Ursula in je broekje!

\

De Europese Commissie heeft een tender uitgeschreven om de technische en juridische haalbaarheid te onderzoeken voor een EU-register waar al uw bezittingen geregistreerd zullen worden. Soort coronapaspoort maar dan voor uw bezittingen. De vraag is waarom de EC een dergelijk register nou wil invoeren en of er nu steun voor te vinden is. De gebruikelijke tactiek van de EU in dit soort zaken doet vrezen.

Het EU-register (H/T Pieter Cleppe) zou veel van de informatie moeten krijgen uit kadasters, belastingdiensten, depots, gemeentes, verzekeraars, kluisbedrijven en zo verder. Zo kan de EU bepalen wie wat/waar/hoe/wanneer heeft of heeft gehad. Niet alleen vastgoed en aandelen, maar ook cryptogeld, kunst en goud en sierraden zouden in dit register terecht kunnen komen.

De officiële reden is dat dit nodig zou zijn voor het gevecht tegen witwassen en financiering van terreur. Best mooi zo’n witwas- en terreur-label, want daar kan je zowat alles mee verantwoorden (wat ook elke keer weer gebeurt!). Een trend die ook met betrekking tot corona kan worden waargenomen.

Een inzending, ondemocratisch langs de redactie gekomen zonder invloed van de Redactieraad van Alle Staten

Er is onvoldoende grond om te concluderen dat de verenigbaarheid van functie van minister of staatssecretaris met het Kamerlidmaatschap in strijd is met de grondwet. De uitspraak kwam als een mokerslag door de fundamenten van het Huis van Thorbecke: het houdt in dat de uitvoerende macht zichzelf mag controleren, dat de onafhankelijkheid van het parlement ten opzichte van de regering wederom erodeert en dat cruciale garanties voor een juiste verdeling van macht wederom opgerekt worden ten faveure van de regering. 

Het is de zoveelste klap in het gezicht van de parlementaire democratie, de rechtsstaat en het dualisme. Een klap uitgedeeld door de gevestigde partijpolitiek, met steun van wat het hoogste bestuursrechtelijk orgaan zou moeten zijn, welke garant staat voor het beschermen van burgers tegen een te machtige overheid. Een klap die wordt verergerd door het symbolische aftreden van drie VVD-staatssecretarissen, waardoor men bewust de indruk wil wekken aan de constitutionele kant te staan. Echter staat niets in de weg om na een halfzacht Kamerdebatje een volgende keer - geruisloos dankzij dit precedent - het dualisme verder de nek om te draaien. 

Het is een nieuw hoofdstuk in een boek dat het bestuur van Nederland heet, maar men zou er verstandig aan doen het boek in de prullenbak te doen verdwijnen en een nieuw boek te schrijven.

De druiven zijn zuur

Een GroenLinks-politica heeft afgelopen week, onbedoeld, het beleid van haar eigen partij afgekraakt. Voor de niet linkse stemmer is dit wellicht geen verrassing, maar een genot gaat het zeker niet worden want de oplossing voor het door haar vastgestelde probleem gaat u vast en zeker voelen op een zeer gevoelige plek: de portemonnee.

Laura Bromet van GroenLinks was voor het interparlementair Koninkrijksoverleg op Bonaire. Een voor velen onbekend snoepreisje dat twee keer per jaar wordt gehouden. Door de Covid-maatregelen was het de afgelopen keren digitaal, maar nu kon er blijkbaar weer gevlogen worden. Blijkbaar weegt het professionele genoegen elkaar weer in levende lijve te zien op tegen de CO2-emissie van de vliegende parlementariërs in kwestie. Op typisch GroenLinkse wijze verbaasde Bromet zich over de prijs van een bakje druiven op Bonaire: 8 euro! Dat zou goedkoper moeten zodat ook arme mensen op Bonaire gezond kunnen eten.

Brante & Immink zijn fan van Prins Brillen Alexander

Wat gingen er veel mensen dood deze week. Dertien Amerikaanse soldaten, 1 IS-er en Charley Watts. Om er maar eens een paar te noemen. Maar ja, waar heb je soldaten voor nodig, als je ook gewoon kunt vragen of de Taliban - bij uitstek redelijke mensen waar de soep per definitie niet zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend - even alle mensen van wie je dat wilt, laat vertrekken. Zo doet Bernard Junior dat toch ook? Vragen staat vrij. Daar hoef je toch niet zo’n groot ding van te maken? Zeg dan gewoon ‘nee’. Het is gewoon een kwestie van je kwetsbaar op durven stellen. Kwetsbaarheid is eigenlijk de grootste kracht die je hebt als moderne mens. Ja, toch? Hoe zou dat verkeerd kunnen gaan? 

