Geenstijl

Jaweeel

Het gaat altijd zo. Als ze in Amerika bang zijn voor ongelijkheid, zijn ze hier opeens ook bang voor ongelijkheid. Als ze in Amerika alles racisme vinden, vinden ze hier opeens ook alles racisme. EN ALS ZE IN AMERIKA IN DE SLOOT SPRINGEN, DAN SPRINGEN ZE HIER OPEENS OOK IN DE SLOOT. Tim Walz heeft Trump en JD Vance een paar keer 'weird' genoemd en nu schrijft Marcia Luyten, interessantdoenster van dienst in de Volkskrant, dat de plannen van het kabinet-Schoof 'weird' zijn. Zo treffend! Zo raak! Zo scherp!

Nou ja toch maar even inhoudelijk: stel dat het halveren van het eigen risico inderdaad ten koste gaat van het totale zorgaanbod, dan betekent dat niet dat het daarmee alleen maar nadelig is. Het eigen risico wordt immers verlaagd. Alleen voor mensen die geen last hebben van het huidige eigen risico (zoals Marcia Luyten en de meeste lezers van de Volkskrant) is deze maatregel puur nadelig. Daar voor kiezen is juist niet weird, het is politiek.

Het punt over ontwikkelingssamenwerking is helemaal potsierlijk. Alsof het geld dat Nederland daaraan uitgeeft een substantiële invloed gaat hebben op de immigratie omdat anders de Afrikaanse economie instort. En dan nog: het zijn het nooit de allerarmsten die kiezen voor een oversteek naar Europa, die hebben daar namelijk geen geld voor. Kan Marcia Luyten allemaal nalezen bij Hein de Haas, over wiens boek ze binnenkort vast ergens tijdens een dagvoorzitterschap gaat zeggen dat iedereen het gelezen moet hebben. 

Voor het derde punt, dat het afschaffen van stikfstokbeleid ten koste gaat van huizenbouw, is dan wel weer wat zeggen. Maar dat is alleen maar zo omdat eerdere kabinetten ervoor kozen Nederland te commiteren aan deze stikstofnormen ten behoeve van onze "natuur", die er nu voor zorgen dat er rigoureuze keuzes nodig zijn om de woningnood op te lossen. Echte politieke keuzes die verder gaan dan her en der een beetje minder stikstof uitstoten. 

En dan nog even dit. Luyten schrijft tegen het einde van haar column: "NSC’s wateren waren op essentiëler terrein al ondoorgrondelijk". Wij hadden wel van ondoorgrondelijke wegen gehoord, maar ondoorgrondelijke wateren moeten toch eerst in wijn veranderen voordat wij er ons eindredactioneel fiat aan zouden geven. En een alinea later staat er dat "het onbehagen van de kiezer moet gevoed". Aha, en als het onbehagen van de kiezer gegeten heeft, wat dan? Gaat het dan een dutje doen? Weird.