stom en laakbaar". Lucebert zou "zelf ook wel" beseffen dat hij terechtwijzing zou verdienen. Nou Frits Abrahams dat is wel bijzonder dat hij dat besefte want hij heeft er tot zijn dood zijn muil over gehouden. En hoezeer wij ook vinden dat Halbe een trap na verdient, een nazi was hij niet.

Nou jaaaaa die weldenkende Youp toch. Wát een column. En dat in de krant van weldenkend België.

Moeten wij nu echt gaan roepen dat ieder weldenkend mens tegen dit soort teksten moet zijn? Dat hij de weldenkende Gert Ysebaert alsmede die deuglullen in de VPRO-gids tegen de schenen schopte met dat woord 'pisnicht'? Dat 'poot' of 'flikker' echt superkwetsend is voor weldenkende mensen? En enorm homofoob voor weldenkende mensen? Dat 'jamaar Amsterdam' echt geen excuus is voor weldenkende mensen? Moeten we echt iets zeggen wat weldenkende mensen vinden van hockeydoos? Geldgleuf? Maffiasloeries? Lulkoek? Moeten wij daar nu echt iets van zeggen?

Nee joh.

Weldenkend mens Youp steekt gewoon een dikke en welverdiende middelvinger in de bips van al die deugende fatsoensrakkers annex weldenkende mensen en die politiek correcte weekdieren bij die ruggengraatloze NPO-gomorra van een NOS. En dan vooral in de bips van die lijkwitte buigblanke Marcel Gelauff met zijn zachte zeiktoontje. Want Youp mag dat.

Columnisten zijn anno 2017 geen generaals meer, maar infanteristen met een fotootje; als ze sneuvelen zoek je andere. Maar Youp mag dat. Ja, die man met het brilletje – die blijft buiten schot.

Hee de column van de NRC-Ombudsman gaat weer eens (deels) over de Omtzigt-canard. Dus wij zoeken naar excuses voor het onder de bus gooien van een gewaardeerd Kamerlid. Niet gevonden. Wat we wel vonden, was dit:

Ha. Ha. Ha. Daarnaast heeft de hond het werkstuk van Mark Kranenburg opgegeten, stond de brug open en wist Mark Kranenburg helemaal niet dat het huiswerk voor deze week was. Er staat hier dan ook niet dat u uw NRC-abonnement móét opzeggen, het kan alleen wel en gezien de manier waarop een zichzelf serieus nemende krant in deze affaire blunder op blunder op blunder op blunder op blunder op blunder op blunder op blunder stapelt, lijkt de positie van de hoofdredacteur onhoudbaar. Maar we zeggen niet dat ie móét opstappen, hoor. Echt niet.

Een mooie brief in de mail, van een keurige meneer, uit het keurige Nederland, die keurige woorden context geeft bij het fake news cq de fophef van NRC Huilstruikblad over schunnige studentenliedjes over bier, tieten&gerectificeerde droge kutjes.

"Beste GeenStijl,

Ik ben de ouder van een Utrechtse studente Aardwetenschappen. Recent heeft de NRC Handelsblad een artikel gepubliceerd over de „vrouwenhaat“ bij haar studentenvereniging, UAV ("Seksistisch? Zo had de studieclub het niet bekeken“; dd. 9 januari). GeenStijl had daags daarna een ludieke reactie over NRC billen. Een paar kritische lezersbrieven in de NRC, en de zaak lijkt weer over te waaien. Dat heb ik ook aan mijn dochter gezegd: hoofd laag houden, waait wel over. En toch een email dat het weer oprakelt.

Als ouder kan ik wel snappen dat je „furieus“ bent over iets wat je kind is aangedaan. De (anonieme) ouders van een studente zijn naar het bestuur van de UAV gestapt om te klagen over het zingen van schunnige liedjes, die door de studenten zelf waren geschreven. Zelfs vóór het artikel in de krant stond heeft het bestuur van de UAV actie genomen om woorden als „hoer“ en „slet" uit hun zangbundel te nemen, met uitleg dat het allemaal niet kwetsend maar ludiek bedoeld was, om half-dronken gezongen te worden en een beetje te lachen.

Hoewel ik de reactie van de ouders overdreven vind, kan ik hun wel snappen: zij staan in ultimum garant voor de opvoeding van hun kind. Als die opvoeding fout gaat zal iedereen de ouders de schuld geven. Ze hebben de opvoeding deels uit handen gegeven, toevertrouwd, aan de Universiteit en (misschien zonder medeweten) aan de UAV, en verwachten - terecht - topprestaties van beiden. Schunnige teksten pasten voor hun niet in dat plaatje.

