"Deze week verscheen als 'verhaal van de dag' op de correspondent een artikel met als titel: 'Aan de rand van Europa worden kindsoldaten klaargestoomd voor een oorlog tegen Rusland'  het hele artikel suggereert dat de Baltische landen zich op grote  schaal klaarstomen voor een oorlog, en doodsbang zijn.  De kop van het  artikel is inmiddels veranderd in 'Aan de rand van Europa zijn kinderen bang voor Rusland dus leren ze vechten'  ik denk dat ze de clickbait al gescoord hebben, vandaar de wijziging,  maar het artikel zit nog steeds vol met fake news en dat is niet  onopgemerkt gebleven. Een aantal feiten die misplaatst zijn, en ook  opgepakt zijn door het nieuws in Estland (waar deze reaguurder zelf woonachtig is):

1. De foto's zijn in scene gezet, de Italiaanse mafklapper die de foto's  wilde maken was erg teleurgesteld dat in Estland de scouting géén wapens  heeft. Hij noemt het gewoon een jeugdmilitie en heeft die kinderen wat wapens in de handen gegeven. Je ziet ook dat die kinderen de wapens verkeerd beethebben (vinger op de trekker). Dit komt omdat in Estland deze groep gewoon een groep scouts is, net zoals je die in Nederland ook  ziet.

2. Er is in Estland, Letland en Litouwen inderdaad een vrijwillig leger,  net zoals je in Nederland de Nationale Reserve hebt. Hier mag je trouwens alléén lid van worden als je 18 jaar of ouder bent. 

3. Schrijver schrijft dat hij toevallig over zandweggetjes rijdt en ineens  besprongen wordt door groepen jongeren, dit is dikke onzin. De landen  zijn erg dunbevolkt, je moet echt door de bossen gaan rijden wil je een zandpad vinden, en de kans dat je nét op dat moment een groepje scouting  tegenkomt? Marginaal.

Estse media spreken schande van deze framing vanuit het Westen. Dit artikel is namelijk ook weer opgepakt door Russische media, die nu kunnen  vingerwijzen van: 'Zie je wel, het Westen bereidt zich voor op een oorlog met ons!' Dit is olie op het vuur gooien, slechte artikelen van De Correspondent, en walgelijk als Nederlander in Estland. De Correspondent wakkert angst aan en verspreidt haat!

Groeten,
Reaguurder Metworst"

Jaja, De Correspondent. Pretendeert het slimste medium van Nederland te zijn door te komen met experts, veel te lange stukken en een ENORM nuffige act. Maar goed, elke vorm van kritiek gaat het raam uit als het Sylvana-effect wordt ingezet: als zwarte activisten iets roepen op het platform komen ze overal mee weg, want eindredactie op historische feiten is immers racisme. Nu dit weer: bij het voorstellen van de kersverse Correspondent Vergeten Geschiedenis, Karin Amatmoekrim, zeggen de schrijvers hier gewoon doodleuk dat Nederland de "eerste concentratiekampen ooit stichtte". Sniewaar, want je had al veel eerder concentratiekampen. Boven-Digoel is gesticht in 1926 als reactie op de opkomst van onafhankelijksbewegingen van communistische en islamitische signatuur: een mensonterend oord want kapot warm, veel te weinig eten en allemaal gore tropische ziektes. Onmenselijk wreed en bedoeld om opstandelingen dood te werken, maar daar gaat het nu even niet om: het was lang niet het eerste kamp. Zo oefenden de Duitsers hun trucje van de Endlösung al in Namibië tussen 1904 en 1908 en stopten de Engelsen onze Zuid-Afrikaanse stambroeders in kampen tijdens de Tweede Boerenoorlog. Over verborgen geschiedenis gesproken. 

Ook doen de schrijvers van het stuk, de corrie-eindredacteur Andreas Jonkers en de gekende dramtivisten Miguel Heilbron en Mitchell Esajas alsof Boven-Digoel verzwegen wordt, maar dan heeft ze kennelijk nog nooit een boek over Nederlands-Indië gelezen waar het gewoon keurig instaat. Daarnaast wordt er natuurlijk weer gedaan alsof alle witte mensen super evil waren en allemaal voor het interneren van politieke gevangenen waren, maar dat doet het contemporaine debat over de kampen in de kolonie en in Den Haag totaal geen recht: er was nogal veel oppositie tegen het punitieve koloniale systeem en de strafkampen/maatregelen in het bijzonder, maar zo'n veelkleurig beeld komt de drammers natuurlijk niet uit.

