Ga er maar even goed voor zitten reaguurdertje, hier weer een vervelende en vermoeiende rant van uw favoriete Joop-auteur die de pik heeft op Terry. Het wordt een beetje een langdradig en vaag onderbouwd verhaal, maar de conclusie is helder: Terry heeft het leuk geprobeerd, maar zijn partij verliest steeds meer de mogelijkheid om uit te groeien boven het PVV/LPF-complex. Wat dat complex is? Dat is dat na een korte periode van electorale euforie de politieke beweging vervalt tot een hobbyclub voor idioten die de beleidsmatige koers van Nederland net zoveel beïnvloeden als de horoscoop van volgende week, omdat de zeteltjes gevuld worden met opportunisten en clowns, in plaats van met mensen die wel degelijk potjes kunnen breken. 

Wat is toch het probleem met al die rechtse beweginkjes? Het probleem is, kort gezegd, dat alle politieke partijen een voortzetting zijn van het maatschappelijke middenveld. Invloed is geen kwestie van zetels, maar een kwestie van het spelen van de wetgevende top van een grote piramide van maatschappelijke verbanden. Links haalt traditioneel zijn mensen uit de vakbeweging en de welzijnsmaffia (nu de vakbeweging dood is, is links ook dood). De liberalen - zeg D66 en deels de VVD - uit de denkende klasse en uit de juridische wereld. Let maar eens op hoeveel advocaten en juristen er in de politiek zitten: de ascendantie van het liberale midden is geen wonder, gezien de economie die zich steeds meer inzet op de gammakant van het verhaal. GroenLinks en PvdD zijn GreenPeace en WakkerDier met een stemkastje en klein Christelijk is het vestigiale overblijfsel van het ooit zo machtige confessionele blok, waar de dominees richting Den Haag staan de donderpreken. De ondernemerskant van de VVD is natuurlijk niets meer dan VNO/NCW met een sticker en eigenlijk zijn alle middenpartijen grotendeels gekaapt door de tentakels van transnationale verbanden, met name de EU. Denken dat zetels gelijk staan aan politieke macht is dom en naïef: nee, de onderliggende structuren zijn een stuk belangrijker in de polderdemocratie waar de checks & balances bestaan uit het atomiseren van de macht over gigantisch veel overlegjes, raadjes en commissietjes. Geen stoel aan de tafel bij deze instituten en de feitelijke macht is nihil (precies om die reden bleef GeenPeil trouwens niets meer dan een hilarische faal interessant democratisch experiment). Geen wonder dus dat de Grote Greet met een bak zetels een stuk minder uitricht dan kleine partijtjes als de SGP en de PvdD die misschien wel weinig zetels hebben, maar via de kerk en de goede doelen een veel groter maatschappelijk middenveld hebben. 

Wat is dan de machtsbasis van boosrechts? Niets meer dan boosheid en ressentiment. Er zit geen verband in de motley crew van kale motorrijders met een hekel aan Turreke, provincialen met een hekel aan Turreke en pseudo-intellectuelen met een hekel aan Turreke. Inderdaad, de "boze witte man" (m/v/asha, kan ook van kleur zijn, zie bijv. de Hindoestanen die massaal op Greet stemmen) is een leuk deel van het electoraat en je kan er prima wat zeteltjes mee sprokkelen, maar het geeft geen toegang tot enig ander overleg. Anders dan wat de Joop en muppets als Cas Mudde u doen geloven is dit echter geen extreem-rechtse lente of überhaupt maar een minieme bedreiging voor het bestel. Er zit namelijk verdomd weinig organisatorisch talent en maatschappelijke wind in de zeilen van de populisten. Geen honderd nevenfuncties, geen goede doelen, geen denktanks, geen gemeentelijke belangen: alleen boze mensen die vaak in eigen kring een beetje een buitenbeentje zijn en daarom maar bij de ressentimentspartij gaan. Hero Brinkmannetjes, Matjes Herben, Bosmaatjes: allemaal mensen met een gespannen verhouding tot hun traditionele wereld. Je ziet het ook in de mensen die zich bij deze partijen voegen: dat zijn geen spelers op het maatschappelijk middenveld, maar juist typetjes die op de maatschappelijke reservebank zitten. Kleine ego's, grote theorieën en wezelachtige karakters die op elke bandwagon springen die maar voorbijkomt. Neem bijvoorbeeld het tragische verhaal van Arnoud van Doorn: vroeger minion voor de Peroxidegermaan, nu schandknaap voor de sjeiks. Een ruggengraatloze opportunist die in 1940 bloemen stond uit te delen aan de Stahlhelmen maar in 1945 meteen een correspondentiecursus Engels bestelde. 

