Geenstijl

Zou er in de media nog iets zijn verschenen over... wolven???

Er was eens een wolf. Hij leefde in Nederland. Hij stierf, net als een derde van de andere Nederlandse wolven, aan de Ziekte van Grille. Iedereen leefde nog lang en gelukkig, behalve de wolven die te achterlijk zijn om over te steken. Einde.

Er was eens een moeflon. De moeflon, samen met de capibara en de mug in de Top 3 van grootste losers, woonde samen met 338 familieleden op de Veluwe. Daar speelden ze allemaal sadomasochistische spelletjes met die vieze hoorns van ze. Toen kwam de wolf! De wolf had wel zin in de dikke reet van de moeflon. De moeflons lieten zich gewillig opvreten, daar werden ze ongelooflijk horny van. Nu zijn er nog maar 171 moeflons. Sommige moeflons leefden derhalve nog lang en gelukkig, sommmige moeflons niet. Einde.

Er was eens een schapenhouder. Hij hield schapen én hij hield ván zijn schapen. Wat een prachtig verhaal! Maar toen kwam de wolf. De schapenhouder klaagde steen en been. "Ach en wee! Die wolf! Ach en wee!" Toen kregen alle schapenhouders een gratis net. Iedereen leefde nog lang en gelukkig. Einde.

Er was eens een politicus in Gelderland. Hij hoefde helemaal geen ene reet te doen: in Gelderland gebeurde toch nooit wat. De politicus zat een beetje champagne te zuipen en aan z'n zak te krabben in de skybox van Vitesse en verder niks. Toen kwam de wolf! De politicus was helemaal in paniek. Ze moesten vergaderen, documenten opstellen, met de media praten, voorstellen indienen, subsidies verruimen, grapjes maken over de vvd en stemmen in het Europees Parlement. Allemaal vanwege die wolf! En iedereen leefde nog lang en ongelukkig. Einde.

Er was eens een wolf. Toen werd hij doodgereden op de A50 bij Apeldoorn. Hij leefde niet meer. Einde.

Er was eens een kudde schapen. Toen kwam de wolf! De kudde schapen kreeg beveiliging. En iedereen leefde nog lang en gelukkig. Einde.