\

Het is weer bal in het land van het Oude Volk. Hamas vuurt maar weer eens raketten af op woonwijken en kindertjes in Sderot, Israël. Meestal komen die Palestijnse flutraketten neer op eigen kokosnoot of no man's land. Maar deze was toch echt disproportioneel raak. (Van de overige 8 projectielen werden er 2 onderschept door de Iron Dome.) Hier gaat u helaas weer weinig over lezen in de MSM, dat pas wakker wordt als de Reuters- en ANP- telexen beginnen te ratelen dat Israëlische F16's vernietigend hebben teruggeslagen, met hun superieure air power tegen die euroshopper-raketjes van Hamas. Nou... hup Juice! Bulldozer die haatzaaiers nu eens de Mediterrannee in. Later meer (dikke ontploffings in Gaza dat is).

Hey, daar hebben we Hamas-woordvoerder en lid van de Palestinian Legislative Council (*) Salah Al Bardawil, die in 2001 een PhD in Palestijnse """literatuur""" behaalde. Kortom, een academicus die wij regelrecht en zonder clausules op z'n woord vertrouwen. En als hij zegt dat "50 van de 62 omgekomen martelaren" gewoon keurig netjes lid waren van uw lokale Hamas-afdeling, wie zijn wij dan om dat in twijfel te trekken? En wie weet waren de overige twaalf minus die baby wel van groepering Islamitische Jihad. Gehele uitzending, in het moslims, zonder ondertiteling, alhier. Kortom, kudo's voor de IDF-snipers die blijkbaar in 80.45% van de gevallen weten wie er een enkeltje naar de Mohammed Rouge verdient. Onderstaand enkele sfeerbeelden van 't front.

Dit nieuwsbericht heeft alles: ophef over aanrijtijden, Hamas, de Mossad, raketgeleerden, de #nepnieuws-discussie en iemand die Salah Salam Saleh Sulaiman heet.

De 46-jarige Salah Salam Saleh Sulaiman is veroordeeld tot een maand celstraf. Ja ho wacht even. Er is dus iemand uit Denemarken, die ziet er zo uit en hij heet Salah Salam Saleh Sulaiman. Dat vinden wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder. Deze "Deen van Jemenitische afkomst" heeft een filmpje gemaakt. "In het filmpje is te zien dat de man bij een slachtoffer van een schietpartij staat en roept dat hij al ontelbare keren de politie heeft gebeld en dat die pas 50 minuten later arriveerde." En het is niet zomaar een schietpartij. Het gaat om de moord op Fadi al-Batsh, een raketgeleerde die ook imam was en bovendien lid van Hamas. Zeg maar een soort ideale gastdocent voor de VU. De familie van Fadi beweert dat Israël achter de moord zit. Mossad, jeweettog. Maar wat ze in Maleisië pas echt erg vinden, is dat wordt gesuggereerd dat de politie te laat ter plekke was. "Opnamen van het telefoontje bewijzen volgens de politie dat de man veel later had gebeld en dat de politie er binnen acht minuten was." NEPNIEUWS DUS! En daar moet je in Maleisië, land van Kafka Orwellongrens dromen, tegenwoordig de cel voor in. Maandje brommen voor Sal. Een schande natuurlijk. Vrijheid van meningsuiting geldt ook voor mensen die Salah Salam Saleh Sulaiman heten, uit Denemarken komen en opeens opduiken in de buurt van een vermoorde terrorist in Maleisië. De afdeling mensenrechten van het Europees Parlement houdt zich opvallend stil, maar u kunt er donder op zeggen dat Salah binnenkort met een Judith Sargentini Stipendium wordt uitgenodigd voor een langdurig verblijf in Nederland in de buurt van kwetsbare infrastructurele knooppunten. Salah Salem Saleh Sulaiman Aleikoem!

Naar aanleiding van het Hamas-in-Den-Haag topic van vanmorgen, kregen we een verjaarsdagtopic over Israël in de mail. Prima verhaal. Knip, plak, l'chaim!

**Mazzel tov! Israel 70 jaar! Hamas in de TK en Iran in Syrië
**Vandaag werd bericht over Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed die in de Tweede Kamer rond liep omdat hij daar een workshop had georganiseerd met nota bene Oxfam Novib. Die laatste beweert kindjes te redden, die eerste zijn wat minder lief voor burgers en kindjes en slaan wapens op in scholen, moskeeën en ziekenhuizen. Er zijn zelfs mensen die zich hebben aangemeld bij deze worksop, want hij is niet gecancelled: soms lijkt het zeker dat burgers steeds dommer worden.