Kijk maar eens naar de Nurk van dit weekeinde: daar wordt de beweging rond Baudet gepresenteerd en het is eigenlijk een beetje een zielig gezicht. Wat studentjes, wat Elschottiaanse kleine krabbelaars (ondernemers!) en een enkele tot relatieve seniliteit gereduceerde prof. dr. (hoi Cliteur!). Je ziet dezelfde LPF-tendensen; dezelfde combinatie van ambitie en knulligheid. Zelfs zo iemand als Jort Kelder probeert toch nog altijd een beetje een ironische afstand te bewaren tot deze bende - geen wonder dat hij geen zin heeft om als een soort Gonny van Oudenallen de geschiedenis in te gaan. 

Wat eigenlijk het punt is: een partij waarin een loser van het kaliber Yernaz Ramataursing boven kan komen drijven is geen partij voor grote mensen, maar een LPF 2.0. Yernaz is een vrij vriendelijke maar aartsdomme idioot die alleen een plekje heeft in het publieke debat omdat hij mentaal geretardeerd genoeg is om zonder schaamte en zelfinzicht domme libertarische dingen te roepen. Een IQ'tje kamertemperatuur dat ooit een half boek van Ayn Rand in samenvatting heeft gelezen op het internet en sindsdien bekend staat als de grote libertarische denker. Redacties van radioprogramma's die bang zijn om "te links" over te komen nodigen hem dan uit voor de het "rechtse geluid" - ondanks dat het niets voorstelt, of misschien juist wel daarom - en zo krijgt zo iemand die groep vijf nog niet helemaal voorbij is qua politieke denkbeelden ineens een beeld van zichzelf dat het een uiterst belangwekkend commentator is. Heel grappig, libertarische standpunten voor iemand die de dertig nadert maar nog nooit een echte baan heeft gehad, maar een beetje droevig is het wel. Geen polletiek avontuur heeft hij niet meegemaakt: Jantje Roos, de Libertarische Partij en uiteindelijk de Terry. Kortom, een joker, een nonvaleur, die nooit in een andere maatschappelijke structuur van waarde is, behalve als "opiniemaker" en talk, zoals schrijver dezes maar al te goed weet, is cheap. Het is bijzonder verdrietig als dat het beste is waarmee de Terry op de proppen kan komen. Als dat de oorlog moet winnen in 020, nota bene de grootste stad van het land en de thuisbasis van het forum, dan moet het met het maatschappelijke basis waaruit de Terry kan selecteren wel erg bar gesteld zijn. Flankeer dat met een gesjeesde VVD'er en Tante Bel (over de Roze Doden niets dan goeds) en het resultaat is pover: een netwerkloos blaatpartijtje.

Kortom, ook het FvD gaat ons niet verder helpen in de strijd tegen de TINA-politiek van de eurocraten. De macht is te sterk geconcentreerd in transnationale verbanden, in maatschappelijke middenveldjes. Het leek nog zo hoopgevend dat de Terry zijn anti-elitaire partij juist begon vanuit de elite, vanuit de academische omgeving, maar uiteindelijk weet de Renaissancevloot toch kennelijk te weinig matrozen te ronselen in de structuren die er toe doen. Ook was het slim om in Rotterdam aan te haken bij een partij die wel wortels heeft in een bestaande stad, Leefbaar: maar meer dan een gelegenheidsalliantie is het niet. De gretigheid om in Amsterdam toch mee te doen met een lijst losers toont maar aan dat het ongeduld om Nederland nu echt te veranderen (yeah, right) groter is dan de aantrekkingskracht naar de rest van de samenleving toe. Blijft over: een platform voor een narcistische mix van brillantine en 19e eeuws Sociaal-Darwinisme in een goed pak. Een zaal vol Vinexspenglertjes die met een das van pappie en een lidmaatschapskaart van hb0-Dispuut "Amicitium et Fidelitas" in Deventer vindt het dan misschien wel prachtig, maar de ware revolutie blijft voorlopig nog even uit. 

