Geenstijl

De voetbal is afgelopen. Ga eens aan het WERK.

Het is alweer bijna een week geleden dat een advocaat van een kroongetuige voor zijn eigen huis in zijn eigen straat en in het bijzijn van zijn vrouw in koelen bloede werd afgemaakt door cq in opdracht van - naar wij voetstoots aannemen - de Mocromaffia. Sindsdien is er *niets* gebeurd. We hingen wat vlaggen halfstok, iedereen sprak zijn/haar/beftoga treurnis uit, er werden wat vingers gewezen naar argeloze gebruikers van diverse drugs als proxydaders van deze dolk in de rug van de rechsstaat, en dat was dan weer dat.

Ferd Gaperpaus keek voetbal tijdens de APB, Ridouan Taghi en zijn onderdanen grinniken om zo veel daadkrachtloze emotie slash retalliatieve onmacht bij de Nederlandse justitiemachine. Krokodillentranen bij Halsema of aangeprate gebruikersschaamte door Grapperhaus gaan dat Marokkaanse maffiaprobleem niet indammen. Waarom worden er geen deuren ingetrapt? Waarom worden jonge twintigers in auto's van 100k+  niet van Mercator- en Surinameplein geprofileerd? Hoezo wordt niet iedere scootermocro staande gehouden voor een strenge veldwachtersblik onder de buddy seat? De hele Top 600 staat met volledige NAW + mugshot in de systemen, loop hun voordeuren plat, werp ze in de paddy wagon en waterboard ze net zo lang tot er eentje gaat zingen.

Pak ze aan. Maak ze bang. Laat wat zien. Want die ondermijners en sluipmoordenaars van onze rechtsstaat zijn echt niet onder de indruk van moties van treurnis tijdens de APB, afschuw in NOS-bulletins of "drie vragen aan belangrijke juristen"-rubriekjes in de Azijnbode. Loop die deuren plat, sleep ze naar buiten en rook ze uit hun holen. Onze rechtsstaat is geen knip voor de neus waard zolang hij de jamaar-slechte-jeugd-ook-een-beetje-onze-blanke-schuld-retorici laat Chrisklompen op de NPO. KEIL DIE STEEN DOOR HUN KEUKENRAMEN, FERD, of stik in je machteloze gebruikershaat.

Dit is deel 1 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Het is donderdagochtend 8 maart 2007 als de telefoon gaat. Een 020 nummer. Geen naam. Ik twijfel of ik het overlaat aan de voicemail maar neem toch op. Aan de lijn een manager van het UWV, Hans Tromp. Hij vraagt mij om direct naar het UWV-hoofdkantoor te komen. Aan de telefoon wil hij alleen kwijt dat er sprake is van een noodsituatie.

Jaren eerder heb ik met Tromp te maken gehad bij het ontwerp van een groot systeem voor het kort daarvoor opgerichte UWV: de polisadministratie. Al bij het ontwerp was alles ontspoord. Gefluisterde waarschuwingen werden genegeerd. Wie zelfs maar twijfel uitsprak, kon vertrekken. En ik had veel meer gedaan dan mijn twijfel uitspreken. De belichaming van deze cultuur was geen UWV-medewerker, maar een ingehuurde projectleider: Cees B, zelfverklaard expert in problemen “wegmanagen”. Het polisadministratie-systeem was desondanks gebouwd en ondertussen ruim een jaar in productie. Ik had het niet gevolgd. Allemaal negatieve energie.

Een adviseur die zijn opdrachtgever tevergeefs waarschuwt en naderhand gelijk krijgt wordt nooit teruggehaald. Iedere ervaren adviseur weet dat: in te kritisch zijn zit geen verdienmodel. En te kritisch ben je bij UWV al heel snel. Toch ben ik nu op weg naar het UWV-hoofdkantoor bij Amsterdam Sloterdijk.

