Een tegenvaller voor iedereen waar ook ter wereld, die dacht, dat hij een kans maakte

Is er dan niets meer heilig? Kunnen we dan helemaal nergens meer op vertrouwen? Is het allemaal voor niks geweest? Bestaat er op dit ondermaanse geen ruimte voor geluk, voor liefde, of voor romantiek? Is het leven niet gemaakt voor het wegdromen bij een betoverende glimlach? Moet alles, maar dan ook echt alles kapot?  Zijn we er, kortom, met zijn allen weer ingetuind? Daar lijkt het wel op. "Harry Mens heeft geschokt gereageerd op het nieuws dat Marianne dus al anderhalf jaar een relatie heeft. Aan Shownieuws laat hij gepikeerd weten dat hij zich nogal gekwetst en bedrogen voelt. Hij vindt het een "misselijke streek" van haar. "Hoogst onfatsoenlijk hoe ze zich tegenover mij gedragen heeft", zegt hij ook. "Ze heeft mij nooit geïnformeerd, toen ik bij haar was, dat ze een relatie had. Anders was ik er niet aan begonnen." Hij neemt het haar "hoogst kwalijk" en het is nu een "gesloten boek voor mij". Wat hem betreft hoeft hij haar ook nooit meer te zien."

Nederland was nooit weg maar desondanks ongelofelijk terug

Sociologie is op z'n best overbodig en op z'n slechts subversief, behalve als wij het doen. Dus riemen vast voor een rit door wat dus ook nog steeds bestaat: het echte Den Haag. Met taxichauffeur Floris langs Leo's Koffiehuis, langs docent 'Haagse Lessen' Bart Kleijweg en de jaarlijkse Straat Oranje. Het lijkt bijna alsof geluk nog heel gewoon is.

Naar historisch dieptepunt van plaats vijf naar zes

Toen geluk nog heel gewoon was, hadden we toen al wereldwijde geluksindexen? De twintig gelukkigsten ziet u bovenstaand, de hekkensluiters onderstaand. En toch weer even de gebruikelijke pluim, want Nederland is samen met Australië het enige land dat het met meer dan 15 miljoen inwoners voor elkaar blijft krijgen in de Top 10 te staan.

Ook opvallend: Israël koloniseert op #5 (vijf!) dus ONZE olijfboom, en dat terwijl de laatste van de drie metingen daar na 7 oktober werd gedaan, "after the hostage taking but before much of the subsequent warfare". Dat had natuurlijk wel degelijk effect op de geluksbeleving: "Life evaluations fell sharply in Israel, by 0.9 on the 10-point scale, only one-third of which will enter the three-year averages discussed below." De metingen in 'The State of Palestine' werden voor 7 oktober afgerond, en zijn goed voor plaats 103 van de 147.

Mocht dit alles u niet aanstaan en erkent u enkel alleen Nederland als marktleider, dan leest u maar lekker IPSOS' Global Happiness 2024, want daar heeft Nederland nog altijd zijn rechtmatige plaats: "In 2024, the Netherlands is the country where happiness is highest, with 85% describing themselves as happy."

Iedereen gelukkig

In Dalfsen is geluk nog heel gewoon. In Dalfsen zit het cafe nog op loopafstand en zijn de biertjes betaalbaar. In Dalfsen is de levensverwachting hoog en de werkeloosheid laag. In Dalfsen rijden geen Ziyechs door de straten en is er amper criminaliteit. In Dalfsen zijn geen drugsaanslagen en geen rellende hooligans. In Dalfsen rijden de inwoners op een fiets in plaats van een VanMoof en vragen ze niet welke soort melk u in uw koffie wilt. In Dalfsen zijn mensen relatief gezond. In Dalfsen vinden boeren nog vrouwen en kennen ze hun buren nog. In Dalfsen vertrouwen ze niet in TimmerFrans, maar wel in Caroline. In Dalfsen schijnt het zonnetje nog en zijn de bammetjes altijd goed gesmeerd. In Dalfsen woont de grote Erben Wennemars die zijn fiets niet op slot hoeft te zetten. In Dalfsen organiseren ze geen Floriade of Tour-start en hebben ze geen ambitie om de Olympische Spelen binnen te halen. In Dalfsen zingen vogeltjes zoals ze gebekt zijn en blijven schoenmakers bij hun leest. En daarom zijn de inwoners van Dalfsen het gelukkigst van heel Nederland. Nog wel, voordat een lading klimaatminaretten de boel komt verpesten.