Het enige wat de zwarte racisten en hun helper whitey's willen horen is dat de Nederlandse mensen het allerfoutste ever ooit waren, zelfs al spreken alle historische bronnen hun zieke frame tegen - uiteraard met herstelbetalingen, zieligheidssoepsidie en quota als doel. En Bobbie Rijndwerg c.s. durven Amatmoekrim niet te corrigeren uit lafheid, want als je racist bent, ben je af.

Niet samen te vatten? Wij hebben het boek nog niet gelezen, dus hier alvast een poging. *Veel beleidsmakers zijn bang dat mensen misbruik maken van uitkeringen, subsidies en andere regelingen. Om dat te voorkomen is veel beleid gericht op het controleren van mensen die de overheid eigenlijk zou moeten helpen. Dat is niet alleen ontzettend duur en inefficiënt, het zorgt ook voor onrechtvaardige situaties. Om dit punt te illustreren noemt Bregman een aantal voorbeelden die hij ogenschijnlijk van allerlei kanten bespreekt, maar dan toch vooral de kanten die zijn eigen stelling ondersteunen. Verder staat er ook nog heel vaak 'ik dacht eerst dat het zus zat, maar ik zat er helemaal naast, het zit eigenlijk zo'. *Zo. Nu al zin in 10 september. Het wordt episch.

De Belastingdienst, onder druk van de Tweede Kamer die na de Bulgarenfraude een harde fraudeaanpak eiste, sloeg in haar klopjacht op fraudeurs enorm door en misbruikte haar macht door zonder enig bewijs van fraude de uitkering van kinderopvangtoeslag te stoppen met enorm veel leed voor duizenden ouders tot gevolg. Deze week worden politici door de Parlementaire ondervragingscommissie kinderopvangtoeslag gehoord over hun rol in wat de toeslagenaffaire is gaan heten. RTL Nieuws en Trouw brachten de vele misstanden door de Belastingdienst aan het licht. Die zijn niet mals, dit zijn maar een paar voorbeelden: onrechtmatig stoppen van toeslagen, etnisch profileren, stukken achterhouden in rechtszaken, gebruik van nepbewijs, mensen op geheime zwarte lijsten zetten en nog ongeveer 50 andere misstanden. Ongeveer 96% van de ouders die verdacht waren van fraude bleek achteraf onschuldig te zijn. 

Journalist Jesse Frederik van De Correspondent schreef onlangs over deze affaire een artikel met de eerste zes hoofdstukken van zijn nog te verschijnen boek over de affaire. In een podcast met de titel 'Wat de toeslagenaffaire zegt over de noodzaak van een ander soort journalistiek' geeft Frederik flink wat kritiek op de twee journalisten die de vele misstanden onthulden. Zij zouden hun berichtgeving te veel richten op het falen van personen. Ironisch genoeg blijkt nu juist dat het werk van Frederik journalistiek zwaar onder de maat is. 

Frederik zegt tegen iedereen die het wil horen, ten onrechte, dat de Belastingdienst niet de hoofdschuldige was. Die zou slechts een strenge wet uitvoeren die geen ruimte bood voor de menselijke kant. De rode draad is dat de Belastingdienst niet de hoofdschuldige is. In de aankondiging van het boek is letterlijk te lezen "vrijwel iedereen – ministers, Kamerleden, ambtenaren, journalisten – deed wat je van ze zou verwachten, en juist daardoor liep alles mis". In een podcast zegt Frederik daarover op 1:17:09 dat "die wet het grootste probleem is hier". Frederik slaat de plank volkomen mis.

Of je het hele verhaal wil lezen, moet je zelf weten (vrij land), maar in een lang en voor ons bierverweekte blogbreintjes onbegrijpelijk stuk over moeilijk postmodern feminisme viel bovenstaande kwoot op. De auteur van het verhaal, Bregje Hofstede ("1988, studeerde kunstgeschiedenis in Utrecht, Parijs en Berlijn"), dacht dat racisme en seksisme en andere nare menselijke gewoontes waren uitgeroeid. Dat valt dus tegen.