Daar komt Tromp direct ter zake. Hij is binnen het UWV verantwoordelijk voor het leveren van inkomensgegevens aan organisaties als de Belastingdienst en het Centraal Bureau voor de Statistiek. Zonder gegevens van het UWV kan de Belastingdienst bijvoorbeeld geen toeslagen berekenen voor zes miljoen burgers. Dat zou op zichzelf al een totale ramp zijn. Tromp zegt dat ik hier nu zit omdat hij zijn bazen een ultimatum heeft gesteld: “erken dat er een ramp op komst is en grijp in, of zoek een nieuwe verantwoordelijk manager”.

Vanaf zometeen straks iedere week op uw favoriete webstek: het feitenfeuilleton van UWV-plaaggeest René Veldwijk!

Landgenoten, het is met gepaste trots en zonder enige bescheidenheid dat wij een nieuwe topicreeks aankondigen op GeenStijl, te weten 'UWV: Kroniek van een faalfabriek'. Als u deze website de afgelopen jaren heeft gelezen, dan weet u dat het op ICT-gebied bij het UWV een grote soepzooi is. Als u deze website de afgelopen jaren nog beter heeft gelezen, dan bent u in de UWV-topics regelmatig de naam van criticaster René Veldwijk tegengekomen. Database doctor René heeft met zijn ICT-bedrijf Ockham van binnenuit meegemaakt hoe het UWV werkt, en gaat daar voor ons een uitgebreid digitaal boekje over opendoen.

Speciaal voor alle Kamerleden die willen weten waarom het toch zo vaak misgaat bij uitvoeringsorganisaties van de overheid, en speciaal voor alle belastingbetalers die willen weten waar ze eigenlijk belasting voor betalen, duikt René in de (recente) ICT-geschiedenis van het UWV. Want van alles wat er vandaag misgaat bij het UWV is direct terug te voeren op de 'schitterende ongelukken' op ICT-gebied in de jaren ‘00. In deze serie gaat René van binnenuit laten zien hoe het UWV werkt en dat wat van buitenaf op domheid en falen lijkt, voor de organisatie en de UWV’ers persoonlijk juist goed uitpakt. En dat alles zonder complottheorieën en met heel veel Darwin.

Na de breek een introductie door René, metinclusief een handig nazoekbaar en iedere week geüpdateerd personenregister.

De eindstrijd is gestreden! Wel verloren.

Helaas geen alien cheeks geclapt, wel gelachen. De Noord-Koreaanse vlag maakte z'n opwachting en de hele groep is zelfs nog even met death by B2 Spirit carpet bombing bedreigd door een officieel account van het Amerikaanse Ministerie van Defensie, dus dat was ook wel mooi. Verder, ja, jammer dat het erop zit wel. Maar we zijn een heel eind gekomen en 1 vrouw heeft het zelfs voorbij de slagbomen gered (na breek). Volgend jaar weer? De waarheid is out there!

Onze roman in stukjes gaat verder! Vorige week las u deel 46, vandaag deel 47. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier.

Dinsdag 6 september 2016  

Op de één of andere manier zorgt de bijstand ervoor dat je een nieuw dagritme opbouwt. Daar waar ik vroeger geen enkel probleem had met vroeg opstaan, heb ik nu grote moeite om voor negen uur uit bed te komen. Laat staan om vijf uur zoals vanochtend.  

Volgens planning zouden we om 7:40 opstijgen, maar pas na achten komt het vliegtuig eindelijk in beweging. Inmiddels heb ik de Telegraaf al uitgelezen.  

Halverwege de vlucht, ik heb inmiddels ook de Volkskrant gelezen, zie ik een man door het gangpad lopen die me bekend voorkomt. Het is Diekstra van Duzuzu Trading. Hij herkent mij ook, loopt op me toe en vraagt: “Jij hebt toch bij ons gesolliciteerd?”

“Ja, dat klopt,” zeg ik. “Op weg naar Turkije om handelswaar op te halen?” informeer ik dan.