En dan tot slot even een tweetje van notoire linksdebiel Sander Philipse, die zo aardig was om de rantings van Baudettie even onder elkaar te zetten.

We moeten streng zijn: de Kapitein van de Renaissancevloot liep zich stuk op de Geus van Breda. Dijkhoff pareerde Baudet moeiteloos. Maar één kanonskogel raakte de partij recht in haar bestuurlijke arrogantie, en die knippen we schaamteloos selectief:

Dit is waar Baudet raak schiet, want dit is de vvd ten voeten uit. Burgerinspraak op specifieke onderwerpen wordt door de vereniging voor demofobie ernstig gevreesd (want dan zouden ze wel eens teruggefloten kunnen worden), dus schildert Dijkhoff de gemiddelde kiezer af als een opstandige puber die elke dag alleen maar friet (het is inderdaad friet - red.) zou vreten & Netflix zou kijken, als hij (m/v/asha) het voor het zeggen had. En dat is, zoals Baudet perfect poneert, de kern van bestuurlijke arrogantie waar de vvd zo gigantisch aan lijdt. THEY RULE THIS COUNTRY!
Liveblog: over de regeringsverklaring, nog steeds hierrr.

Dat is nou aardig. Die arme onervaren Annabel Nanninga heeft nog nooit een politieke campagne gevoerd en nu wordt ze door belastinggeld-haatsite Joop.nl en de Krant van Goedvolkend Nederland meteen een handje geholpen.

Betere reclame had La Nanninga zich niet kunnen wensen: een Jooper die heel hard RACISME RACISME RACISME roept en Aaf Brandt Corstius die een soort dichtgetikte denkangstvariant van deze tweet bij elkaar typt. Van Joop.nl is zo'n racismestuiptrekking inmiddels zo voorspelbaar dat zelfs de reaguurders aldaar zich genoodzaakt voelen het gebrabbel met feiten te weerspreken. En bij de Volkskrant zijn de argumenten ook al op dus krijgt Nanninga het verwijt lelijke zinnen te schrijven (niet waar) en eindigt Brandt Corstius met de opmerking dat ze straatintimidatie iets vindt om naar uit te kijken. Niet helemaal #metoo-verantwoord, maar waarom zou je uitleggen waarom je het met iemand oneens bent ("Het gaat er niet eens om of ik het met haar eens of oneens ben") als je ook een grapje met een baard kunt maken over Thierry Baudet. Het is nog vijf maanden tot de gemeenteraadsverkiezingen en de schrik zit er nu al goed in bij weldenkend Nederland. Kortom, iets om naar uit te kijken.