Op zich kan er natuurlijk vrij veel verkeerd gaan. Zo is deze video niet HD, want op een of andere duistere wijze besloot het programma in een soort default-instellingen te staan en is de kwaliteit niet wat u van ons gewend bent, zo ook met het geluid, maar ja, we nemen alles live op.  In ieder geval, volgende keer beter.

Noot van de redactie: Kijk nou eens wie eventjes langskomt in Het StamCafé!. Prof. Hoxha, en wel met een zeer lezenswaardige longread inzake Harskamp, het dorpje dat wij allemaal inmiddels zo goed denken te kennen. Neem een potje bier&luisterennnn.

Ja dit protest leek natuurlijk heel erg heftig. We zagen bezopen en doorgesnoven Harskampse jongeren die White Power riepen terwijl oudere dorpsgenoten hen lachend aanmoedigen. Maar besef dat het Geen Harteloze Beesten Zijn, Ze Zijn Gewoon Bang.

Om alle nuances van deze opmerkelijke Harskampse opstand van 2021 goed te begrijpen moeten we een sprongetje maken in de tijd. We gaan terug naar het jaar 1895, dat was het jaar toen de M95 Steyr-Mannlicher in productie kwam.

De M95 Steyr-Mannlicher was er ZOWEL als geweer als karabijn. Een karabijn is een geweer met een ingekorte loop en schoudersteun en wordt toegepast als een geweer eigenlijk wat te groot en te zwaar is.

De M95 kwam rond in 1895 productie en was toen een ware sensatie op het slagveld in die tijd! Een geweer dat tot wel 600 meter nauwkeurig kon schieten terwijl 200 meter de norm was. Echt een geweldig betrouwbaar ding. Tot in de jaren zeventig doken onze geweren nog op bij Afrikaanse rebellen die er ook toen nog uitstekende resultaten mee behaalden. Het enige nadeel was dat er in Nederland helemaal geen schietbaan was met een lengte van 600 meter om ermee te oefenen.

Ja ja ja ja.

Oké mensen. Stop met mailen, linktippen, dm-en & voice-mail inspreken. We weten het. Charlie Watts, de drummer van The Stones, is op 80-jarige leeftijd gestopt met drummen. Boomermedia van Nederland pushten zich helemaal de moeder met het doodsbericht en het boomergejank (buitenland, binnenland) gaat nog dagen duren. Maar hier op de GeenStijl hadden we niet zoveel met The Stones (en ook niet met The Beatles). En dat terwijl we hiero in de Roze Boomhut de beste muziekkenners van Nederland hebben rondlopen (Van Rossem en Mosterd - red). Pritt was trouwens ooit zanger in een punkband met de heersende naam GWK (wat gewoon 'grenswisselkantoor' betekende) en later in een new wave-band (Formica Furniture). Spartacus is een drummer-filosoof, die zich nu op MMA heeft gestort, en de maker van de dagelijkse daghap ⬇️is een getalenteerd crooner die door de kerona niet meer mocht optreden. Van Ronaldo weten we alleen dat hij ieder jaar carnaval gaat, en daar is ook muziek. Maar The Stones, nee. Hou op met ons.

Iemand of een bedrijf betichten van terrorisme is aan het OM en niet aan een privaat bedrijf.

Het is een thema wat meerdere keren aan bod is gekomen in dit geldblog: het spelen van aanklager, rechter en beul door bedrijven en overheden. Ditmaal zijn het enkele banken die volgens een NOS artikel klanten hebben geweigerd dan wel de wacht aangezegd omdat deze klanten onwelgevallige meningen hadden. Hiermee nemen (sommige) banken dus actief mee aan de censuurgolf.

Allereerst lijkt de switch van winst maken naar het buitensluiten van klanten met afwijkende meningen een abrupte koerswijziging. Het lijkt er zowat op dat de overheid flink aan het lobbyen is geslagen bij het bedrijfsleven om kritische/afwijkende opiniemakers het (bedrijfs-) leven onmogelijk te maken. Het zou niet stroken met de interne normen en waarden van de betrokken banken… yeah right. Dan kan een kwart van het klantenbestand de wacht worden aangezegd.

Of U Volkswagen Curry Worst Lust?

Dat de overheid steeds meer invloed probeert te krijgen over de privésfeer moge duidelijk zijn. Via allerlei wetten, fiscale maatregelen en dergelijke, probeert het de burger het gewenste gedrag op te leggen. Steeds vaker speelt het bedrijfsleven een actieve rol in dit maakbare maatschappij-verhaal. Als de burger er nu niet tegen in verzet komt, staat zowel de overheid als het bedrijfsleven in de woonkamer.  Vrijheid en economische dynamisme zullen de grond in geboord worden door deze nefaste en historisch beladen samenwerking.  

