Geenstijl

"Op beats zo hard en zo snel dat het menselijk lichaam de grootste moeite moest doen om het bij te houden."

We hadden al die prak over de oer-Hollandse gabbercultuur en de succesvolle Europese intergratie (lol) en toen braakte iedereen al in zijn/haar/hen bek van opportunistische walging. Hold my vlaai, dacht Frans Timmermans, want nu komt-ie met:

Ruim een halve eeuw geleden (ja, zo oud ben ik) zaten mijn broer en ik achterin de auto van onze ouders op weg van Brussel naar Heerlen om kerst te vieren met de familie. De achterkant van de auto sleepte bijna over de weg van alle spullen die wij bij ons hadden, vooral cadeautjes voor opa’s, oma’s, ooms en tantes. Aan de grens hield de douane ons tegen en vroeg of we nog iets aan te geven hadden. Mijn vader dacht een grapje te kunnen maken en zei: “ja, een pakje pudding”. We hebben een uur aan de grens gestaan en alle cadeautjes werden bekeken en soms uitgepakt. Er werd geen smokkelwaar gevonden, het enige dat in beslag werd genomen was ons goede humeur, ook omdat mijn moeder mijn vader toebeet: “jij met je flauwe grappen ook altijd”.

Het is een wereld waar we ons vandaag haast geen voorstelling meer van kunnen maken. Doodnormaal is het dat we vrij kunnen reizen en met dezelfde munt kunnen betalen. Het is een verworvenheid die een vanzelfsprekendheid is geworden. Sterker nog, er is vaak beweerd, door mensen die een fobie voor Europese integratie hebben ontwikkeld, dat Europa onze eigenheid en cultuur zouden laten verdwijnen.

En dan ineens maakt Joost Klein Europapa. Het is oer-Hollands, maar dan op basis van die unieke, in Rotterdam geboren, puur Nederlandse gabbercultuur. Hakken in een Australian trainingspak met Nike Airs als pata’s. Op beats zo hard en zo snel dat het menselijk lichaam de grootste moeite moest doen om het bij te houden.

Joost Klein maakt ons bewuster van de culturele verschillen die Europa kenmerken. Als iemand die als kind in verschillende Europese landen heeft gewoond, kan ik bevestigen: door te zien wat anders is, zie je nog beter wie je zelf bent. Het is het contact met andere landen en culturen, dat ons helpt in te zien wie wij zijn, wat Nederland is en wat het betekent Nederlander te zijn. En die de Nederlandse identiteit en cultuur iedere keer weer verrijken, laten groeien, tot leven brengen.

‘Vive la différence’ was ooit een krachtige Franse slogan, die nu door Joost Klein op z’n Nederlands is vormgegeven. Geweldig!