Enorm verdrietig weer dit hoe dom en drammerig academisch links omgaat met andere meningen dan de "progressieve" orthodoxie. Studenten geschiedenis nodigen Terry uit om te komen praten over wat te doen met je universitaire bul. Leuk, want als iemand een grappige carrière heeft dan is het Terry wel. Van mislukt academicus naar vlammend kamerlid. Het ging niet eens over omvolking of iets dergelijks, maar gewoon over wat te doen in de grote maatschappij als het studeren voorbij is. Lachen toch? Nee, niet voor zuurlinkse debielen die iedereen ten rechterzijde van GroenLinks verklaart tot Hitler. De studenten luisterden allemaal netjes en stellen wat kritische vragen. Prima, keurig, niks aan de hand. MAAR DAN! Juist het lagere onderwijzende personeel - toch vaak aktivisten die uit ellende en onverkwikkelijk karakter nergens anders terecht kunnen dan in een stoffige boekenkast ergens achterin de letterenfaculteit - ging als een stel kleuters zitten joelen en bulderlachen achterin de zaal. Zo enorm sad. "Volgens Esther van Landeghem (ONS) was de docenten vooraf gevraagd om tijdens de bijeenkomst in debat te gaan met Baudet. ‘Dát hebben ze afgewezen, maar vervolgens zaten ze wel te gniffelen en onderbraken ze de lezing, waardoor studenten hún bijdragen niet durfden te geven. Ze kozen voor een laffe onderbreking.’ ‘Deze docenten hebben ook nog eens niet betaald’, weet assessor Olivier Fajgenblat. Toegang tot de carrièredag kostte drie euro. ‘Toen ze gewoon naar binnen liepen, durfden studenten hen niet te weigeren’, zegt Fajgenblat. ‘De machtsverhoudingen liggen complex." Helaas noemt de Mare (universiteitskrantparel van Leiden) geen namen en rugnummers, maar het is wel weer ontzettend jammer dat de zogenaamd intellectueel hoogstaande promovendi en postdokkertjes weer minder volwassen blijken dan hun negentienjarige postpuistenpuberale pupillen. Ook is het weer mooi om te zien dat englinks niet met de academische vrijheid van denken en spreken om kan gaan, maar dat wisten we na de 20e eeuw al. Dat Leiden maar voor altijd een bolwerk van vrijheid mag blijven - dus een beetje rechts, want links en vrijheid gaan samen als haring en slagroom.

Het staat in talloze artikelen beschreven, maar velen wisten het niet: Onze Jongens en Meisjes kopen hun eigen kisten, scherfvesten en handschoenen. Baudet liet het zien. Ogen gingen open. Maar de MSM en het Partijkartel werden boos. Want Baudet.

Als de democratie een marktplaats voor ideeën is, dan was Thierry Baudet tijdens het Hennisdebat de beste koopman. Hij verscheen ten tonele in een camouflagevest en met een paar legerkisten in de hand. Liep nog even - opzettelijk? - terug omdat hij een velletje tekst vergeten was. En begon toen, terwijl iedereen de adem inhield danwel onmiddellijk boos werd omdat hij over de rug van twee dode militairen een verkleedpartijtje hield, aan een betoog dat hout sneed, inhoudelijk on topic was en de pijnpunten van onze militaire tip of the spear feilloos blootlegde. De verwrongen blik van Jeanine Hennis sprak wat dat betreft boekdelen. 'Onze Jongens hebben slecht materiaal, en kopen dus maar hun eigen spullen om zich veilig te houden', zo legde Baudet uit aan de hand van zijn verkleedkist, 'en dat is de essentie van de ellende bij Defensie'.

Nou. Toen was het bal. NPO'ers, MSM'ers, D66'ers: iedereen en z'n Baudet hatende buurman pislink ende woedend natuurlijk. Want Baudet. En hoe durft ie. En het gaat Hem alleen maar om Hem. De hufter! De ijdeltuit! De schmierende toneelspeler! Zie Marcia Luyte (PvdA, Buitenhof) hierboven. Zie D66 Kamerleden Sjoerdsma en Verhoeven. Scroll eens door de timeline van deze D66-voorlichter. Zelfs JanD werd boos, en haalde zoals zovelen de Jolande Sap stekkerdoosvergelijking van stal. Onterecht en onjuist.

De Stekkerdoos van Sap was lege symboliek. Een metafoor die letterlijk werd uitgevoerd, maar die niets betekende. Het betoog van Baudet was inhoudelijk, zijn outfit ondersteunde het verhaal en de feiten waren correct. De beelden gingen niet voor niets keihard op het web met alleen al in ons netwerk (GS, Dumpert, GS Facebook) meer dan een miljoen views. Da's drie keer Buitenhof in een paar uur. En wat we daarop op internet zagen, was dat bij heel veel mensen het licht aan ging. 'Is het zó erg?' Kijk bijvoorbeeld eens naar de instemmende reactie van deze Afghanistan-veteraan, maar vooral naar de reacties op zijn tweet. Mensen stellen vragen, zijn verbaasd, leren voor het eerst over deze absurde tekorten en spreken hun afschuw uit. Dat heeft Baudet gedaan. En militairen reageren, op social media en in de comments:

