Gefeliciteerd Mar

Ze nemen ons gewoon allemaal in de zeik. Marion Koopmans krijgt een of andere prijs + 10.000 euro doekoe 'voor haar wetenschappelijke duiding tijdens de coronacrisis'. Nou, we worden er helemaal gek van, die flappies die allemaal iets te goed hebben opgelet tijdens biologie. Gaap van Dissel, Ab Osterhaus, Marion Koopmans, Dinges Bonten, Gompie Gommers en die kale leipo. Ziekenhuisklerkjes die hebben geroken aan de roem, aan de superstardom, en nu zijn ze niet meer van de televee af te slaan. En voor het zingen van slaapliedjes krijgt vierdegolfoloog Maria Petronella Gerarda Koopman maar weer eens een prijs - vorig jaar kreeg ze ook al de Machiavelliprijs. Met Gompie, die ook die prijs kreeg. Van Dissel kreeg ook al een prijs. Jij een prijs en jij een prijs en jij een prijs. Behalve de burger, want die betaalt de prijs.

Herman Brusselmans zegt 'neger', Alma Mathijsen en Bregje Dinges verlaten zaal

U kent het doodvermoeiende pak dubbelvla (maar dan met heel weinig bruin) Alma Mathijsen hopelijk niet, maar hij is een matig getalenteerd 'tampontypiste' met een heel hoog havermelkgehalte en een lading zand op precies de verkeerde plekken, wat hartstikke mooi is voor Alma Mathijsen; jammer genoeg worden anderen er (gelukkig niet zo heel vaak) mee geconfronteerd. Over Alma Mathijsen schreef Arjan Peters (*) aanvankelijk dat haar verschrikkelijke schrijfstijl 'bakvis' en 'onbeholpen' was en pardoes was het zogenaamd heel erg goed, dan weet u wel wat er tijdens de lunch is gebeurd qua uitdelen van superdikke ballen van de Volkskrant. Alma Mathijsen is een spierwitte Atlas die samen met een roedel dinnetjes de Schuld van Afrika op haar rug draagt en als er ergens een achterkleinzoon van de neef van een slaaf zijn teen stoot, sterft er een stukje Alma Mathijsen, voor zover ze nog niet hartstikke dood is. Van totale dementor Bregje Hofstede heeft ook nog nooit iemand met gevoel voor humor gehoord, maar na een beetje Googelen vonden we: "Mijn krantenabonnement heb ik laatst opgezegd, ik vond het heftig het wereldnieuws op je ontbijtbord te hebben." Dan heeft u ook genoeg informatie over háár pindakaas-hagelslag-gehalte. Voorts zijn we maar matig geïnteresseerd in de wandel van Bregje Dinges dus dan maar zo: "Zij is een mentaal doodziek kuiken dat zich uitgeeft voor heteroseksueel maar ze is every inch a butch, met haar opgeschoren nekhaar, haar snor en de legerkisten aan haar plompe poten. Ze is een tietloos factotum, een ontwijfde minkukel, die in Nederland een soort van speerpunt is voor de kwakkelende woke-generatie. Ze schrijft onleesbare columns voor het praktisch niet te ontcijferen internetblad De Correspondent en ze is frontwijf van De Bovengrondse, een feministische club die zich inzet, zoals feministen meestal zonder resultaat doen, voor de rechten van de vrouw. (...) Weet je wat het is? Zo’n Bregje Hofstede verlangt ernaar om ‘ns heel hard in de flamoes te worden gebuffeld door een echte man als ik. Maar tevoren moet ze wel haar snor afscheren."

ENFIN. Herman Brusselmans dus, van bovenstaande omschrijving. Hield tijdens een literair avondje elkaar helemaal kapotpijpen een voordracht over een nieuwe James Bond. "Brusselmans gaf aan dat volgens hem alles bespreekbaar is en noemde bijvoorbeeld een zwarte, lesbische actrice een mogelijkheid. Hij gebruikte een keer het n-woord en dat was voor Bregje Hofstede en Alma Mathijsen het moment om de zaal te verlaten." Vermoedelijk staat het n-woord voor neger, maar misschien staat het ook wel voor neuken, nazisme of gewoon een keertje normaaldoen, allemaal dingen waar Alma Mathijsen en Bregje Dinges vrij veel moeite mee hebben. DIT is dus de Stand van het Literaire Land. Van de hemeltergende middelmaat, het elkaar zelf verzonnen kruisjes opspelden en dan met twintig spierwitte wijven in de hoek van de hal wijzen naar de rest van 't land, waar iedereen gewoon bier drinkt en normaal doet. Die Stand van het Literaire Land kunnen we natuurlijk nooit mooier en gracieuzer duiden dan onze vroegere vrind Zentgraaff - en het wordt verdorie alleen maar actueler.

