Gigant

Modern geneugte: heerschappen (al dan niet gracieus) zien verjaren op X. We noemen: mindere goden als een Frans Weisglas of een Geert Dales, maar ook zwaargewichten als een Paul Cliteur, een Jack van Gelder, en de koning van de apenrots natuurlijk, Charles 'Pistol Whipper' Groenhuijsen. Op de een of andere manier raadt podcastprins Victor Vlam hem aan met pensioen te gaan en dat getuigt van lef maar u mag drie keer raden hoe het afloopt. Om met Omar uit The Wire te spreken: You come at the king, you best not miss.

It's fantastic

Roffel roffel boos boos onderbuik onderbuik waarom zijn er dan geen kleine dikke GI Joe's en Action Men met acne en een bril? 

Ja nee maar even zonder dollen, waarom eigenlijk niet?

Kijk wij hebben ook weleens wat cijfers over eetstoornissen en tienerdepressies voorbij zien komen en hoewel het directe verband zich niet eenvoudig aan laat tonen valt er iets voor te zeggen om preventief in te grijpen en meisjes niet alleen met poppen te laten spelen die aan een schoonheidsideaal voldoen waar zij hoogstwaarschijnlijk nooit aan zullen voldoen. Als je die meiden echt wil helpen kun je beter hun sociale media verwijderen en hun telefoon afpakken maar ja dat vereist allerlei inspanningen en het moet (klaarblijkelijk) wel leuk blijven allemaal. Hoe dan ook: de deur is open gezet en nu komt iedere denkbare subgroep vragen om een Barbie naar eigen gelaat. Als je maar lang genoeg aan dat rad blijft draaien gebeurt uiteindelijk dit: 

“Barbie is all about joy – about discovering and understanding the world through play – and it’s wonderful to think that children with a vision impairment can now play with a Barbie that looks like them,” Debbie Miller, director of customer advice and support at the RNIB, told CNN in a statement Tuesday.

Ja, mooi. Ze kunnen het goede ding niet of nauwelijks zien maar gelukkig zijn de gelijkenissen onmiskenbaar. Da's nog eens een opsteker! Asha ten Broeke hangt waarschijnlijk ergens brullend van pret uit het raam en het zal best wezen dat producent Mattel begaan is met het lot van alle denkbare minderheden en dan vooral hun kinderen, maar wat uiteindelijk écht belangrijk voor zo'n bedrijf is: geld aftroggelen. Limited edition, exclusief, tijdelijk aanbod, net zo gemankeerd als uw kind. 

Sjiek hoor.

Ja heel gek maar daar kunnen we best begrip voor opbrengen

Het staat iedereen vrij een zooitje van zijn of haar baan te maken maar dan moet je niet gek opkijken als het je uiteindelijk je baan kost, helemaal als mensen vervolgens aan je vragen wat er nou precies misging en je geen antwoord hebt of in ieder geval, geen antwoord geeft. Thomas Crooke klauterde anderhalve week geleden op een dak en werd aangemerkt als verdacht persoon. Toen had hij natuurlijk meteen ingerekend of uitgeschakeld moeten worden, maar in plaats daarvan kreeg hij de kans zijn tent op te zetten, de barbecue aan te slingeren, zijn meegebrachte exemplaar van The Greatest Hits of Tupac Shakur van a tot z af te spelen én een paar kogels op de gezellige appelwangen van een voormalig president van Amerika af te vuren. Dat vinden ze in Amerika natuurlijk niet leuk en dus verzochten zowel Republikeinen als Democraten gisteren in het congres oppermuts van de Secret Service Kimberly Cheatle vriendelijk om op te zouten, want ze is er misschien niet persoonlijk- maar wel eindverantwoordelijk voor. Na een nachtje slapen/wakker liggen legt Cheatle zich erbij neer en trekt 'haar' conclusies. Afijn je kunt veel van die vrouw zeggen maar haar handelingssnelheid en lerend vermogen zijn beduidend hoger dan die van dhr Joe Biden.