Natuurlijk waren er ook militairen en veteranen pissig op de performance van Baudet, maar we konden ons niet aan de indruk onttrekken dat zulks meer te maken had met de man dan met zijn missie. Soit, best begrijpelijk dat je een hekel hebt aan Baudet. Het is ook zonder verkleedkist niet zelden een clown - die vooral optreedt voor zijn eigen vermaak en voldoening.

"Maar hij deed niet mee aan de rest van het debat", klonk er ook nog. Klopt. Waarschijnlijk, maar dat is gissen, had hij zich totaal niet ingelezen in het OVV-rapport. Maar waarom zou je ook in zulke uitgebreide ambtelijke onderzoeksreflecties op haperingen in het uitvoerend beleid duiken, als je wel bent ingelezen in wat de praktische gevolgen zijn van defensiebezuinigingen voor onze boots on the ground. Baudet had derhalve aan vierenhalve minuut genoeg om zijn punt te maken.

Wint Baudet hier persoonlijk mee? Jazeker. Wint zijn partij hier propagandapunten? Uiteraard. Was de Tweede Kamer weer eens het decor voor een facebookfilmpje ter meerdere eer en glorie van hemzelve? Ongetwijfeld. Maar zijn verhaal klopte. Het raakte een snaar. Het entameerde een massa buiten de Binnenhofbubbel en de echokamers van de mainstream media. En de minister vertrok.

"Marketingdemocratie!", werd er gepikeerd geroepen. Sure. Maar dat doet de vvd ook, met hun 'kom een bakkie doen' koffiekarretjes waar ze de valse indruk wekken dat ze naar je luisteren. Of de PvdA, met hun deur tot deur rozenverkoop. En alle andere partijen op het Binnenhof doen het ook, iedere dag. Alleen verpakken zijn hun marketing in voorlichterstaal die net zo lang gewikt en gewogen wordt tot het voorschrijft wat zij, de verkooppraatjesmakers, willen dat jij, de kiezer, er in leest. Zodra een marketingdemocraat echter zijn saaie grijze pak en dito sprekerstoon van zich afwerpt en met veel poeha in een camo-vest het spreekgestoelte bestijgt, begint ineens iedereen te steigeren. 'Ja maar wacht eens even, deze populist staat een politiek praatje voor zijn eigen partij te houden!' Natuurlijk. Dat doen ze toch allemaal? En bij het Hennisdebat deed Baudet het als beste.

Op de democratische marktplaats voor ideeën had hij de beste presentatie. Daarmee bracht hij de Kamer naar de koffieautomaat. En bij de koffieautomaat spraken de mensen over de pijnlijke praktische gevolgen voor onze militairen, die met een slechte uitrusting hun leven moeten wagen voor ministers die om politieke redenen in Mali willen zijn. Want het verhaal klopte en sloeg daarom aan. (Als het niet klopt, zoals zeg maar het meeste wat DENK bijvoorbeeld roept, dan slaat het ook aan maar dan prikt iedereen er doorheen. Want in tegenstelling tot wat pers en politiek vaak lijken te denken: de meeste mensen zijn niet dom of gek.)

De winst voor Baudet? De meer dan een miljoen mensen die hem met zijn legerboots en groene bodywarmer hoorden spreken, zagen daarna de minister de verantwoordelijkheid nemen voor gemaakte fouten, en opstappen. Het leek wel of hij haar eigenhandig uit haar stoel schoot, want ontelbaar veel meer mensen zagen wel zijn filmpje maar niet het hele debat, terwijl iedereen aan het einde van de avond wel vernam dat Hennis ontslag nam. Daarom is het partijkartel pissig en daarom zijn de MSM aan het morren: de electorale bonus-bijvangst van dit debacle voor de vvd, verdwijnt in de vestzakken van Thierry Baudet. De fascist, de xenofoob, de Kultur-Kraker van Koolhaas.