"Het heeft er alle schijn van dat de vrouwen al lang gewonnen hebben in de literatuur (een pyrrhusoverwinning, want niemand leest meer, er zijn bijna geen boekwinkels meer over en de uitgevers lijden een kwijnend bestaan), dus waarom dan toch weer de strijd? Het lijkt erop dat het gewoon een traditie geworden is, een makkelijke en voorspelbare vorm van activisme, een beetje zoals dat linkse studenten in Amsterdam gaan demonstreren tegen vanalles omdat het aktivistenwereldje voor hun een soort vervangende studentenvereniging is. Diversiteit is voor demense in Letterland een beetje als Harleys voor Hell's Angels: doe je er niet moeilijk over, dan hoor je niet bij de club. Het lijkt er ook niet op dat de vrouwen uit de Rest van Nederland (die het leespubliek vormen) ook erg geïnteresseerd zijn in al die identitaire feministische discussies, want kennelijk lezen en kopen ze nog steeds liever Boze Witte Mannen. Het is een strijd die met de ogen op elkaar gericht is, als literaire klasse: de gewone lezer in het land geeft kennelijk geen fuck om het feit dat mensen binnen de A10 elkaar de maat nemen over hun juiste positie in de Grote Strijd tegen de Witte Man. Dan kan het meningenkartel wel met man en macht zo'n Simone van Saarloos pushen (die met de De vrouw die... een wondertje van politiek correct zeikdenken schreef) - Zomergast, interview in alle kranten - maar komt zo'n boek toch nauwelijks aan de man, omdat mensen nu eenmaal niet zo geïnteresseerd zijn in het Sowjetrealisme van de deugende klasse (...) Dat die tampontypistes dan maar de frustratie over hun slechte verkopen en de weerbarstige dominantie van de diepe bas als stem in de literatuur uitventen in postmodern gekrijs blijft fascinerend voor de halve buitenstaander. Het literaire wereldje blijft een soort terrarium voor afgunstige alcoholisten, voor bozige bezigheidstherapieschrijfstertjes en voor linkse lutsers zonder clue die de hele dag bezig zijn met de geestdodende orthodoxie van de postmoderne tijd, die al hun gebrek aan erkenning en succes omzetten in platgetreden "systeemkritiek"."

Fin.

Aai poesje aai poesje

Deze is voor Flipper de schele Zwemdolfijn. Deze is voor couveusekneusje Knut de IJsjoekel. Deze is voor Lassie (niet de rijst), de superfan van Calvé pindakaas. Deze is voor Samantha, ook een soort beest. Deze is voor Donald de Eend, een topper in combinatie met worteltjes, sjalotten, rozemarijn, ui, peper en sinaasappel. Deze is voor Samson het heerlijke Dier. Jarenlang moest hij aanhoren hoe zijn baasje Gert half België aanlijnde. Nu neemt Samson wraak, met de dochter van Gert. Deze is voor Rex, een laffe herder. Hij heeft altijd keihard gewerkt als acteur en nu kampt hij spondylose en heupdysplasie. Het is vreselijk. Deze is voor de nicht van Rex, Blondi de Nazi, sie hat es nicht gewaft. Deze is voor Amerigo het Dakpaard, afgedankt en ingeruild voor een jonger exemplaartje. Deze is voor Dolly de Kloonjoekel. Deze is voor Seabert, oele-oele-oele, wat is het fijn dat hij niet is doodgeknuppeld. Deze is voor Oscar, dat groene smeerbeest uit Sesamstraat. Komt uit de prullenbak slijmen met z'n chagrijnige bek. Deze is voor Keiko de Orka, u kent 'm als Willy. Deze is voor Skippy de Boskangoeroe, die arme Skippy, wiens achternaam op de schoolpleinen nog altijd wordt verbasterd. Deze is voor die vuige octopus, Paul het Stinkdier. Dankzij hem hebben we het WK van 2010 verloren. Deze is voor Ed het Paard, voor Laika het Ruimtedier, voor Bokito de Gorilla, voor Kaa de Slang, voor Jolly Jumper het Paard, voor de olifanten van Hannibal en voor de bever van pornoster Sasha Grey. En deze is ook voor Smuk, die op GSHQ altijd van die overheerlijke ruften laat, voor Herman en Janssen, de wijlen huisgeiten van Mosterd, toen-ie laatst langs zijn oude huis fietste waren ze weg, en deze is natuurlijk ook voor de loopeenden van Pritt. Veel plezier met Dierendag allemaal! De naam van uw heerlijke beest mag in de comments.