Diekstra schudt zijn hoofd. “Nee, voorlopig ligt het bedrijf stil. Gedoe met de Fiod. We hebben een inval gehad. Dus ga ik nu maar met mijn vrouw op vakantie.”

“Inval?” reageer ik.

“Ja, zomaar, één of andere anonieme tip.”

\

Half juli liet Peterson al weten dat z'n vrouw Tammy kanker had,  het allemaal erg slecht ging en dat hij er zelf ook nagenoeg aan onder door ging.

Gister vertelde z'n dochter Mikhaila in de bovenstaande update dat haar moeder deze zomer meerdere keren bijna overleden was. Vader Jordan trok het allemaal gewoon niet, waardoor een psychiater hem Clonazepam voorschreef. Toen Tammy een aantal maanden later genezen werd verklaard probeerde hij na een gesprek met een psychiater cold turkey met het medicijn te stoppen, maar dat is na zes weken blijkbaar niet te doen en het liep dan ook mis. Mikhaila: 

"He experienced horrific physical withdrawal and anxiety. Turns out this is more than common with Clonazepam (...). The reason we're in New York is because dad is in rehab, using other medications to try and get of this Clonazepam. (...) I've never seen dad like this, he's having a miserable time of it breaks my heart. He decided to check himself into a place because he didn't want to stress mom out and wanted to get of this medication as quickly as possible and honestly needs the medical help. We figured we should let people know before some tabloid finds out and publishes: Jordan Peterson self-help Guru is on meth, or something."

En dat allemaal in de vijfhonderdste GP van Olav Mol

Leuk man, autoracen op een circuit waar je helemaal niet kan inhalen. Enorm veel zin in de GP van Zandvoort ook (van een gewisse stikstofdood gered door onze dappere regering). Max Verstappen start in Singapore van P4 en tenzij er gekke dingen gebeuren zal dat 'm dus wel niet worden. Pole is voor het vervelende gastje Charles Leclerc, die hard zijn best doet nog minder sympathiek te ogen dan de zure augurk Seb Vettel. Over zure augurken gesproken, het is de vijfhonderdste Grand Prix voor Olav Mol, de tandartsbaas die vroeger heel goed was in commentaar geven. Livetweets na de klik!

Dat blaadje moet je met een korreltje zout nemen NOU NU EFFE NIET

Zo hypergrappig als Louis van Gaal Sex Dwarf zal het helaas nooit meer worden maar soms zie je tussen die malle stukjes in de Sunday Sport een pareltje voorbij komen waarvan je denkt: verdomme dit is de aarde in het jaar 2069. Want met al die kindjes (m/v/x) die tegenwoordig zelf hun gender mogen kiezen van papa en mama, ouders die hun baby vernoemen naar een of ander type pijlstormvogel en dat geleuter over roze kleertjes op jochies en blauwe kleertjes op meisjes omdat ze niet in hokjes passen. "Ja mijn zoon of dochter mag zelf kiezen of hij een zoon of dochter is want misschien is mijn zoon of dochter wel niet een zoon of dochter maar een zoon of dochter." En dan is het over een aantal jaar geen publicatie meer in de Sunday Sport, maar in de NRC, omdat een of andere groezelige gozer van een jaar of 60 inderdaad nooit zal weten of hij een kerel of een meisje is. What a time to be alive.

Gefeliciteerd!

Prinsjesdag en de APB waren kapotsaai, dus dan maar wat anders gepeild door Maurice de Hond (pdf). En dat is niet best. Meer dan de helft van Nederland vindt Nederland een narcostaat. Een land dus waar alle instituties gepenetreerd zijn door de kracht en rijkdom van de illegale drugshandel. Move over Venezuela, Mexico en Suriname! Overig slecht nieuws: meer dan de helft van Nederland heeft nog nooit een joint gesmookt. Een enorme groeimarkt dus. Zeg het ze Ferd! "Iedereen die een lijntje snuift, financiert misdadigers."