Geweldig hoor

De ene helft van het land is failliet, de andere helft overspannen en de derde helft ligt op het kerkhof van de oversterftecijfers van Thierry Baudet. De kroegen zijn dicht, de bioscopen zijn dicht, de theaters zijn dicht, de sportscholen zijn dicht, de voetbalstadions zijn dicht, de winkels zijn dicht, de restaurants zijn dicht, de pretparken zijn dicht en de parenclubs zijn dicht. Je mag niet bij elkaar op bezoek komen, door de avondklok durven zelfs inbrekers de straat niet meer op en alle festivals zijn afgelast. Alles is kut en alles wat niet kut is, is verboden. Maar mensen. De dames en heren boven u gestelden van de Stichting Ether Reclame hebben een ENORME OPSTEKER voor u in petto. Tromgeroffel. Ratata. Ratata. Jawel. Loeki de Leeuw komt terug op televisie. Hiep hiep hoera. Hallekidee in de gloria. Nou nou nou waar hebben we het aan verdiend. Echt. Ontzettend. Bedankt!

Zoooooooo tijd voor een vrolijk tegengeluid

Want GODVERDOMME wat zijn we wel even klaar met 2020 en wat zorgt dat gore coronavirus niet alleen voor een fysieke ellende bij heel veel mensen, maar met de psychische meltdown zijn we ook wel ff klaar. Álle complotkneuzen en jullie-hullie-roepers zijn dankzij corona uit hun Twitter-holen gekropen om elkaar voor rotte vis uit te maken, de maat te nemen, vliegen af te vangen en de grootste superjankers zijn de huilbaby's die anderen dan wijzen op het feit dat ze 'maar 14 volgers' hebben, alsof het hebben van duizend volgers een prestatie is als je 's avonds werkloos op de bank maar weer je telefoon pakt omdat je wijf bij je weg is. Die 'ga weg met je weinig volgers'-kneuzen zijn juist de apathische solisten die in de kroeg nog geen deuk in een pakje boter lullen, en dan het dóódvermoeiende hokjesdenken, of beter gezegd: hokjesplaatsen, met larmoyant gelul over linkse infiltranten, patriotten, landverraders, Soros-verwijzingen, 5G-kasten en die ergerlijke continue en obligate verheerlijking van Thierry Baudet en Donald Trump, niet omdat de oprechte overtuiging dat 'Mark Rutte Nederland wil vernietigen' zo goed met argumenten te verdedigen is, of het Jenseniaanse geraaskal dat 'Trump stapt uit de WHO wat moedig en dapper' zo'n stevig fundament heeft, maar gewoon, omdat het zo lekker tegen de stroom in zwemt. Er is geen afleiding, geen uitlaatklep, geen bier in het café met je vrienden, geen resetknop, geen voetbal, geen Formule 1, geen concerten van Bruce Springsteen, geen UFC en geen kankeren op ongewassen Italiaanse toeristen die weer eens te laat aan de kant springen. Er is vooral internet, dat eerst nog werd overspoeld met coronahumor en -memes om te lachen, maar nu hangt er een grauwe sluier overheen en we zijn er helemaal klaar mee. Derhalve, als sfeerspons in een omgeving vol ongezelligen, NA DE KLIK een boel dingen die fucking geweldig zijn.

Ja, weet niet, vonden we toch wel gewoon een mooi beeld.

Daar zitten we dan met z'n allen. Nederlanders. Het leven is goed, maar toch blijft het moeilijk. Gelukkig zijn is een beetje de norm, maar is dat lijkt inmiddels een beetje hoog gegrepen. Misschien moeten we het concept gewoon een beetje naar beneden bijstellen, en het verminderen en beperken van leed als nieuwe norm overwegen. Maar goed, wat weten nou eigenlijk. Gaan er verder ook niet inhoudelijk op in, want het is toch vooral een verterend beeld. Wij de Nederlanderdjes die zich er gelaten bij neerleggen dat altijd blijven lachen niet altijd op gaat. Mooi toch!

Ná de man van pornolegende Asa Akira natuurlijk, maar deze knakker uit Glimmen mag er ook zijn qua mazzelpik.

Juan Knoppel kreeg ooit twee kogels in zijn hoofd maar overleefde de liquidatie, en nu wint hij twee keer de loterij omdat hij binnen hetzelfde dorp is verhuisd. Straks gaan ze ons ook nog vertellen dat Juan alle puppies ooit mag aaien, dat hij een achtbaanabonnement voor het leven heeft, dat hij beschikt over een soort onzichtbaar schild dat de Zwarte Pieten-discussie op mute zet, dat hij geen katers krijgt na avondjes bier zuipen, dat zijn vriendin Grietje hem niet aan zijn kop zeurt als hij op de bank voetbal wil kijken en dat zijn versie van Windows nooit foutmeldingen geeft. Man man man wat hebben sommige mensen toch veel geluk.