Vrijgezel Duitsland (zeg maar vanaf de Grebbeberg naar het oosten) in mineur

Niet dat een superster uit Duitsland interesse zou hebben in een zolderkamertoerist uit Houten-Schalkwijk, maar toch: u bent definitief te laat. Met wie zullen we Helene Fischer (37) eens vergelijken. Doutzen Kroes, maar dan met een lager ZeLf OnDeRzoEk DoEn-gehalte. Leontine Borsato, maar dan een stuk minder naïef. Anouk, maar dan iets minder goed. Trijntje Oosterhuis, maar dan minder vervelend. Anita Meyer, maar dan een stuk jonger. Sieneke, maar dan veel beter. Samantha Steenwijk, maar dan nog wel een stuk geliefder. Miss Montreal, maar dan zonder stotter. Monique Smit, maar dan minder Volendam. Patricia Paay, maar dan vierhonderd jaar geleden. We kiezen wel gewoon voor Ilse de Lange, maar dan met meer 'Sex-Appeal'. Helene Fischer is de fantasievriendin van ganz vrijgezel Duitsland. En u weet wat vrijgezelle Duitsers doen: die gaan naar een supermarkt, kopen een pot bockworsten, dan sjezen ze naar huis, gaat Helene Fischer op de platenspeler en dan gaan de gordijnen dicht. Enfin, de ook in Nederland razend populaire Helene Fischer (shows in het Gelrecondoom verkopen in recordtempo uit) is ZWANGER. Dat kan maar twee dingen betekenen. 1. Ze is (voorlopig) bezet. 2. Ze heeft seks gehad. Gruwelijk.

Grapje schoonmoeder (maar wel fietsen kijken, het is toch zeikweer)

Afhankelijk van wie je het vraagt, vandaag de mooiste en gaafste eendaagse wielerwedstrijd van het jaar. De Hel van het Noorden, en dan hebben we het dus niet over Ter Apel. 257 kilometer fietsen door Noord-Frankrijk, 55 kilometer kasseien, regen, modder, wind, drek, lekke banden, kapotte stuurtjes, melkzuur, vallen, gebroken sleutelbenen, juichende mannen, huilende vrouwen en dat allemaal terwijl ú met de hand in de broek op de bank ligt, met een glas speciaalbier en een bak nootjes, te mompelen over 'mentaliteit' en dat die Nederlander eens moet 'doorfietsen'. U hoeft maar een korte blik te werpen op de lijst winnaars om te zien dat dit een NEDERLANDSE KOERS is. We winnen eigenlijk bijna altijd, zoals in 1964 (Peter Post), 1967 (Jan Janssen), 1982 (Jan Raas), 1983 (Hennie Kuiper), 2001 (Servais Knaven) en 2014 (Niki Terpstra). Ook dit jaar hebben we weer favorieten aan de start: Mathieu van der Poel en Dylan van Baarle doen mee om de prijzen. We voorspellen nèt geen succes voor topfavorieten Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Let wel op trio Kasper Asgreen, Zdenek Stybar en Florian Sénéchal. LIVE op NPO1, Eurosport of de Belg, de laatste voor Michel.
UPDATE 14.15 uur - Het is vrij regenachtig
UPDATE 14.30 uur - Twee koplopers, Nils Eekhoff (NL) en Florian Vermeersch (B). Groep met favorieten zwemt op 2 minuut 50.
UPDATE 14.45 uur - Slagveld. Mathieu is goed. Op naar Het Bos
UPDATE 14.57 uur - Mathieu gaat plankgas door Het Bos. De rest doet vooral borstcrawl
UPDATE 16.21 uur - Nog 37 km. De goorste en smerigste renner van het peloton, fietsende aso Gianni Moscon, heeft 1.20 voorsprong op Mathieu
UPDATE 16.36 uur - HAHAHA Moscon rijdt LEK én hij gaat op z'n plaat
UPDATE 16.55 uur - Asokop Moscon bijgehaald. Drie koplopers: Mathieu van der Poel, de Italiaan Sonny Colbrelli, de Belg Vermeersch. Jongens, wat een koers. Wat een koers
UPDATE 17.17 uur - SHIT. Colbrelli wint. Van der Poel derde.

Het antwoord is A

A) Nee hoor

Succes ermee

De anus. Het is een hartstikke handig ding. Er komen spulletjes uit. En er kunnen ook spulletjes in! Zoals een aansteker. Wel weer frappant hoe het zo'n boef is gelukt dingen zijn cel in te smokkelen. En nu zit het in zijn holletje. Zomaar een dag in het leven van een wijkagent! Niet de aansteker in het verhaal, na de klik.