Welkom in de hel van Enschede?

He dat is balen voor al die millennials met noodpakketten maar het waterballet liet de randstad gisteren onaangeroerd en stortte zich volledig op Enschede en omstreken. Eindtijden dus in het oosten, maar in de rest van het land weinig aan de hand. Oneerlijk verdeeld, of misschien ook wel niet - het betere duurdere vastgoed ontspringt de dans.

Tevens Stamcafé voor de thuisblijvers

Wij zijn niet helemaal van gisteren, maar dit filmpje wel. Of nou ja, behalve het begin, dat is van vandaag. Doet er allemaal niet toe, het gaat erom dat de stemming er steeds beter inzit op Zwarte Cross, waar gisteren de levende legendes van Status Quo optraden en de levende legende Tom Staal rondliep met een camera+microfoon. Dat leverde logischerwijs legendarische gesprekken op, onder andere met een knaap die er zeker van is dat hij géén neus heeft, zelfs niet als Tom er liefdevol met zijn vinger tegenaan tikt. Hier op het hoofdkantoor worden we volledig lamgelegd door fomo maar gelukkig hebben we de beelden nog en jullie nu ook.

vvmu onder vuur

Erika López Prater, heet ze, en ze doceerde kunstgeschiedenis aan de Hamline University te Minnesota. Doceerde, want haar baan is ze inmiddels hartstikke kwijt. In een van haar lessen liet ze een schilderij uit de veertiende eeuw zien, destijds gemaakt in opdracht van een islamitische koning, door een eveneens islamitische schilder. Het kunstwerk bevat een afbeelding van de heilige profeet Mohammed.

Ze vertoont het schilderij niet zomaar; ze wil er iets mee zeggen: dat er weliswaar dominante stromingen zijn, maar dat ook (zelfs) de islam geen monolitische cultuur is, of in ieder geval, hoeft te zijn. Een onschuldig geluid, zou je denken, waar iedereen van rechts tot links zich achter kan scharen. Lekker constructief.

Omdat Erika López Prater niet van gister is, neemt ze voorzorgsmaatregelen. In de syllabus kondigt ze het vertonen van het kunstwerk aan, en roept ze iedereen die vragen of zorgen heeft op zich bij haar te melden. Aan het begin van de desbetreffende maakt ze er ook nog eens een punt van om te benadrukken dat iedereen die er een probleem mee heeft, even naar buiten kan. Zonder consequenties. Heeft er iemand bezwaar? Nee, niemand. 

Maar dan. 

Na de les dient een 23-jarige student alsnog een klacht in. "I am 23 years old. I have never once seen an image of the Prophet," zegt ze. "It just breaks my heart that i have to stand here to tell people that something is Islamophobic and something actually hurts all of us, not only me." 

Er ligt al een contractverlenging voor Erika López Prater klaar, zodat ze ook het komende semester kan blijven doceren. Binnen een paar weken wordt het aanbod ingetrokken.

***

Dit is niet normaal

Er was eens een persfotograaf die een Pallie-demonstratie in Leiden bezocht. Vlak voor de persfotograaf liep een man die 'Israël' riep naar de demonstranten. Die raken vervolgens helemaal over hun theewater; een held (foto hieronder, even glimlachen knul, je staat op GeenStijl) schopt hem vanachter in de rug. Gelukkig komt er een agent aangesneld die meteen ingrijpt de zojuist geschopte man een standje geeft. Dan is er nog een trut met een megafoon die hem begint te jennen, en natuurlijk komt er een bezorgde demonstrant verhaal halen die de persfotograaf voor 'Jood' uitmaakt.