Fophef en fake news in NRC
Ook de NRC kan ik eigenlijk niks verwijten. Ja, het is een fophef artikel, Fake News. Iedereen zou moeten weten dat wanneer studenten naar een universiteit gaan, vaak voor het eerst weg uit direct ouderlijk toezicht, dat er geëxperimenteerd wordt met de nieuwe vrijheid. Niemand wil een artikel lezen over een dronken student, een student die met zijn (homo)seksualiteit experimenteert, een joint rookt, een keer wakker wordt zonder te weten waar hij is of hoe hij daar gekomen is, of … een schunnig liedje zingt. Of over een ouder die daarover klaagt. Dit soort dagelijkse kost is een water is nat verhaal. Maar overgiet het met een smeuïge SJW of sekssausje dan wordt het een „Studentenvereniging! Seks! Seks! Seks! Bescherm de vrouwen! Bescherm de jeugd! Wolf!“ verhaal. Wil iedereen lezen.

Ze moeten niet eens verwijzen naar andere studieverenigingen, waar fysieke buitensporigheden hebben geleid tot terechte verontwaardiging: ze zijn allemaal nog fris in ieders geheugen. Maar iedereen scheert ze mentaal wel over dezelfde kam. Dus NRC snap ik ook wel: hoewel ik het een suf verhaaltje vind die 10 jaar geleden regelrecht naar de prullenbak van de redacteur zou zijn verwezen, hun verdienmodel bestaat erin lezers te lokken, en sex and SJW sells. Een krant bestaat ook uit verschillende schrijvers, redacteurs, etc. en uiteindelijk kan je alleen de eind-redacteur op de toon (sensatie!) en inhoud (fophef) van zijn krant aanspreken. En koop je een andere krant.

Gewoon, zomaar een briefje in de Nurk. Van een lezer die merkt dat zijn buurtbewoners (wit, hoog opgeleid, negatieve mening over Professor Pin, Greet en de Vleugelneuker) heel erg voor de abstracte solidariteit met de dobbernegers zijn, maar gewoon KEIHARD de deur in het gezicht van de eenmaal aan wal geraakte mensen dichtsmijten als ze zich in leven houden met de noeste arbeid van het krantjes rondbrengen. Zo zie je maar weer: de elite die ons land regeert weet precies hoe andere mensen zich dienen te gedragen op het gebied van tolerantie, solidariteit en politiek, maar als Afrika ineens op de stoep staat gooien ze de deur sneller dicht dan de KKK'er die de collectebus voor het zwartepietenfonds aan de deur ziet staan.
Sad times.

Billen. Billen. Billen.

Wie houdt er niet van? Wij wel, en NRC Handelsblad, dat volslagen van de massahysterische pot gerukte ouders die vrolijke studieverenigingen Aardwetenschappen lastigvallen met hun preutse praatjes lekker laat uitrazen, blijkens een interessant en goed gelezen artikel ook. Aangezien screenshots maken van nrc.nl op internet de nieuwste rage is, krijgt u hierbij een paar billen. Van NRC. Voor u.

Weet u wie pas zielig zijn? Kinderen die naar scholen gaan die in arme buurten staan! Want dat hep gestaan op Facebook in de NRC (spiegel). Ze hebben daar iemand die helemaal niets van cijfers en nog minder van onderwijs snapt naar onderwijscijfers laten kijken  en wat blijkt? Kinderen op scholen die in rijkere buurten presteren beter dan kinderen op scholen in arme buurten! Nou moe NRC. Wie had dat gedacht. Daar is echt nog nooit onderzoek naar gedaan. 

Dat kinderen van hoogopgeleide ouders a) een lekker genenpakketje bezitten, b) thuis iets beter geholpen worden met hun schoolwerk en c) ook normen & waarden meekrijgen die iets beter bij ons onderwijs aansluiten dan leren dat iedereen die met een rokje in de club staat een kech is, dat negeert NRC. De werkelijk met geen enkele redenering gestaafde kop 'Ook de buurt heeft invloed op het rekenen en lezen' (Hoe dan? Gaan kinderen die vaak door een brede straat lopen spontaan beter optellen en aftrekken?) is nog tot daar aan toe. 

Maar dat Peter 'Vakantieman' Vandermeersch het dan meteen maar op ongelijkheid gooit is wel tekenend voor het gratuite feitenvrij gedeug dat wij inmiddels zo goed kennen van de meubelfolder. Logische verklaringen negeren, nergens weerleggen maar gewoon roepen dat allochtone kinderen ZIELIG zijn. 