Enkele recente voorbeelden, groot en klein, illustreren de bovengenoemde trend. Zo heeft Volkswagen haar meest populaire product geschrapt uit enkele van haar kantines: een curryworst pakket. De curryworsten, zo’n 7 miljoen per jaar, worden zelfs gemaakt door een eigen worstenfabriek, als ode aan de Duitse cultuur. In Hannover en in het hoofdkantoor in Wolfsburg is de curryworst van het bedrijfsmenu geschrapt. Reden waren dat er meer vraag was naar vegetarisch en dat het de CO2 footprint zou verminderen. Totale quatsch natuurlijk, want als er zo weinig vraag was hoefden ze het niet actief te schrappen, daar zorgt marktwerking zelf wel voor. Het CO2-argument is ook kul en wat wrang gezien het een automobielconcern betreft; beetje penny wise pound foolish. Hoe men het ook wendt of keert, dit bedrijf is actief bezig te bepalen wat haar werknemers mogen eten. Dit zou toch echt een privékeuze moeten zijn.

Het ene gat vullen met het andere kan lang goed gaan, maar het is uiteindelijk altijd een onhoudbare strategie

In 2008 kreeg de wereld de rekening gepresenteerd voor de enorme schuldenopbouw. Een groot gedeelte van de schulden had niet geleid tot voldoende extra inkomen, waardoor wanbetaling steeds vaker voorkwam. Omdat de financiële wereld met haar producten enorm verweven is, viel de ene na de andere dominosteen. Een systeemcrisis (gehele financiële en economische systeem stort in) dreigde zich te voltrekken. De centrale banken konden op dat punt maar één ding doen: verruimen. Echter, dit betrof puur symptoombestrijding, waarna er flink gesaneerd zou moeten worden. Dat laatste heeft niet plaatsgevonden waardoor de 2008 rekening niet is voldaan; sterker nog, deze is flink opgelopen.  

Centrale banken konden in de periode 2008-2012 maar weinig anders doen gezien het kwaad al was geschied, maar zij waren wel degelijk medeverantwoordelijk voor het ontstaan van de crisis. Toen in 2000 de Dotcom bubbel barstte, werd de financieel-economische catharsis die zou volgen te groot geacht. Alan Greenspan, toenmalig hoofd van de Fed, beloofde er alles aan te doen om de economie en de financiële wereld er weer bovenop te helpen (de Greenspan put). Door flinke renteverlagingen en wat andere maatregelen zorgde Greenspan ervoor dat Wall Street uiteindelijk weer de weg omhoog kon vinden. De Amerikaanse economie, andere beurzen en economieën volgden (overigens met grote onderlinge verschillen).

Door de toen wel erg eenzijdige (Keynesiaanse) economische leer op de meeste universiteiten, zijn zowat alle economen het eens dat een beetje inflatie goed is voor de economie. Gezien deze economen politici, ministeries en think tanks bijstaan, mag het geen verrassing heten dat ons monetaire (en fiscale) beleid erop gericht is om net geen twee procent inflatie te hebben. Althans, dat was het want zowel de Fed alsmede de ECB vinden inflatie die boven de 2% ligt nu OK omdat het de afgelopen jaren ver onder de 2% was. Net onder of boven 2% is een interessante discussie, maar de kern zou moeten gaan of inflatie überhaupt nagestreefd dient te worden; het is namelijk roof.

De reden voor de 2% is wat arbitrair; economen stellen dat een beetje inflatie nodig is aangezien het werkt als een soort smeerolie voor de economische motor. Wat ze in ieder geval allen erg vrezen is niet inflatie die wat boven of onder de 2% ligt, maar deflatie. In die omstandigheden, dalen de prijzen van goederen en diensten. Voornoemde economen stellen dat de consument wacht met consumeren, want morgen is het goedkoper. Maar als morgen daar is, dan wacht de consument nog steeds, want morgen is het nog goedkoper en zo verder. Niemand consumeert, bedrijven investeren daardoor niet en de hele economie zou instorten, aldus de experts.

Dit is natuurlijk totale lariekoek. Zo worden tv's door innovatie steeds goedkoper, toch kopen mensen tv's. En zo is het met alles; als prijzen dalen, heeft de consument meer koopkracht en zal zij deze ook aanwenden. Deflatie door technologische vooruitgang, de leercurve etc. is gewoon goed voor de consument, goed voor het bedrijfsleven en dus goed voor de economie.