Nou erkent Bregje (of moeten we Mevrouw Hofstede zeggen?) gelukkig 1 zin verder dat vrouwen in Nederland 'niet meer wettelijk gediscrimineerd worden', maar ze had het toch graag op basis van de torenhoge verwachtingen allemaal wat eerlijker gezien. En dan denken wij simpele sujetten van het weke en verslavingsgevoelige mannelijke geslacht: Ja maar... kijk eens om je heen dan. De ideale wereld bestaat toch alleen in de hoofdjes van de maakbaarheidsdenkers? Diezelfde maakbaarheidsdenkers, die de afgelopen decennia de SamSams en de schoolboekjes geschreven hebben, de televisieprogramma's hebben gemaakt  en de culturele markt hebben gecreëerd waar millennialmeisjes zoals Bregje, pardon: de feministische autonome mevrouw Hofstede, hun vertekende wereldbeeld van vrijheid, gelijkheid en broederschap in een wereld zonder racisme, discriminatie en sekseverschillen hebben geleerd? 

Hoe vooruitstrevend onze samenleving ook is in haar gelijkheidsdenken, en hoe ver we daarin qua wetten & waarden ook voor lopen op de overgrote rest van de wereld: ook onze wetten, regels en progressieve moraal hebben toch nog nooit alle menselijke uitwassen kunnen uitbannen? De wereld is toch helemaal niet eerlijk?  Als er 99 mensen lief zijn voor hondjes, is er altijd wel die ene klootzak nummer 100 die zo'n beest toch een rotschop geeft. En in landen als Verleptië, Uitheemsië en Regressië zijn het er misschien wel 5, of 10, of 50 die zo'n schop geven.

Maar GeenStijl, so you're saying dat je dan maar niet feministisch moet zijn?

Neen. Maar mevrouw Hofstede schrijft haar alinea als een te diepe verzuchting over een wereld die niet aan háár verwachtingen wil voldoen, waardoor zij nu strijd moet leveren die anderen al voor haar gedaan hadden moeten hebben. Zij is hier weer het slachtoffer. En zo werkt het dus niet. Zo kweek je feministisch fundamentalisme, met uit slachtofferlust geboren schuldvingerwijzing, met excessieve taalpolitiedrang en met de de soms ronduit agressieve uitsluiting van andere opvattingen in het algemeen en het "blanke mannelijke patriarchaat" in het bijzonder waar de postmoderne feministen zich zo gretig van bedienen.

Noem ons maar simpele primaten. Maar alles wat Bregjes diepe verzuchting over verwachtingen versus werkelijkheid ons zegt, en wat in haar citaat wordt samengevat, is dat de progressieve babyboomers met hun maakbaarheidsideaal de sneeuwvlokjes hebben gekweekt die wij nu kennen als postmoderne millennials, die van klagen over de marginale tekorten in hun extreem verwende bestaan een businessmodel hebben gemaakt waarin ze ánderen willen laten werken om hén uit de slachtofferpositie te bevrijden. Dacht het ff niet. Man up, mevrouw Hofstede.

(Trouwens. Zelfverklaard fundifeministe Anne Fleur vond het artikel ook te moeilijk, want die snapte zelfs de plaatjes niet. Valt dat even tegen.)

Blank, zwart of bruin, NRC-correspondenten verwond je niet met rondslingerend puin. Ho. Nee. Wacht. Omdat stomme rotdictator Loekasjenko er in zijn eigen land een complete shitzooi van heeft gemaakt met een nepverkiezing waar ze zich zelfs bij D66 voor zouden schamen, ligt er nu een Nederlandse journalist in het ziekenhuis. Dat leest u goed. Emilie van Outeren werd zondag door "een nog onbekend projectiel" geraakt terwijl ze in Minsk verslag deed van de protesten tegen Loekasjenko. "Ze is vandaag voor verdere behandeling aangekomen in Nederland. Naar omstandigheden maakt ze het redelijk, ze is goed aanspreekbaar. Hoe lang ze in het ziekenhuis zal moeten blijven, is nog niet bekend." Veel beterschap, Emilie & Blijf met je rotpoten van de correspondenten van onze rotkranten af, Loekasjenko!