Deze Hamas-aanwezigheid in de TK is extra ironisch omdat het gisteravond en vandaag in Israel Yom Hazikaron is, de Dag van Herinnering, de dag waarop alle gevallen soldaten die het land verdedigden worden herdacht: 26.779 sinds de oprichting in 1948. Niet enkelen daarvan zijn gevallen door directe actie van of toedoen van Hamas, en het lijkt vrij onwaarschijnlijk dat de datum van dit bezoekje puur toevallig samenvalt met het opstarten van de memorialen. Gelukkig hebben we heldhaftige politici die een paar kamervragen stellen.

Vanaf zonsondergang is het morgen, donderdag 5 iyar, dan is het Yom Ha'atzma'ut, de Dag van Onafhankelijkheid. Israel wordt dit jaar 70. De festiviteiten zijn daar ietwat fanatieker dan hier in Nederland met koningsdag en begrijpelijk: als het land, om wat voor reden dan ook, ophoud te bestaan, kunnen de Israeliërs nergens naartoe en is een tweede Holocaust zo goed als zeker. De meest prangende vraag van dit moment is echter niet of dit terecht is, maar hoelang het nog gevierd zal worden?

In 1947 hield de VN nav de Balfourt Declaratie in 1922 een stemming mbt het goedkeuren van het oprichten van een Joodse en een Palestijnse staat. Israel greep deze kans met beide handen aan en de resolutie was een feit. De Palestijnen wezen dit stemmingsvoorstel af en startten dientengevolge ook geen staat. In 1948 riep Israel hun staat uit middels de bekende toespraak van Ben Gurion. Sindsdien hebben zij vele aanvallen en oorlogen doorstaan, hebben zij het land wonderbaarlijk uit niets gecultiveerd, hebben ze vaak aan de onderhandelingstafel gezeten om staakt-het-vuren af te spreken en om het te hebben over een tweestatenoplossing (oa. Oslo Akkoorden), hebben ze hele stukken veroverd land teruggegeven: oa de Sinai (Camp David Akkoorden), stukken van Jordanie (na de Zesdaagse Oorlog) en de Gazastrook (grootste succes tot nu toe). Hoewel Israel de enige democratie is in het Midden Oosten, waar allerlei religies en rassen in het parlement zitten en iedereen in vrijheid leeft, bouwt Hamas nog steeds tunnels richting Israel voor acties tegen burgers. Kort samengevat: het is ondanks alle inspanningen nog steeds geen veilige, stabiele staat.

De vraag over het voortbestaan ervan komt echter uit een andere hoek. Tijdens de onrust en conflicten in Syrie en rondom, probeert Iran voet aan de grond te krijgen in Syrië om dat als uitvalsbasis naar Israel te gebruiken. Daarover is weinig te horen in ons nieuws, een enkel bericht over een afgeschoten Iraanse drone  (die een kopie van een gejat Amerikaans model bleek) of eenzame overvliegende straaljagerdaargelaten. Alle ogen zijn gericht op Putin en Trump, vooral sinds de raketten van afgelopen week (mega indrukwekkend!). Toch is het ondertussen Israel die foto's vrijgeeft van Iraanse luchtmacht in Syrië en die regelmatig herhaalt geen enkel geweld van Iran te zullen tolereren. Hoewel dit al vaker is gezegd zonder dat er iets gebeurde, begint de spanning wel echt op te lopen. Eerst doordat de internationale sancties gelicht werden en vooral nu Iran steeds wat brutaler wordt en er voor het eerst direct klappen zijn uitgedeeld ipv via proxies.

Iedereen die roept dat Israel ellende verdiend heeft, dus dat een oorlog of minimaal een boycot terecht is, en iedereen die roept dat Israel te ver weg is om je er druk over te maken: wake up. U roept die dingen vanaf computers die daar ontwikkeld zijn (Intel is massive in Israel), u roept nog veel meer dingen via technieken die daar ontwikkeld zijn (hoi messenger-technieken), u gebruikt medicatie die daar is ontwikkeld (hoi erg veel), bent veilig door wapens die daar ontwikkeld zijn (hoi antiraket installaties), eet dingen die daar ontwikkeld zijn (hoi cherrytomaatjes) en gebruikt allerlei dagelijkse handigheidjes die daar ontwikkeld zijn (hoi gps). U kunt nog eens een hoop gaan missen. Iedereen die roept dat de redding van de Palestijnen dat heus waard is: die beginnen meestal zelf met het breken van vrede. Bovendien vergeet u dat het grootste gedeelte van het water, elektriciteit, voedsel en medicatie door Israel aangeleverd wordt. Israel in ruïne geeft de Palestijnen geen beter leven. Samengevat: een vredig Israel is voor iedereen beter.