Waarom wij dat allemaal zo vermakelijk vinden? Omdat wij weer een mooi inkijkje kregen in het partijkartel en de media-mores. Dankuwel, dames en heren grijze muizen, voor dit stekkerdoosmomentje. Op naar het volgende toneelstukje van Thierry, de meest verfrissende ijdeltuit van de Tweede Kamer, die weet hoe je de democratie uit de klauwen van het partijkartel en haar mediamachine trekt, en terug naar de mensen brengt.

Eerst denk je 'is dit LOL of WTF' en je neigt naar het laatste. Het gaat over dode militairen - niet echt het moment voor een lolletje in de Kamer.

Maar Brigadier Baudet had een inhoudelijk sterk betoog over zijn outfit, op feiten gebaseerd, zoals vaak beschreven in artikelen over defensietekorten. Geen goede laarzen. Geen goede scherfvesten. Helmen die gedeeld moeten worden. Militairen die hun eigen spullen moeten kopen. Hennis keek er heel wrang bij. Op de publieke tribune werd geklapt. Maar dat mocht niet van de voorzitter...
Debat: Eerste termijn voorbij. Dinerpauze tot 18u30. Dan antwoorden van Hennis. Inlezen hier. Teruglezen daar.

God wat een treinongeluk van een "essay" weer in de Volkskrant vandaag. De verder niet bijster intelligente of interessante romannetjestyper Philip Huff vraagt zich af waarom de rijke tatta's uit het Gooi op Terry stemmen. Met behulp van de "grote denkers" als Yuval Noah Harari en Daniël Kahnemann (u weet wel, van die grote stapels bij de Bruna op het station, tussen de scheurkalenders en de huisvrouwenlectuur) probeert hij zijn eigen moeder te begrijpen, die nogal lovend was over de vleugelneuker. Portee van het betoog: Gooise mensen zijn stom want ze hebben al het geld van de wereld maar kunnen niet delen met dobbernegers. Ook zijn ze stom omdat ze tegen open grenzen zijn maar wel vijf keer per jaar de wereld rondvliegen. Als ze nou allemaal nou zouden deugen dan zouden ze niet op Terry stemmen, maar gewoon eerlijk hun poetjes delen. Zucht. Het is zoals altijd bij dit soort tuigschrijvers geen poging om dingen te begrijpen, maar om de mensen die hij omschrijft te dwingen tot een uiterst simplistische progressieve moraal. Onder de vlag van een vraag een betoog houden, het blijft een ziekelijke gewoonte. Jammer Huffie, we trappen er niet in. Bovendien snapt hij er niks van: het gaat niet om het geld, het gaat om de cultuur. Huff snapt gewoon echt niet dat juist die progressieve monocultuur van altijd maar het ideaalbeeld van de mensheid stellen op de verdrukte hoofddoekneger zo slecht valt bij mensen die de economische ruggengraat van het land vromen. De dwingende multiculturalistische moraal van "verbinding" gaat er gewoon niet in, in het Gooi - het geld kunnen ze prima missen, maar dat ze gedwongen gezellig moeten doen met achter de kinderwagen schuifelende kopvodden en opgeschoren tuigmocro's gaat er gewoon niet. 

Het hele idee van een "rainbow nation" waarin iedereen blij en solidair is (en dat mag wat kosten) op puur culturele gronden is een illusie en is alleen relevant voor een overgesubsidieerd kliekje beleidsmakers, academici en beroepsslachtoffers. Sterker nog: Gooise mensen hebben totaal geen probleem met dokken voor dingen waar ze geen zin hebben. Onkruid? Tuinman. Lastige kinderen? Remedial teaching, bijles, summer schools in het buitenland en als ze oud genoeg zijn worden ze gewoon met een enorme zak geld en een koophuis over het hek getyfd in Amsterdam (waar ze dan weer domme progressieve dingen gaan doen aan de UvA, maar dat terzijde). Meer dan 50% belasting betalen om geen last te hebben van Andere Mensen doen ze dan ook graag: daarom moet je Gooise mensen ook niet de hele dag krampachtig willen laten verbinden op het culturele vlak. Het progressieve systeembombardement in de Kamer, in de media en op de televisie werkt daarom averechts. Nee, de average tatta wil niet de hele tijd als ie naar de opera gaat een ingelast stuk over vluchtelingen. Nee, men wil niet in elke weekendbijlage interviews met "allochtone rolmodellen" over hun afkomst en waarom hun verhaal de criminaliteit op de binnenlandpagina's van hun stamgenoten een paar bladzijdes eerder zou moeten compenseren. Nee, men wil niet continu geconfronteerd worden met "de andere, onderbelichte kant van de islam". 