Toen-ie nog leuk en regelrecht fantastisch was

Jaren voordat Neil Young een onhebbelijke sjoelopa werd was-ie een zinger-zangrijter van Dylaniaanse proporties, geweldig, alleen maar dan op alle vlakken nèt even iets minder geweldig. Nu heeft Bob Dylan veel succes met zijn 'Bootleg Series' en dus dacht Neil, toch al niet te beroerd om alles uit zijn kluis op de markt te pleuren: laat ik dat ook maar eens doen. Daarom verschijnen er nu zes titels, achtereenvolgens Carnegie Hall 1970, Royce Hall 1971, Dorothy Chandler Pavilion 1971, Rainbow Theater 1973, The Bottom Line 1974 en High Flyin 1977, met VANDAAG de eerste, Carnegie Hall 1970. Afkomstig uit een tijd dat Neil op de Eerste Piek van zijn carrière zat, even na het fenomenale Everybody Knows This Is Nowhere (1969) en het ijzersterke After The Goldrush (1970), en even voor platenbakklassieker Harvest (1972). Voor de volledigheid: Piek 2 is mid-jaren 70 met het majestueuze On the Beach, Tonight's The Night en Zuma, Piek 3 is eind jaren 70 met Comes a Time en Rust Never Sleeps, dan krijg je een verloren decennium met al die gore troep als Re-ac-tor en Trans en Piek 4 zit eind jaren 80 met Freedom en Ragged Glory en daarna is het uit met de pret. ENFIN, geschiedenisles afgelopen, Neil Young Carnegie Hall 1970, Neil Young op z'n allerbest, drink een glas bier, rook een sigaret, doe dingen, heb plezier. Kom er maar eens om, tegenwoordig, muziek van deze kwaliteit. Veel nummers op YouTube-kanaal hier of gewoon hier kopen.

Wie is deze jakhals?

Een bejaarde heer (85) wil de andere bewoners van zijn appartementencomplex laten weten dat zijn vrouw is overleden, en dus hangt hij een briefje op in de hal. Zo komt bovenstaande zak patat aan het nummer van de man. Vervolgens trapt de bejaarde in de val ('een medewerker van de bank komt uw pinpas en pincode ophalen'), waarop het stuk zuurstofverspilling de rekening plundert. Zou zo'n knaap een moeder hebben? Of een vader? Of een opa? Of zou hij gewoon verwekt zijn tijdens seks tussen een laffe tak en een flats schijt van een meeuw? Zou meeuwenschijt trots zijn op haar zoon?

Nou, wij wel, eigenlijk

Het interesseert ons inmiddels helemaal geen fluit meer of u gevaccineerd bent of niet, u moet het lekker zelf weten. De overgrote meerderheid heeft zich wél gewoon laten vaccineren en de mensen die dat niet willen, zullen daar vast goede redenen voor hebben. We lazen bij Tuut Tuut Baudet laatst nog iets over menstruatieproblemen, grappig genoeg is diens fragiele poes ook de hoofdreden dat Tim Douwsma zich niet heeft laten vaccineren. Enfin, het is Peppi Baudet misschien nog nooit opgevallen, maar er sterven dus mensen aan corona. Zoals Hans Schonewille (62), voormalig Sterkste Man van Nederland-finalist, iemand voor wie men vroeger voor de televisie zat als hij op een marktplein met trekkerbanden aan het hoepelen was. Hans is dood. En de 27-jarige zoon van Hans ligt in coma in het ziekenhuis. De hele familie was faliekant tegen de coronamaatregelen, en dat is hartstikke mooi want dat zijn wij ook. Maar of men deed aan vaccineren, wil een andere zoon niet zeggen. "Dat vind ik helemaal niet relevant. Ook als je gevaccineerd bent kun je nog hartstikke ziek worden. Dus dat zegt eigenlijk helemaal niets over de situatie van mijn vader." Nou vriend, dat zegt eigenlijk dus wel helemaal iets over de situatie van je vader: "Uit de analyse blijkt dat dit vaccin bij volledig gevaccineerde mensen onder de 70 jaar voor meer dan 98% beschermt tegen ziekenhuis- en IC-opname. Dat betekent dat de kans op ziekenhuis- en IC-opname voor deze mensen 50 keer kleiner is dan voor niet-gevaccineerde mensen." Het niet eens zijn met de QR-maatschappij en de politieke dwaalbesluiten staat niet in de weg dat je jezelf en andere mensen wil beschermen, lieve mensen. Maar doe vooral zelf onderzoek!