Waar Nederland ooit de felste medestander van Israel uit Europa was, zijn we verworden tot een land dat officieel nog vrienden is maar in praktijk een kil hart heeft. Tweede Kamerleden die weigeren Netanyahu een hand te geven, een MinBuZa die met een PLO-official is getrouwd en Gaza versneld geld geeft, voormalig premiers die Israel haten. Die verandering in houding gaat gepaard met een veranderende houding op straat: synagoges hebben permanente beveiliging, restaurants worden gevandaliseerd, mensen durven steeds minder goed over straat. Volgens een waakhond is het antisemitisme nog nooit zo hoog geweest in Nederland, maar de overheid kijkt de andere kant op. Dat hebben ze eerder gedaan, waardoor in Nederland de meeste Joden zijn weggevoerd in WOII. Hoewel men kan zeggen: dat is niet mijn schuld, de herhaling van de geschiedenis is dat wel.

Goed. Israel is dus jarig: 70 jaren van veiligheid voor mensen die dat verder nergens zijn. 70 jaren een democratisch voorbeeld voor hun omgeving. 70 jaar een bijdrage aan wetenschap en ontwikkeling. Het is de vraag wat Nederland als vriend daaraan doet. Een kaartje? Een bloemetje? Een excuusbriefje dat we ziek zijn of in de file staan? Ondertussen loopt Hamas in onze TK en rommelt Iran in Syrië. Is 70 de pensioenleeftijd of komt een staat dan nog maar net kijken? De tijd zal het leren. Aan u de vraag: eet u mee van de taart of blijft u liever weg?

Groetjes,
Reaguurster einStina

PS Kers op de taart: voor iedereen die de onafhankelijkheidsverklaring nog nooit gehoord heeft: foei. Hier een uberschattige versie:

Loopt er gewoon eentje hoor, in het wild: de super-zeldzame eenarmige Carel-confirmed Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed.

En dan niet op je augmented reality app Paléstijn GO, maar gewoon echt, in ONS parlement. Maar wat kwam-ie doen? Nou, als we de foto's op z'n eigen Facebook mogen geloven was hij bij de Commissie Buitenlandse Zaken om de situatie in Gaza te bespreken. Maar in een post op 16 april beweert eenarm dat hij samen met Oxfam-Novib een Gaza-workshop organiseerde, waarbij "Nederlandse en Europese overheidsvertegenwoordigers aanwezig waren". En dat ligt zó gevoelig dat zélfs de vvd er na verkiezingstijd wat van zegt. Oxfam ligt namelijk nogal aan het infuus van overheidsgeld, dus zomaar een beetje Flotillaatje LARPEN is natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Minister Kaag van Palestijnse Zaken is om opheldering gevraagd, dus dan weet je dat het recht zich zal voltrekken.

En dan schakelen we live over naar Het Beloofde Land, waar landjespikkende Sudeten-Jordaniërs weer eens allejezus piswoest zijn om het verschrikkelijke onrecht dat hunnie weer wordt aangedaan door Het Oude Volk en die Malle Kuif in het Wittte Huis. Wij bedoelen hier natuurlijk Trump, want als Clinton, Bush en Obama zeggen dat er maar 1 hoofdstad van Israel is dan → tumbleweed. Day of Rage nummer zoveel wordt nu al legendarisch want de Hamas-hakbars en de rayonhoofden van de Moslimbroederschap hebben de Pali-kindertjes afgelopen dagen vervuld met gif. Dat worden dus brandende Amerikaanse vlaggen, brandende autobanden (tegen IDF-snipers) en woedende stenengooiende hordes. #FF deze tweep voor volstrekt ongenuanceerde info danwel LIVEBLOG bij The Jerusalem Post. Of de zwaarbewapende Olaf Koens. Livestreams & relfilmpjes volgen asap.