So ein Mist!

Nou dat is toevallig. De Berlijnse rapper staat Ski Aggu net een van zijn immergrüns te spelen - misschien wel 'besoffen in den spiegel schauen', of het enige liedje van deze meneer dat zelfs wij kennen, met een gastoptreden van slachtoffer van een anti-Holland-hetze Joost Klein. Afijn, meneer Aggu schrikt zich een hoedje als hij in zijn rechterooghoek plots vlammen ziet opstijgen uit een reuzenrad. 

Best penibel, want het ding zat behoorlijk volgepropt. Twee gondels vlogen uiteindelijk in brand; inzittenden wisten via andere gondels te ontkomen. Wel zijn er meer dan dertig gewonden, waarvan twee ernstig, plus een paar agenten. Over de oorzaak van de brand is nog niets bekend.

Riemen vast

Lekker vergaderen ideetje pitchen MANNEN mmja ik begrijp wat je bedoelt maar ik voel hem nog niet helemaal hm ok op zich wel een goed onderwerp hoor maar misschien kan de invalshoek scherper CIS-MANNEN ja wat vind jij aimee hm wel interessant maar heb je ook overwogen je toe te spitsen op HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN hadden we in het lentenummer daar niet al iets over ja klopt maar dat was een column hm ik wil toch liever nog een laag toevoegen ga er eens boven zweven ja ok doe ik en nu nou wat zie je ha nu je het zegt WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN wat vind jij veerle nou als je dan toch bezig bent misschien beter OUDE WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN bijna bijna BOZE OUDE WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN haha yes queen dat is hem verhaal schrijft zichzelf!

Volgende agendapunt: (obscure gebruiken van) obscure minderheden. Iemand?

Zomerverkansietip

Dimitri Verhulst is een van de beste (maar vooral ook: leukste) schrijvers van het Nederlandse taalgebied. De helaasheid der dingen (2006) en Godverdomse dagen op een godversome bol (2008) zijn meesterwerken die voor iedereen leuk zijn om te lezen, en niet alleen voor senior-medewerkers van Het Letterenfonds, pretentieuze beroepsrecensenten of UvA-alumni die graag fronzen maar zelden lachen. 

Dat gezegd hebbende: de klad is er na het eerste decennium van deze eeuw een beetje ingekomen. Elke pagina Verhulst bevat iets geweldigs; hij schrijft nog wel geniale zinnen, maar al een poosje geen geniale boeken meer. 

De enige keer dat hij bij zijn oude niveau in de buurt kwam was nota bene non-fictie, en liet genadeloos zien waarom het allemaal al een tijdje minder was. Onze verslaggever in de Leegte - ongedateerde dagboeken (2020) is een memoire over middelenmisbruik; van coke tot methylfenidaat (en koning alcohol natuurlijk). Pas aan het eind van het (nogmaals: geweldige) boek krijgen we iets van een aanleiding voor zijn zelfdestructie. Een ex beschuldigde hem (onterecht, volgens de rechter) van verkrachting. Dat is zo'n beetje het ergste wat een manmens kan doen, waar dan weer tegenover staat dat een valse beschuldiging ervan een van de ergste dingen is die een vrouwmens kan doen. Hoe dan ook. Omdat de meeste mensen denken dat rook een teken van vuur is hing Verhulst een veenbrand boven het hoofd; de tijdsgeest helpt natuurlijk ook niet mee. Ja, dat zijn ideale omstandigheden om jezelf een delirium in te verdoven.

Zal je altijd zien: krijgt zo'n vent eindelijk weer iets hoogwaardigs uit zijn tengels, komt vrijwel niemand het te weten. Het ontging recensenten, die het te druk hadden met het aflebberen van auteurs van identitaire non-fictie of met noeste pogingen krantenlezers ervan te  overtuigen dat er in afgedankte theezakjes als Mariken Houtman en Gerda Blees een Grote Schrijver schuilt. 

Goed, dan, zijn nieuwe werk, Bechamel Mucho. Over: Alex, animator bij een vakantieresort op Mallorca, en over de vrouwen met wie Alex rampetampt. Verhulst was ooit zelf animator, vertelde daar in een interview over en prompt ging overal het luchtalarm af. Als begintwintiger had hij bonussen gekregen om met (minderjarige) meisjes naar bed te gaan en daar kunt u van alles van vinden maar laten we op dit weblog een radicaal experiment uitvoeren: de kunstenaar loskoppelen van de kunst, of in ieder geval, de kunst niet afserveren op basis van mogelijke smakeloosheden van de kunstenaar. 

