Geenstijl

Goliath vs. David

Heel Holland haat Sander Schimmelpenninck. Zo erg dat hij al dagen lang nummer 1 trending topic is. Dat betekent:  iedereen vindt wat van Sander Schimmelpenninck, en meestal is dat iets negatiefs. WEET JE WIE OOK IETS VINDT VAN SANDER SCHIMMELPENNINCK? SYLVAIN EPHIMENCO! Die is Frans en woont daarom meestal in Italië. Is in bezit van 16 Koga Miyata's, wordt diep gehaat op de gehele Trouw-redactie (niet te verwarren met Kleis Jager) waar ze echter niet van hem afdurven omdat Ephimenco de enige reden is waarom levende mensen überhaupt nog Trouw lezen, draagt een kruisje om zijn nek want is (heel Reviaans) cultuurchristen. Is tevens blank, hetero, man, ouder dan 65, maar toch lekker niet cancelbaar, hoe hard Sybren Kooistra dat ook probeert. Volgens ooggetuigen is Ephimenco meer dan 3 meter lang en kan hij vuur schieten uit zijn ogen en daarom durft hij het wel op te nemen tegen Sander Schimmelpenninck, die immers het formaat van een tuinkabouter schijnt te hebben (zegt Rene van der Gijp, die zou nooit overdrijven). Hieronder een erg leuk stukje citaat van Ephimenco over Schimmelpenninck. Via deze link gratis 2500 woorden compleet interview met Sylvain Ephimenco waarin naast Sander Schimmelpenninck vooral woke, links en iedereen die vrijheid haat het moeten ontgelden en meer van dat soort delicatessen. Bon apentiet!

'Of het nu met zijn communistische roots te maken heeft of met zijn gebrekkige talent voor onderdanigheid, het woord ‘elite’ klinkt uit de mond van Ephimenco nog steeds als een zeer onsmakelijk gerecht. Volgens hem is er een rechte lijn te trekken tussen de studentenopstand van 1968 en het moralistische wokisme zoals dat zich nu manifesteert: in beide gevallen ziet hij hoe een groep welvarende jongeren vanuit een bevoorrechte positie nieuwe zeden aan gewone mensen probeert voor te schrijven.

In het geval van ’68 was dat een roep om patriarchale structuren af te breken en het heft voortaan in eigen hand te nemen, groots en meeslepend te leven, en nu, vijftig jaar later, slaat het activisme een bijna tegenovergestelde richting in, naar meer controle, preutsheid, ontzag voor autoriteit. Een ommezwaai waar de ‘moderne 68-er’, columnist en media-ondernemer Sander Schimmelpenninck misschien wel het meest prominente gezicht van is.

“Net zoals de rijkeluiskindjes van ’68 is hij geobsedeerd om zijn eigen afkomst uit te gummen. Schimmelpenninck móet en zál in elke column aantonen dat hij niet meer alleen de belangen vertegenwoordigt waaruit hij is voortgekomen. Daar is op zichzelf niks mis mee. Maar maakt die eindeloze herhaling van je boodschap, dat voortdurende gescheld op ‘domrechts’, je automatisch tot een goede columnist? Volgens mij niet.”'