Zand erover

Kijk het zat er natuurlijk een beetje aan te komen dus niemand zal er echt van opkijken maar het is al met al toch een markant moment: voormalig Sociaal-Democratië kent met ingang van de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 geen sociaal-democratische partij meer en derhalve verklaren we de Nederlandse sociaal-democratie: dood. De Amsterdamse fractie van de PvdA is volledig gekannibaliseerd door GroenLinks, en nog vrijwillig ook. Uit een peiling onder eigen leden blijkt dat de hoofdstedelijke PvdA'ers nog liever met de lokale GroenLinksers willen samenwerken dan andersom dus na de volgende verkiezing gaan ze als één fractie verder (er komt nog een ledenreferendum in september, maar het pleit lijkt eigenlijk al beslecht). Brede volksbeweging in je broekje. We willen: neerkijken op het plebs. De notie dat er iets overblijft van de sociaal-democratische grondbeginselen is kinderlijk naïef. Een serieuze radicale stroming binnen een partij trekt het hele zooitje naar het extreme, eigenlijk altijd, kijk maar naar de Republikeinen onder Trump. 

Laten we wel wezen: deze mensen kloppen zichzelf al decennia op de borst over het bestuurderspartijschap en een aanzienlijk deel van die bestuurders kwam uit de Amsterdamse gelederen. Jammer voor die paar PvdA-leden die niet helemaal van lotje getikt zijn, waaronder Gerdi Verbeet. De rest staat klaarblijkelijk te trappelen om te beginnen. Verwacht de verdere taboeïsering van humor, Turken turven op de redactie van Het Parool, een wekelijkse schedelmeting op de Westermarkt en Sabine Scharwachter als speerpunten.

Au

Ach, de wansmaak van pubers. Wie is er als tiener nou niet naar een concert geweest waar hij inmiddels niet dood gevonden zou willen worden? Over dood bij concerten gevonden worden gesproken: dat overkwam deze 18-jarige jongen uit het Gelderse Heerde gelukkig niet, maar zoveel scheelde het nu ook weer niet. Hij bezocht een show van Boef (ja, die) in Bathmen (onder de rook van Deventer) en stond even te paffen en/of ouwehoeren in de rookruimte toen een absolute Zwadderaar met grijze hoodie aan kwam lopen die hem in één keer tegen de grond sloeg, schijnbaar zonder aanleiding. Wat we zien is een perfect uitgevoerde suckerpunch, en als je een suckerpunch perfect uitvoert ben je per definitie een: lul. En een: sadist. Ook als je een suckerpunch imperfect uitvoert, trouwens. 

Op de beelden lijkt het alsof de verdachte het eigenlijk met iemand anders aan de stok heeft en de verkeerde raakt, maar met zekerheid kunnen we het niet zeggen. Het slachtoffer bleef bloedend en bewusteloos achter, en is diezelfde avond nog twee uur geopereerd. Gebroken jukbeen, gebroken neus.

Kent u dit schorem? Graag melden bij de lokale politie.

kegels geen kogels

Noem ons ouderwets maar wij zijn er eigenlijk best voorstander van als tegenstanders een biertje met elkaar drinken. Het moet niet te klef worden, natuurlijk - we trekken de grens bij knuffelen. Volstrekt logisch dat Zihni Özdil ooit op de maoïstische brandstapel moest omdat hij zijn armen om het geschouderte van Sid Lukkassen vouwde; zoiets doe je niet in een gezonde maatschappij. 

Hoe dan ook, in een iets minder verdeeld Amerika gingen Republikeinse houwdegen Bill O'Reilly en Democratische beroepsbespotter Jon Stewart graag bij elkaar langs. Inmiddels is het alweer zeven jaar geleden dat O'Reilly de bons kreeg bij Fox News en is Stewart na een jarenlange absentie terug bij (zijn) The Daily Show en dus pakken beide heren de draad weer op. Timing is goed; gesprek ook. Kumbaya, my lord, daar waren we even aan toe zeg. Voor de echte liefhebbers: Stewart heeft een podcast die The Weekly Show with Jon Stewart heet en daar leutert het duo nog een klein uur verder.