Als je dat namelijk doet, krijg je er een ongelooflijk grappig, vilein en menselijk boek voor terug. Net zoals in zijn hoogtijdagen maakt Verhulst het sublieme toegankelijk en het toegankelijke subliem. Zo goed als toen is het nog niet helemaal, maar hij komt er verdraaid dicht bij in de buurt. 

GeenStijl-expertoordeel: lees dit boek. Deze zomer nog. Hier verkrijgbaar als paperback, of hier verkrijgbaar als e-book. Doe jezelf een plezier. Van lezen op vakantie heeft nog nooit iemand spijt gekregen.

Deuntjestijd

Ja we hebben weer het een en ander voor u, van het daadwerkelijk goede tot het ronduit gênante. In de aanbieding: Blur live, en Blur is altijd goed, live al helemaal. De legendarische rapper Rakim die weliswaar nooit meer zo zal klinken als in de jaren tachtig maar opmerkelijk hedendaags klinkt. Bandjesjongens Art Brut met een nieuw gedicht/liedje dat zoals al hun gedicht/liedjes weer spri-spra-sprankelt. Empire of the Sun, u weet wel, die een beetje als MGMT klonken, hebben een nieuwe plaat en klinken een beetje als MGMT. Cults, zo'n indiebandje met twee of drie leuke liedjes, is ook weer de studio uit en de festivalweides op. Ene Brooke Candy heeft een nieuwe CD, we delen graag het liedje waarop ze eerst verzoekt de yoga op een andere plek dan gebruikelijk te doen, en daarna iets in haar hoofd te stoppen (wat is ons niet helemaal duidelijk; oordeel zelf). Wij stellen voor: een remix met mevrouw Hawk Tuah. U krijgt ook van ons: iets van de nieuwe plaat van Mustard, een rapbeatsmaakmeneer die de rapbeats maakte van hét rapnummer van 2024, dat al miljoenmiljard keer gestreamd is, de nu al legendarische Drake diss van Kendrick Lamar. Afijn we zetten hem er ook een beetje tussen als ode aan onze Mosterd, die normaal deze rubriek maakt maar ergens op een strand hordes schaarsgeklede Portugezen of Spanjolen of Bulgaren of Finnen of waar hij ook was leert hoe ze een of andere obscure cocktail maken.

Parlementaire enquete graag

Hee zeg Amsterdam en Utrecht zijn op grote schaal opgelicht. Eerst waren er de bakfietsen des doods van Babboe, nu blijkt zo'n beetje de hele sector corrupt. Niet alleen zijn die dingen dus lelijk en verschrikkelijk voor andere weggebruikers, bij nader inzien zijn Vlinder, Veerle en Valentijn hun leven ook nog eens niet zeker. Voertuigen van Vogue, Cangoo en Bakfiets.nl komen met enig instortingsgevaar, met alle gevolgen van dien. Een vader vertelt aan RTL: "De bak kukelde om en de kinderen vielen eruit. De kleine had een bult zo groot als een tennisbal."

De NVWA gaat onderzoek doen, maar misschien kan de NSC zich er over ontfermen, want dit alles gilt om Pieter Omtzigt. Wie was waar van op de hoogte - en wanneer? Onafhankelijk van de antwoorden is het wellicht tijd voor een nieuwe Landelijke actie: Sterf, Bakfiets, Sterf!

Het plan was om de Olympische Spelen te 'destabiliseren'. Dat plan gaat: niet lukken

Jongens misschien valt het met die sluwe Russen uiteindelijk toch wel mee. Ene Kirill Griaznov, van oorsprong finance-meneer, verhuisde naar Frankrijk en liet zich daar omscholen tot (meer dan verdienstelijk) chefkok. 

Tien jaar lang werkte hij toe naar een poging om de olympische spelen - die al begonnen zijn maar morgen officieel beginnen - te destabiliseren, lezen we bij The Insider.