Welkom, en leuk dat je kijkt naar weer een aflevering "Ophef Betreuren" met NRC-stamhoofd Peter Vandermeersch. Vandaag wordt betreurd dat het NRC geen andere keus ziet dan een eigen medewerker uit te leveren aan een Chinees volkstribunaal. Oscar Garschagen, NRC's senior China correspondent alsook de voormalige chef van het AD die het pand in 2003 met pek en veren moest ontvluchten, werd begin deze maand door een van z'n Chinese fixers / tiklaven keihard beschuldigd van fake newsing. Volgens Zhang Chaoqun had zijn baas zeven journalistieke zonden begaan, en deze spijkerde hij even op keihard op z'n digitale voordeur. De initiële reactie van het NRC was op 5 september om Garschagen de zeven aantijgingen al toelichtend te laten weerleggen, en tegelijkertijd duidelijk te maken dat Hoelang eigenlijk de luie lul was, en niet Garschagen. "Wat is er aan de hand? In de aanloop naar Oscar Garschagens vakantie in augustus ontstonden er in het NRC-bureau in Shanghai wrijvingen met nieuwsassistent Zhang Chaoqun over diens research en zijn gebrek aan input. (...) Het spreekt voor zich dat de hoofdredactie van NRC erg betreurt dat een gewezen medewerker van NRC op deze manier de naam van een ervaren en goed ingevoerde correspondent en de naam van de krant door het slijk probeert te halen." Maar goed, das war einmal. Want vandaag op 20 september wordt het lopende onderzoek naar Garschagens zonden gewoon in PDF online geknald, wordt zijn oneervolle ontslag verbatim in de krant afgedrukt, en mag Garschagen bij de gratie van het NRC-regime nog één keer zijn spijt betuigen. "Ik heb daarmee het vertrouwen van de krant beschaamd. Ik weet gewoon niet meer precies wat ik dacht, anders dan het gaat niet gebeuren dat ik hier niet met een verhaal terugkom. Dat was mijn eer te na en al schrijvend ging ik een grens over, eigenlijk zonder het goed te beseffen. Ik vergeef het mijzelf nooit dat ik zo stom ben geweest en dat ik de normen van de krant en van mijzelf heb geschonden." Ja, je moet wat hè, ALS KWALITEITSCOURANT. Ohja, en hoe is het eigenlijk met die NRC-jouro Leonie "Beautiful Mind" van Nierop die achter elke boom een Mossad-agent ziet?

Maakt de Correspondent een best wel handig kaartje waarop de links-radicale mediahuizen te vinden zijn, gaan de rakkers van Elsevier en Algemeen Showbizzcourantblad en De Telegraaf en motherfucking EenVandaag, die al helemaaaaaaal hun bek moeten houden, miepen dat ze niet op de kaart staan. Tel je niet mee als linkspropaganda-jesseklaveriaans-doorgeefluik, is het wéér niet goed. Lieve Nikki cum suis. Prima overzicht man, van Smoutertje. Kijk nog eens goed naar die kaart. En heroverweeg het geven van de fucks.

Buon giorno, mi chiamo Matteo e hier zijn drie filmpjes.

Het zoemt al maanden in de online onderstroom: het Amerikaanse avontuur van De Correspondent is een  grote oplichting. Maar je weet hoe dat gaat: wie praat, slaapt bij de vissen. Totdat de tongen eenmaal los komen en dan gaat het hard. Nadat de eerste overstapper dit weekend haar mond open deed over de Amerikaanse oplichtingspraktijken van The Correspondent, volgen er meer. En niet zomaar meer, maar acclaimed author & journalist David Simon, schrijver van The Wire aka de beste misdaadserie ooit. David Simon is strictly a suit & tie motherfucker die als ambassadeur voor de Corrie optrad, dus als die schrijft dat Robbie & Ernst-Jan eigenlijk gewoon red tops stonden te slingen on one of them corners, dan weet je dat H.L. Mencken ligt te tollen in z'n journalistengraf:

"I can speak for my own experience. I was recruited to endorse this project by Mr. Pfauth on the explicit premise of a US edition and his direct references to me about the opening of a New York office. This is entirely disappointing. And to be clear we were not discussing a physical office space so much as US-based reporting with the first hires being likely based in NY, with a hope for expansion thereafter. The US-based talent and voice was key for me, even if home-base was overseas."

Wijnberg en Pfauth doen ondertussen een Jimmy McNulty, qua superonschuldige bambi-ogen opzetten en "What the fuck did I do?" schijnheilen, maar - laatste Wire-referentie, sorry - Omar is comin', yo. 
UPDATE 18u30: Eerst waren het slechts 12 klagers op Twitter, zei Bob Rijndwerg, maar nu geeft Correspondent Crowdfop & Phishing toch maar toe: "Yes, we scammed." Dat Amerikaanse avontuur is over&done with .