Men weet in 't Gooi instinctief donders goed dat bepaalde culturen (namelijk, die van de blanke bourgeoisie) wel tot economisch succes en welstand leiden en dat de corrupte culturele patronen van buiten die welvaart bedreigen. Dat schrijft Huff laatdunkend weg als "culturisme", maar helaas is het nu eenmaal zo dat er wel degelijk culturele gronden zijn waarom de witte Nederlandse bourgeoisie een samenleving op kan bouwen met Volvo's en rietgedekte huizen en waarom West-Afrikaanse zonnebrillenverkopers dat niet doen: om dezelfde reden dat Arabieren geen auto's bouwen en Japanners wel. De progressieve monocultuur van de Huffjes die dit verschil moord vindt en zoveel mogelijk probeert uit te bannen door het culturele kompas op de grootste gemene deler te zetten (de exotische, geïmporteerde mohammedaanse onderklassecultuur) wekt instinctief weerstand op bij de witte bourgeoisie. Binnen de UvA-achtige denkers van het land is het stellen van de vraag over de auto's, de Arabieren en de Japanners een dusdanige intellectuele doodzonde dat het maar wordt afgedaan met een korte verwijzing naar een of andere studeerkamergeleerde (in dit geval de nieuwe darling, Harari, maar daar kun je net zo goed Chomsky of wat van de Frankfurter Schule invullen) die in zijn kamertje bedacht heeft dat de westerse cultuur slecht is en dat een vaag idee van multiculturalisme heus veel beter is. Jammer genoeg voor de Huffjes trappen de mensen buiten de progressieve cultus niet in deze intellectualistische sofistiek: die leven gewoon in een cultuur, in plaats van dat ze uit een soort modieuze geborneerdheid verklaren dat ze "boven" de foute thuiscultuur staan. Kortom, de moeders van de Philipjes stemmen inderdaad Terry (en vroeger de Bolk) uit angst om de basis van hun welvaart, de cultuur van de bourgeoisie, te verliezen. Dat is maar goed ook:  stel je voor dat ineens alle gewone witte mensen in Nederland er de huwelijkse trouw van de Antilliaan op gingen nahouden, de Somalische werklust zou cultiveren of het Marokkaanse subsidienepotisme zou nastreven. Het land zou in het honderd lopen. 

Kortom, de culturele strijd om gender en cultuur, aangewakkerd door een progressieve kliek post-puberale bourgeoiskindertjes is niets anders dan een soort ongelijke Oedipale afrekening met pappie en mammie. Verdrietig zeg, zo'n thuissituatie. Jammer dat Flippie Huff zo'n culturele oorlog moet voeren tegen zijn moeder en haar tennisvriendinnen. Gelukkig heeft dit pseudofreudiaanse gefriemel wel degelijk  effect op de verhoudingen in het land: door de drammerij van het urbane moderne links schuiven de gewone mensen met een baan in de provincie steeds verder op naar rechts. 37 zetels en een beetje voor links, een prachtig resultaat van 40 jaar dwangmatige verbinding met het kleedjesvolk. Eigenlijk zou de progressieve kliek in de Azijnbode eens wat meer durven loslaten, om te voorkomen dat de conservatieve reactie op het progressieve fanatisme verder doorzet. Gewoon niet meer de hele dag drammen over gender en inclusiviteit en diversiteit zou het beste zijn wat progressief links kan doen: de rijke tatta's betalen toch wel netjes hun belasting, ze hoeven alleen niet de hele dag overtuigd te worden van hun foute witheid. Misschien dat het dan toch weer eens een keer gezellig wordt in huize Huff.