Waar ging het mis? (Foto's van 's mans Instagram)

Als volgt. Het probleem: Kirill is, volgens enkele ex-vriendinnen in ieder geval, een beetje een zatlap. En met een beetje bedoelen we: een boel. Eerder dit jaar wilde hij van Moskou naar Istanboel vliegen, maar was dusdanig in de lorum dat hem de toegang tot zijn vlucht ontzegd werd. Daarop pakte hij de taxi naar Bulgarije, waar hij in Varna eindigde, aan het strand, dinerend maar dronken, dusdanig dat hij besloot wat op te scheppen tegen de tafel naast hem en vertelde wat hij van plan was. Toen ze hem niet geloofden liet hij zijn FSB-pasje zien (klaarblijkelijk hebben ze dat, raar eigenlijk, red). 

Wat dat plan precies was? 'Destabiliseren' dus, of misschien ook wel gewoon Fransen in mootjes hakken.

Hamas hamas joden aan het

Yep, dat zat er aan te komen. Gisteren sprak Bibi Netanyahu het congres toe (integraal na de breek); niet iedereen was even enthousiast over zijn komst. Dus verzamelde allerlei lieverds zich mid-psychose rondom het Capitool om een Amerikaanse vlag te verbranden, een fontein rood te doen kleuren (van het bloed, snapt u hem, red.) en een paar relikwieën van de lokale democratie onder te kalken.

Niet de beste verdediging van het geweldsmonopolie die we ooit hebben gezien

Sodeju. Dat ging even helemaal mis op Manchester Airport, waar agenten werden opgeroepen naar aanleiding van een woordenwisseling, en vervolgens flink mishandeld werden. Een vrouwelijke agent bleef met een gebroken neus achter; twee agenten moesten met hun verwondingen naar het ziekenhuis. Hieronder zie je de vrouw in kwestie, schijnbaar in tranen, bloed op haar gezicht. Dit puur ter context; wat daarna gebeurt, is onaanvaardbaar. Gewelddadige misdrijven gaan uiteraard gepaard met gewelddadiger arrestaties, maar dit heeft met beschaving weinig meer van doen.

Dan, het filmpje waardoor inmiddels heel Groot-Brittannië in rep en roer is. Een verdachte ligt op de grond, op zijn buik. Een agent, getrokken taser in de hand, schopt hem vol tegen het hoofd, om er daarna nog eens kiezelhard op te stampen.

Goh. Na het slechtnieuwsgesprek mag de getroffene zelf kiezen hoe hij het aan de rest vertelt

Zo zeg, die is even lekker in de schmink gezet. Als je niet beter zou weten zou je denken dat hij er gezond uitziet - voor zijn leeftijd, in ieder geval. Biden las vannacht voor van de teleprompter, zijn eerste speech sinds covid en Nancy Pelosi hem nekten. En heel eerlijk: het heeft er alle schijn van dat er een last van zijn schouders is gevallen, hij verspreekt zich zelfs amper.

Persoonlijke ambitie is niet belangrijker dan partijbelang, mijmert Biden, wat iets overtuigender zou zijn geweest als hij het voor het catastrofaal verlopen debat had gezegd, of vlak daarna. Hoe dan ook: hij maakt zijn termijn af, en benadrukt graag nog even wat hij tot dusver allemaal heeft bereikt in die termijn. Zo is hij alsnog flink campagne aan het voeren: het 'gevaar' Trump wordt nadrukkelijk aangestipt, en hij levert een enigszins ongemakkelijke, minutenlange opsomming van zijn prestaties. 

Nu nog een persconferentie, Joe.

Eerst Eva Vlaardingerbroek nu dit

God-god-gódverdomme als dit zo doorgaat komt KRO-NCRV er weer bovenop. Hier neemt het aantal katholieken goddank nog af, maar in het land waar we Sander Schimmelpenninck graag definitief naartoe zouden deporteren is er sprake van nieuwe en niet geheel natuurlijke aanwas. Want wat lezen we in Trouw: TikTok verandert onschuldige seculiere tienerzweden in koorknaapjes. Als duiding levert de krant misschien wel de domste quote van 2024 tot dusver: "Onder jonge mensen bestaat een groeiende belangstelling voor religie en kwesties als ergens bij horen, identiteit, gemeenschap en hoop." Is afkomstig van een hoogleraar overigens, voor wat het waard is.