Geenstijl

Echte hands-on mentaliteit

Oké, toch nog even over die minstens twaalf UNRWA-medewerkers die betrokken waren bij het 7 oktober-bloedbad in Israël. Het persbericht van afgelopen vrijdag bleef verstoken van details, waardoor de naïeve lezer kan denken dat ze enkel een Hamas-moordenaar van een pleister voorzagen of onder dwang een Gaza-terrorist een lunchpakketje meegaven. Gelukkig is daar de NY Times (mirror) met de details die bewijzen dat de betrokkenheid veel verder ging. "The most detailed accusations in the dossier concerned a school counselor from Khan Younis, in southern Gaza, who is accused of working with his son to abduct a woman from Israel. A social worker from Nuseirat, in central Gaza, is accused of helping to bring the body of a dead Israeli soldier to Gaza, as well as distributing ammunition and coordinating vehicles on the day of the attack." Van de twaalf beschuldigde medewerkers werkten er zeven als docent en vervulde de rest andere functies. Israël kwam de groep op het spoor door hun telefoongebruik. Zes personen bevonden zich volgens hun mobiel op Israëlisch grondgebied tijdens de aanslagen en anderen bleken betrokken bij de organisatie. "One was told to bring rocket-propelled grenades stored at his home." Inmiddels hebben minstens twaalf landen, waaronder Nederland en hoofdsponsor USA, de steun aan UNRWA stopgezet, wat weer resulteert in wanhopige smeekbedes van de VN-club die vindt dat het met het ontslag van de terroristen genoeg gedaan heeft. Israëlische inlichtingendiensten claimen echter dat zo'n tien procent van de medewerkers in Gaza banden heeft met militante Islamitische groepen heeft. En hoewel we claims van beide kanten in deze strijd met een flinke korrel zout moeten nemen, lijkt het het UNRWA-probleem wel iets dieper te zitten dan een paar rotte appels. Ondertussen blijft het muisstil bij Gaza-heropbouwer Kaag. Hoe blij zou ze nog zijn met haar nieuwe baan?