Je hoort ons niet zeggen dat Thierry Baudet een hoogbejaarde, antimodernistische kunstsnob is in het lichaam van een jeune premier.

Maar Thierry Baudet zal zichzelf best omschrijven als hoogbejaarde, antimodernistische kunstsnob in het goddelijke lichaam van een jeune premier (dat goddelijke is zijn eigen toevoeging - red.). En derhalve gaat de kapitein van de renaissancevloot verder dan Lange Buma-Marsen naar het Rijksmuseum, Pechtoldiaanse Spruitjesplicht en klassikale Wilhelmus-karaoke. Want je moet eerst breken voor je kan bouwen en dus begint Baudet een beeldenstorm tegen postmoderne kunst. Polemisch dan hè, niet op de IS/SJW-manier. In een rant (althans, we denken dat het een rant is want wij spreken geen hoogcultuurs en al helemaal geen Franse namen) op de website van zijn politieke partij roept hij op het KUNSTKARTEL te gaan breken. Jawel, dat schijnt er dus ook al te zijn, het is een kitscherige nageboorte van het postmodernisme en het verzet tegen dat kennelijke kwaad bevindt zich op een piepkleine expositie in Parijs,  alwaar "wellicht een eerste stap richting de herwaardering van schoonheid binnen de kunsten" kan worden gemaakt. Sure, wij kotsen op zich ook wel op het luidruchtig gevierde maar van chronisch lege emoties doordrenkte postmodernisme in de politiek en het publieke debat, maar in de kunst kan het ons dan weer geen kudt schelen [kleineletter-disclaimer: zolang er niet te veel subsidie naar talentloze vrijeschoolgeluiden en egomane montessorischildermeuk gaat] want wij vinden moderne kundtst-projecten vaak gewoon heel leuk en ludiek en zeker als ze in protestverpakking worden geëxhibitioneerd aan een groot publiek of verwarren we nou moderne kunst met (dis)functioneel naakt? Maar enfin. Onze zondagse Ravensburgerhobby en liefde voor activistisch bloot is dus niet Thierry's idee van Kunst met een grote K en daarom gooit hij zijn masker als Kamerlid af om revisionistisch ten strijde te trekken. De Forum-aanhang zit vast enorm te wachten op kunstkwezelarij dus hup, te paard schildersezel!

\

Astemblief, een gratis printbare ansichtkaart uit de Hitkrant voor de fanboys en girls. De voor Alexander Pechtold onbegrijpelijke en onmogelijke woordcombinatie gooit Thierry Baudet er gewoon uit: "Ik word de nieuwe premier van Nederland." Staat allemaal als quote in de Santegoedsbode (Bl€ndl€) en dus is het waar. Eet kont, Mark Rutte! "Straks? Snel. En niet misschien, maar zeker. Daar ga ik voor. Er gaat een hele hoop veranderen als ik premier word." Dat iedereen het weet. O ja, Thierry is naar eigen zeggen niet homoseksueel. Krijgt zinkend schip Nederland weer eens een heteroman als kapitein. Ook leuk.

PS Harry de Hengst wil voor Thierry de Eerste Kamer in. Meh.

Ach, het Schorem voor Demagogie. Opgericht door elitaire baasjes om de elite een les te leren. Is het dan raar dat Willem van Hanegem zich bij de partij aansluit? Nee. Bij voetbal gaat het net als de politiek: er zijn 17 miljoen mensen die prima weten welke koers de nationale ploeg moet varen, maar een klein kluppie van kartelista's (Ome Louis, Penis Lawyer, Leo Handafhakker) heeft de touwtjes stevig in handen. Met Wim van Hanegem is het FvD dus wéér een lid van een traditionele mandarijnenclub rijker. Alle 17 miljoen bondscoaches op de bank nu! Breek dat kartel!