Ja toch nog even hoor jongens

We hadden moeite met de bovenstaande foto die door gemeente Amsterdam in aanloop naar de Pride door heel de stad geplaatst is. Dat ging niet om het tonen van Jasons borstamputaties, dat is in aanloop naar Pride helemaal niet ongepast.

De moeite ligt bij het - in context van de Pride - zo demonstratief tonen van de littekens van extreme, structurele automutilatie met een scherp object op armen en schouder. Tuurlijk, dat hoort óók bij Jason. Maar Pride is een viering van eigenaardigheden rondom seksualiteit en identiteit. Door tegelijkertijd met de viering van Jasons genderidentiteit de littekens op z'n armen en schouder zo ostentatief te laten zien, ontstaat de suggestie dat die littekens evenzo gevierd mogen of zelfs moeten worden. Dat verschuift de doelpalen toch weer een stukje verder, en het is bovendien echt maar zeer de vraag of littekens van zulke extreme zelfbeschadiging op een vierende, trotste toon getoond zouden moeten worden.

Maar voor de dames van lichte opinies was die complexiteit en zachtmoedigheid weer teveel gevraagd.

Raisa B., burgemeester van die stilistisch en inhoudelijk nagenoeg immer afstotelijke Twitterbubbel waar Raisa vooral elke dag zelf vier dagen trending is, is (onderstaand) van mening dat "er geen verminkte/ernstig beschadigde lichamen tentoongesteld moeten worden onder hem mom van "jezelf zijn"". Aangezien ze simpelweg niet in staat lijkt om het zelf te expliciteren, kunnen we er middels de onderstaande tweets alleen maar vanuit gaan dat ze het inderdaad heeft over de borstamputatie, en niet over de zelfbeschadiging op armen en schouder. "Jezelf zijn" heeft immers veel meer te maken met genderidentiteit dan de getoonde zelfbeschadiging.

Maar dan Femke Halsema, burgemeester van die stilistisch en inhoudelijk nagenoeg immer afstotelijke stad Amsterdam. Die reageert in een Instagram story (na breek) op Raisa en schrijft over Jason: "Hij heeft de grote en moedige stap gezet om zijn littekens (en daarmee zijn verleden van strijd) te laten zien." Ook Femke lijkt simpelweg niet in staat te expliciteren welke littekens ze hier nou precies bedoelt, dus dan moeten we zelf maar concluderen dat ze alle littekens, inclusief die van de zelfbeschadiging op armen en schouder bedoelt. Dus ook bij Femke geen enkel oog voor complexiteit, en geen bevraging van of de littekens van extreme zelfbeschadiging gevierd moeten worden in de context van een viering van genderidentiteit. 

Conclusie: vrouwen moeten per direct uit elk publiek debat geweerd worden.

Pride...

Jason Bhugwandass (24), Amsterdammer van het Jaar 2021. Bekend van en bij Jeugdzorg. Hoop meegemaakt en staat nog steeds overeind, waarvoor niets dan lof. Zoals altijd zijn we begaan en gematigd in de trans-discussie, vooral als het jongeren betreft. Onze reserves hebben dan ook niets te maken met het tonen van Jasons borstamputaties, zoiets is heus niet ongepast in de aanloop naar de Amsterdam Pride van 30 juli tot 7 augustus. 

De moeite ligt bij het - in context van de Pride - zo demonstratief tonen van de littekens van extreme, structurele automutilatie met een scherp object op armen en schouder. Tuurlijk, dat hoort óók bij Jason. Maar Pride is een viering van eigenaardigheden rondom seksualiteit en identiteit. 

Door tegelijkertijd met de viering van Jasons genderidentiteit de littekens op z'n armen en schouder zo ostentatief te laten zien, ontstaat de suggestie dat die littekens evenzo gevierd mogen of zelfs moeten worden. Dat verschuift de doelpalen toch weer een stukje verder, en het is bovendien echt maar zeer de vraag of littekens van zulke extreme zelfbeschadiging op een vierende, trotste toon getoond zouden moeten worden. Wat bevordert dat precies?

Niet onopmerkelijk trouwens, Kai (21) uit die NOS-repo over transjongeren die onbegeleid aan de zelfmedicatie gingen, kwam ook al uit de jeugdzorg. (...).

Voormalig lid Hofstadgroep bunkerstellig over jihadisten (m/v) met terugkeerwens.
"Het zijn monsters."

Vandaag in het nieuws. "OM heeft salarisstrookjes Nederlandse jihadisten". Ja, en nu? (Behalve belasting heffen?) Moet dat gaan helpen bij de terugkeer van dat tuig dat er nog zit? Jazeker mensen. Dit zijn de machinaties die er toe moeten leiden dat het hele spul weer terug mag komen. Opdat een paar beleidsambtenaartjes dan op een buurtfeestje kunnen zeggen dat ze aan de goede kant van de geschiedenis staan. Kijk, vandaag ook in Trouw (misschien wel de oikofoobste krant van Nederland). Invoelende emo-journalistiek met twee zielige jihadbroedkippen - op een Koerdische eensterrencamping - die het allemaal niet zo bedoeld hadden. Eindredactie Trouw: Zet ff die Nederlandse naam in de kop, dat klikt beter.

Angstaanjagend interview met ex-jihadist Jason Walters zaait angst.

Gaat u maar weer helemaal niet rustig slapen want de jihadisten komen eraan. Dat zegt Jason Walters (broer van) in de Telegraaf en Jason Walters kan het weten want Jason Walters heette vroeger Jason W. omdat hij een terrorist was. Tegenwoordig heeft hij Crisis and Security Management gestudeerd en maakt hij ervaringsdeskundig gehakt van onze aanpak van de radicale islam. Kom er maar in met die bangmaakquote Jason. "Jihadisten die vast hebben gezeten zijn vaker níet dan wel gederadicaliseerd. In de gevangenis hebben ze nieuwe netwerken kunnen opbouwen en de tijd gehad om na te denken over de fouten die ze maakten waardoor ze zijn opgepakt. Daarnaast hebben ze door contacten met andere jihadisten, hun ’broeders’, nieuwe zaken kunnen leren. Ze komen er slimmer uit dan ze naar binnen gingen." En als u nu denkt wat maakt het nou uit joh ze zitten nog in de gevangenis, dan hebben we nieuws: ze komen ook weer vrij. En wel in 2023, als volgens denktank Globsec de meeste rechtsstaten hun zegenrijke werk wel weer gedaan hebben en het tijd is voor een tweede kans. Welterusten!