Geenstijl

We moeten het hebben over de Nederlandse pleegame

Rijd ergens de grens over en je mag gewoon overal pissen in de winkels. Franse supermarkten bijvoorbeeld, en dan niet alleen die hypermarchés maar ook de kleine winkeltjes, hebben altijd wel een toilethok. Of vraag het gewoon in zo'n toko waar je toevallig bent, voilà, je krijgt een sleutel van een medewerker, want zo werkt gastvrijheid nou eenmaal. Bij koffietentjes, bij bakkers, bij slagers: ga lekker je gang, daar is de deur, laat het schoon achter. Maar dan kom je terug in Nederland en dan doet iedereen zo ongelooflijk spastisch over een toiletbezoek. Van die bordjes met de tekst 'wc alleen voor klanten' en de treurige variant 'wc niet voor klanten'. Waar ben je bang voor, Sjacco van de kassa? Dat je winkel wordt overlopen door een kudde diarree-dieren? Ooit een Albert Heijn gezien waar je als klant gewoon naar het toilet kan? Nope. Even naar de wc bij een bouwmarkt, de Karwei ofzo? Heel gedoe, gezeur, gezucht en gesteun 'dat ze dat eigenlijk niet meer doen'. Volgende keer pis ik wel in het gangpad hoor, tijger. Sta je te wachten op je frikandelletje in de snackbar en wil je even een darmfrikandel in pot gooien? "Nee we hebben geen wc." Ja dág Chang, maak dat de kat wijs. Van die grote kledingwinkels. Ben je voor driehonderd euro kleren aan het passen, maar er moet eerst even een bruine trui uit. "Nee sorry, alleen voor medewerkers." JE STAAT ALLEEN IN DEZE WINKEL SHANIQUA. Nu snappen we wel het woord 'keeper' in 'barkeeper': die staat daar om te voorkomen dat mensen naar de plee kunnen. Omdat de Nederlandse toiletgastvrijheid zo extreem ruk is, hebben we initiatieven als de Toiletalliantie (ja echt) en een app om wc's te zoeken. En Mosterd kan het weten, want Mosterd heeft ook een emotionele darm. Nou, en dan krijg je dus dit. "Mag ik even naar de wc?" NEE. En toen scheet die arme kerel in z'n broek en kreeg de barkeeper een portie klappen.