Zin in!

Hoera! Het is weer die tijd van het jaar. Het mag weer. Waarschuwen voor iets waar je zoveel verstand van hebt dat je niet eens weet welke week het precies is. Maar dat is juist het mooie van de Week Tegen De Lentekriebels. Dat is een week waarin ruimte is voor allerlei gevoelens, of je er nou over nagedacht of niet. Want als jij voelt dat seksuele voorlichting OEH VIES BAH GETSIE DERRIE is, dan zeg je gewoon OEH VIES BAH GETSIE DERRIE en dan zijn er allemaal types online die ook OEH VIES BAH GETSIE DERRIE roepen en dan heb je gelijk! Dat is toch een potje lekker, je krijgt er de kriebels van. Bijna net zo lekker als mensen die OEH VIES BAH GETSIE DERRIE roepen uitlachen en dan dromen dat je een dappere verzetsstrijder tegen een supermachtig Andrew Tate/Jordan Peterson/Monique Smit complot dat op het punt staat Nederland te veroveren. En ook dat is júíst het leuke van de Week Tegen De Lentekriebels: het is echt voor iedereen!

theybies

We hebben de kracht even niet voor een duiding. In plaats daarvan dus maar gewoon even een open vraag aan u: doen ouders dit uit een oprechte zorg om het welzijn van hun kindje? Of speelt er iets anders? Er lijkt in de docu een (1) volwassene aanwezig in de vorm van psychotherapeut Mark Vahrmeyer, die met ouders aan genderthema's werkt. Hij waarschuwt dat deze opvoeding het sociale- en schoolleven van een kind juist extra moeilijk kan maken. "By raising a child perhaps in this way, where they're not assigned a gender at all, they are different. By definition, they are standing out no matter how we look at it. It does create that sense of difference and it is ultimately still an experiment."

Je zou als ouder maar zo demonstratief in genderideologie geloven dat je het geslacht van je kind """geheim""" houdt voor omstanders en je het een verziekte jeugd en algeheel kansarm leven van je kind waard vindt. Dat is toewijding.