En oh ja NRC. Je had ook gewoon naar de postcode van de leerlingen zelf in plaats van die van de scholen kunnen kijken. Dat had iedereen die wel eens naar dit soort cijfers kijkt je kunnen vertellen. Maar ja, dan had je misschien een beetje moeten reflecteren over waar je nou eigenlijk helemaal mee bezig bent.

NRC Canardcourant moest weer door de pomp. Het PR-interview met de geregisseerde spijt van Camiel Eurlings was de zoveelste journalistieke misser van de Meubelfolder die de Ombudsman moest witwassen. Maar Vandermeersch zwijgt - dus what's the point?

Iedereen woedend over een kritiekloos en voorgekauwd interview, terwijl er daar wekelijks tientallen van verschijnen. Maar ja, een deel van de blaam trof NRC zelf dus werd de Ombudsman ingeschakeld om de sportredacteur van dienst, Henk Stouwdam, onder de bus te gooien (mirror). Nou staan sportredacteuren sowieso niet bekend om hun kritische journalistiek, maar hier komen Peter Vandermeersch en de redactiechefs er wel weer heel makkelijk vanaf. Quote Ombudsman: "Het stuk werd afgewerkt door de avondploeg, die er zelf een nieuwsbericht van maakte. Chefs en hoofdredactie waren niet meer aanwezig." Yeah right. NRC liet zich zelfs achteraf nog souffleren ("handgemeen" werd aangepast naar "wederzijds handgemeen") dus kennelijk kan dat daar gewoon, maar Vandermeersch wordt op basis van fysieke afwezigheid vrijgepleit van de heersende mores op de Rokinvloer. “Een stuk dat vragen over de intenties ervan oproept, schiet zijn doel voorbij”, schrijft De Jong ook nog. Die vragen waren, zijn en blijven ook bij het Omtzigtverhaal eveneens nog steeds onopgehelderd.

Vandermeersch eiste het opstappen van Omtzigt ("onhoudbaar"), de Ombudsman meende dat de krant daarin 'terughoudend' had moeten zijn (lees: nooit die oproep had moeten doen), maar Vandermeersch zwijgt ook daarover. Nul reactie, dus geen reflectie. Inzake Eurlings negeerde Vandermeersch de kritiek op de krant door in een hoofdredactioneeltje de scalp van Camiel te eisen, maar als de Ombudsman enkele dagen later schrijft dat het niet alleen aan Camiel lag, maar dat het hele interview überhaupt niet fit to print was, houdt d'n Belg wederom z'n bakkes. Nul reactie, dus geen reflectie. Zou Sjoerd de Jong zelf ook niet het gevoel hebben dat hij enkel gebruikt wordt als witwaswerker? Een Ombudsman is iemand die bij de buitenwacht de indruk van introspectie moet wekken, maar hij is niets meer dan een interne navelstaarder zolang de hoofdredactie niet met een reactie op zijn geveinsde zelfonderzoekjes komt. Hef je functie dan lekker op, want nu lijkt het net of de krant kritisch is op zichzelf terwijl die zelfvoldane televisievlaming zich nooit eens geroepen voelt, of gedwongen wordt, om inhoudelijk te reflecteren. En ondertussen blijft de avondbode falen want de weeffouten worden niet hersteld. Achteraf betreurt men de ontstane ophef.

Redactiestatuten, journalistieke codes en Ombudsmannen bij dode bomen: ze vormen een dun laagje chroom om de schijn te wekken dat moraal & ethiek altijd getoetst worden aan kaders & zelfkritiek. In werkelijkheid zijn het pijprokersprotocollen die een rookgordijn rond reflectie optrekken, en onder dat rookgordijn leeft ondertussen een journalistieke moraal voort waarbinnen geregisseerde interviews gewoon worden geplaatst en onschuldige Kamerleden aan ongeïnformeerde verzinsels kunnen worden opgehangen. 

En Sjoerd de Jong is de Jan Driessen van NRC Handelsblad.

Iemand zou eens sociaal-cultureel moeten onderzoeken waarom in Nederland lege narcisten zo snel omhoog kunnen vallen, onder luid, aanhoudend applaus – in de politiek, in de showbizz, in de zakenwereld, (bij de NRC - aanvulling van de red.) overal eigenlijk. Is het gebrek aan eigen overtuiging? Is het luie onwil om je ergens serieus in te verdiepen, kritische vragen te stellen? Is het een ziekelijke hang naar de oppervlakte, een lui meelopen met waar iedereen al achteraan loopt?

Goeie vraag Bas. Fact check dit, lutsers!